Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Zondagochtend. Ik probeer wakker te worden door naar het vertederende, maar toch ook wat beklemmende Sunday Morning van The Velvet Underground te luisteren. Dan ontdek ik tot mijn vreugde dat internet weer normaal werkt. Twee dagen lang was mijn toegang tot de digitale snelweg een ramp, volgens de provider omdat het weer zo slecht was.
Gisteravond ging bij gebrek aan internet de TV dus maar aan. Echter, geen ontvangst. Volgens de provider omdat ergens de elektriciteit was uitgevallen.
De omstandigheden leenden zich voor het kijken naar een oude Monty Python-video. Lachen, maar ook het besef hoe onmogelijk dergelijke humor tegenwoordig in Turkije zou zijn. Omdat het als beledigend ervaren kan worden voor iemand van de hoogste etage, of zijn boodschappenjongen.
Levent Kirca
Zelfs onder het presidentschap van voormalig juntaleider Kenen Evren was met humor meer mogelijk dan in het Turkije van nu. De onlangs overleden komiek Levent Kirca persifleerde hem naar hartenlust en deed dat ook met politici als Özal en Ciller. In 2015 is zoiets ondenkbaar. Wie dat president Erdogan flikt kan beslist rekenen op vervolging, dus niemand durft het nog.
Bij een recente opiniepeiling zei 68,5 procent van de ondervraagden bang te zijn voor Erdogan. Slechts 25,5 procent is dat niet. Democratische gekozen leiders zullen ermee in hun maag zitten als ze gevreesd worden. Dictators kan dat vaak niet schelen, of stellen het op prijs. Erdogan reageerde niet op deze opiniepeiling, dus geen idee hoe die bij hem viel.
Abdurrahman Dilipak
De journalist van de regeringsgezinde krant Yeni Akit Abdurrahman Dilipak trok in het kader van de verkiezingscampagne van de Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) helemaal naar Toronto. Tijdens zijn toespraak daar voorzag hij dat Erdogan de kalief van de islamitische wereld zal worden.
In Yeni Akit stond eerder al dat de kalief Erdogan samen met premier Davutoglu de komst zal afwachten van de Mahdi, de Messiasachtige figuur die volgens sommige (maar lang niet alle) islamitische tradities aan het einde der tijden zal verschijnen. Verder zouden kalief Erdogan en Davutoglu als martelaren willen sterven, weet Yeni Akit.
Deze krant verwacht dat de Mahdi na zijn landing op aarde onverwijld aan de slag zal gaan in Syrië, om daar westerse machten te verdrijven. Vervolgens zal de Mahdi samen met de kalief Jeruzalem veroveren.
Het presidentieel paleis in Ankara is, zo stelt Yeni Akit, gebouwd om de door het leger van de Mahdi veroverde gebieden te besturen. Als het eenmaal zo ver is zal Erdogan, zo zei Dilipak in Toronto, adviseurs benoemen afkomstig uit landen die onder het kalifaat (dat wil zeggen, het gerestaureerde Ottomaanse Rijk) vallen. Die krijgen dan allemaal een kantoortje in het paleis. In aanmerking genomen dat dit bouwwerk over meer dan duizend kamers beschikt, wordt er zo te zien rekening mee gehouden dat het kalifaat de gehele wereld zal omvatten.
Figuren die over de komst van mythische verlossers dromen zijn zonder uitzondering grote griezels, of ze nu tot Jodendom, het christendom, of de islam behoren. Dat zijn ze niet in de laatste plaats omdat hun natte droom over een verlosser doorgaans vergezeld gaat met fantasieën over een catastrofaal bloedvergieten. De patiënten van Yeni Akit passen precies in deze categorie, en hetzelfde geldt voor Erdogan zolang hij zich niet onvoorwaardelijk van hen distantieert.
Mustafa Varank
Over de laatste weken verdwenen verschillende nieuwskanalen van de beweging rond imam Fethullah Gülen van de Turkse TV. Daar werd zo te zien al langer naartoe gewerkt.
Dit weekend plaatste de krant Cumhuriyet beelden op haar website die eerder dit jaar geschoten werden voorafgaand aan een live interview met Erdogan. Hoofdrolspeler is Mustafa Varank, een adviseur van Erdogan, die tevens in de raad van bestuur zit van Türksat, een staatsinstantie die het doorgeven van TV-kanalen via satellieten beheert.
Op de beelden zegt Varank tegen aanwezige journalisten dat hij er bij toenmalig minister van Transport en Communicatie Lütfi Elvan op aandrong om kanalen van de Gülen-beweging niet langer door te laten geven door Türksat. Dat moest van Varank omdat deze kanalen nieuws brachten dat ‘schadelijk was voor het prestige van de regering.’
Elvan weigerde, omdat hij vreesde voor publieke verontwaardiging. Dat aan de Gülen-beweging verbonden kanalen als Samanyolu en Bugün-TV nu niet meer te zien zijn op de Turkse TV toont dat Varank, en daarmee ook Erdogan, uiteindelijk toch zijn zin heeft gekregen. Het aantal kanalen dat kritiek uit op de AKP is zo behoorlijk teruggebracht, en dat was uiteraard precies de bedoeling.
Daarbij is het de vraag hoe lang Tv-kanalen die niet tot Gülen-beweging behoren, maar even kritisch staan ten opzichte van de AKP het nog uit zullen houden. Te denken valt bijvoorbeeld aan het kanaal CNN Türk, dat evenals de krant Hürriyet tot de Dogan Media Groep behoort en waarop Erdogan en de AKP regelmatig worden bekritiseerd.
Bülent Arinc
Op zaterdagvond – nadat Monty Python was afgelopen en er weer Tv-ontvangst was – had CNN Türk een bijzondere gast in de persoon van voormalig vicepremier Bülent Arinc.
Arinc, die samen met Erdogan en oud-president Abdullah Gül de AKP oprichtte, heeft besloten zich niet langer verkiesbaar te stellen. Alles wijst erop dat hij tot die beslissing kwam omdat hij zich niet langer met het beleid van de partij kan verenigen. Het was veelzeggend dat Arinc voorafgaand aan het AKP-congres in september jl. zei dat de ‘wij’ georiënteerde geest in de partij veranderd was in ‘mij’. Arinc verzet zich met andere woorden tegen de machtige positie die Erdogan voor zich opeist binnen de AKP. Hij is niet de enige. Abdullah Gül doet dat ook, al toont hij daarbij minder haar op de tanden dan Arinc.
Arinc stak zijn kritiek niet onder stoelen en banken bij CNN Türk. Dat hij het niet eens was met de reactie van Erdogan op het protest rond Istanbuls Gezipark was al bekend, maar dat benadrukte hij nog eens. Dat de situatie destijds zo totaal uit de hand liep was volgens Arinc te voorkomen geweest.
Bij het etiket van ‘terroristische organisatie’ dat Erdogan op de Gülen-beweging heeft geplakt plaatste Arinc eveneens kritische kanttekeningen.
Arinc zei verder geweerd te worden van AKP-gezinde Tv-kanalen, waaronder het staatskanaal TRT. Ook toonde hij zich er verbolgen over dat een groep ‘nieuwelingen’ in de AKP hem en andere prominenten van de partij, zoals Ali Babacan en Hüseyin Celik, in diskrediet brengen met behulp van trollen op internet.
Arinc sprak tegen dat hij samen met Gül een partij van AKP-dissidenten wil beginnen. Hij zei echter ook dat columnisten uit het Erdogan-kamp hem daarover ‘niet uit moeten dagen.’
Natuurlijk, iedere partij kent verschillende vleugels waartussen gediscussieerd wordt. Dat Arinc op CNN Türk zijn beklag deed spreekt echter boekdelen. In september bestormde een groep medestanders van de AKP nog een gebouw van de Dogan Media Groep, en dan gaat Arinc opeens bij een nieuwskanaal daarvan zitten… Zonder meer een voltreffer in het gezicht van de Erdogan-kliek.
TÜIK
Nog een week is er nu te gaan voordat de Turken voor de tweede keer dit jaar naar de stembus gaan voor algemene verkiezingen. Er zijn er die menen dat de AKP er op haar sloffen in zal slagen om de parlementaire meerderheid te heroveren. Anderen moeten dat nog zien, of menen zelfs dat de AKP een volgende dreun te wachten staat.
Vast staat dat de AKP in de laatste weken voor de verkiezingen van alles uit de kast haalt om stemmers voor zich te winnen. Zo toverde het bureau voor statistiek TÜIK verrassend zonnige cijfers over de Turkse economie uit de hoge hoed. Zo zonnig dat ze strijdig waren met door ministeries verstrekte gegevens. Volgens TÜIK is de inkomensverdeling bijvoorbeeld meer gelijk verdeeld geraakt, terwijl uit cijfers van het ministerie voor Familieaangelegenheden het tegenovergestelde naar voren komt.
Iedereen was opeens veel rijker volgens TÜIK dan gedacht werd. Op de sociale media verschenen grappen over wat men met dat extra geld wil gaan doen.
Toros
Creatief gegoochel met cijfers is een goedkope stunt aan de vooravond van de verkiezingen, maar Davutoglu ging nog een paar stappen verder. Zo dreigde hij dat het uitblijven van een parlementaire meerderheid voor de AKP zou leiden tot een terugkeer van de ‘Toros’, de witte Renaults van Turks fabricaat die gebruikt werden door de gevreesde inlichtingendienst van de gendarme, JITEM. De Toros werd zo het symbool van verdwijningen in de jaren negentig, van met name Koerdische journalisten en activisten.
Het was een geladen uitspraak van Davutoglu, omdat de AKP er vrijwel niets aan heeft gedaan om duidelijkheid te scheppen in de misdaden van destijds door de diepe staat waar JITEM onderdeel van was. Veli Kücük, de voormalig JITEM-commandant (en heroïnehandelaar) kwam door het Ergenekon-debacle zelfs op vrije voeten onder AKP-bestuur.
De oppositie zat onmiddellijk op de kast. Bij de Republikeinse Volkspartij (CHP) vroeg men zich af of Davutoglu die auto’s nog in de garage had staan. Dat ging wel weer erg ver, want op zich had de AKP kant noch deel aan de verdwijningen in de jaren negentig. De AKP bestond toen nog niet eens en de Refah-partij waar ze uit voortkwam kan (waarschijnlijk) evenmin iets verweten worden in dit verband.
Toenmalig premier Tansu Ciller is en blijft de hoofdverdachte voor de misdaden van de diepe staat in de jaren negentig. Ook onder de AKP is ze daar echter niet voor vervolgd. Volgens sommige waarnemers omdat ze te veel weet over corruptietoestanden van de Refah-partij waar haar de Partij van Rechte Pad (DYP) destijds mee in een coalitie zat.
Trouwen
Verder beloofde Davutoglu de stemmers een partner te zoeken voor ongehuwde jongeren:
‘Als je een baan hebt, een salaris en te eten, wat heb je dan verder nog nodig? Een vrouw. We willen dat het goed gaat met de mensen in dit land. We willen dat ze zich voortplanten en tegelijkertijd een baan hebben. Wanneer je zegt: “ik wil een vrouw” dan kun je eerst naar je ouders gaan, en als God het wenst vinden zij een geschikte partner voor je. Maar als ze daar niet in slagen kun je bij ons aankloppen.’
Hoewel Davutoglu er niet bij zei hoe het koppelen door de staat in de praktijk vorm moet krijgen, viel op de sociale media het woord ‘pooier’ al…
Volg Peter Edel op Twitter
Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
Doorgaans onderbouwt de heer Edel zijn stukken goed en analyseert hij haarscherp.
Wat deze keer opvalt is dat de hij de mythische verlossers op een hoop gooit en daarbij iedereen die hierin gelooft enge griezels noemt.
De christelijke wederkomst verwachting verschilt echter wezenlijk van de twee andere genoemde religies. De christelijke verlosser roept niet op tot een bloedvergieten en fysieke strijd in de eindtijd, deze wereld hoeft niet verovert te worden.
Met zijn schrijven doet de heer Edel dat waarvan hij een behoorlijk aantal van zijn Turkse collega’s beschuldigt (terecht overigens). Namelijk het ongefundeerd beschuldigen van groepen mensen.
Desondanks kijk ik uit naar het volgende schrijven van de heer Edel.
Religie is een kwestie van interpreteren, wat verklaart waarom er zo veel religieuze stromingen zijn. Er zijn beslist christenen (maar ook Joden en molsims) die het Messias-concept op een menswaardige manier invullen. Zij trachten echter niet om hun opvattingen langs politieke weg gestalte te geven en aan anderen op te dringen. Politiek is waar het hier over hebben. Wordt de Messiaanse gedachte gecombineerd met politiek dan komen we terecht bij fundamentalistische christenen in de VS die in hun gebeden om een nuclear Holocaust smeken, bij kolonisten in de door Israël bezette gebieden die de autochtone bevolking wegpesten, of zelfs vermoorden, of bij malloten als Abdurrahman Dilipak.
In de praktijk hebben de christenen niet bepaald hun medemens liefgehad ofwel. Dan heb ik het in eerst instantie over vervolging van de heidenen en paganisten/druidencultuur, geneesvrouwen etc etc. Dus probeer je Christendom niet boven de Islam te plaatsen. Beiden zijn het geloven en niet WETEN. Dit soort bullcrap hoor ik wel vaker van de Christelijke medemens maar ondertussen proberen ze de laatste Amazone indianen gauw te bekeren en worden er oorlogen in het midden oosten gevoerd en nee niet alleen voor de olie maar ook in naam van God. Probeer niet superier te doen in Afrika werkt men zich te pleuris om jullie van oorsprong christelijke multinationals te pleasen. Waar is God? Waar is gerechtigheid? Oh ja God was een Jood daarna werd hij een Christen en Moslims zijn uitschot en alles wat niet blank is.
Hoe zit het met de Megito/Armageddon dan? Of is dat niet iets menselijks?
Onywikkelingsgeld is in feite stigmatiseer/zit op je luie gat geld zodat je aan dat soort hulpbehoevende naties geen concurrentie hebt. Mocht er een keer een intellectueel opstaan dan word diegene door geheimediensten uit de weggeruimd. Ikzelf ben absoluut niet religieus maar als je mening van de gemiddeld Nederlander of die nou links of rechts is afwijkt wordt je doorhun uitgekotst. Waar is de vrijheid van meningsuiting voor minderheden. Blijven jullie maar Lekker Talibanachtig uitziende Moslims in jullie talkshows uitnodigen. Verder dan mensen zoals hazelhoef of een advocaat die niet voor een rechter wil opstaan komen jullie niet. Droom lekker verder mijn Christenbroeder, Christenbroeders die allemaal Islamologen zijn.
Ik wilde dit bericht dat ik vond op tgrt.com.tr even met de lezers alhier delen:
(Nederlandse vertaling onder het originele artikel)
.
Avrupa Birligi’nin önemli arastirma sirketlerinden birinin yaptirdigi arastirmaya katilan 14 milyon kisiden %37’si Recep Tayyip Erdogani’i en karizmatik lider olarak gösterdi…
.
Italya menseili bir firma çok sayida ülkede 14 milyon kisi ile düzenledigi bir anket sonucunda en karizmatik lideri belirledi:
.
1)RECEP TAYYIP ERDOGAN : Kararli, sert, korkusuz, zeki ve karizmatik. Kuskusuz, Türkiye’nin tarih kitaplarindaki yeri “Erdogan’dan önce” ve “Erdogan’dan sonra” olmak üzere ikiye ayrilacak bundan sonra. Iktidara geldigi günden bu yana yaptigi çalismalarla halkinin çok büyük bir çogunlugunun destegini arkasina almayi basardi. Türkiye O’nun döneminde, hayal bile edilemeyecek bir noktaya ulasti. Davos’taki çikisiyla Islam dünyasinin da lideri oldugunu perçinlemis oldu. Son dönemde kendini devirmek için düzenlenen komplolari basariyla savusturdu.
.
2)VLADIMIR PUTIN : Kisa tabiriyle ‘dedigim dedik’ bir lider. Karizmasini da bu özelligine borçlu. Ekonomik yönden çok güçlü ve bu gücü kullanmayi seviyor. Istediklerini dolayli yoldan elde etmeyi biliyor. Zeki ve bir o kadar da kurnaz. Rusya’nin geçmiiten kalan hesaplarini kapatmayi kendine ilke edinmis. Rusya O’nun döneminde Avrupa’nin ve dünyanin en önemli ülkelerinden biri haline geldi.
.
3) Barack Obama (…)
4) Mahmud Ahmedinejad (…)
5) Muhammed Al Maktoum (…)
.
Nederlandse vertaling:
.
Uit een door een vooraanstaand Europees onderzoeksbureau naar voren gekomen conclusie blijkt dat van de 14 miljoen ondervraagde personen 37% president Recep Tayyip Erdogan als meest charismatische persoon hebben aangewezen.
.
Een Italiaans onderzoeksbureau concludeert uit een onder 14 miljoen respondenten uit een grote verscheidenheid van landen uitgevoerde enquete de meest charismatische leiders:
.
1) Recep Tayyip Erdogan. Vastbesloten, onvermurwbaar, onbevreesd, slim en charismatisch. Ongetwijfeld zullen toekomstige geschiedenisboeken naar gebeurtenissen refereren in de stijl van ‘voor het Erdogan-tijdperk’ cq. ‘na het Erdogan-tijdperk’. Sinds zijn politieke aantreden is hij er in geslaagd om grote delen van zijn bevolking achter hem te krijgen. Turkije heeft onder zijn bewind ongekende voorspoed en vooruitgang ondergaan waar niemand zelfs van had durven dromen. Zijn optreden in Davos heeft hem ook als leider en hoeder van de islamitische wereld gekenmerkt. Met succes wendde hij in de afgelopen jaren pogingen tot ondermijning van zijn regering af.
.
2) Vladimir Putin.
In het kort gekenmerkt als ‘het gaat zoals ik zeg, en daarmee basta!’. Hier dankt hij tevens zijn charisma aan. Een leider die zijn kracht deels aan zijn economische kracht en die wetenschap graag inzet. Weet via omwegen steeds weer zijn doel te bereiken. Intelligent en slim. Heeft zich ten doel gesteld oude Russische schulden te vereffenen. Onder zijn bewind is Rusland een van de belangrijkste Europese landen geworden, zo niet van de wereld.
.
3) Barack Obama (…)
4) Mahmud Ahmedinejad (…)
5) Muhammed Al Maktoum (…)
… en dat is iets waar wij trots op mogen zijn.
.
Van buiten Turkije merk je daar het volgende van:
Nooit eerder kwam Turkije zo vaak voor in het NOS journaal als heden ten dage. Soms negatief, soms positief, maar altijd in het nieuws. Waarschijnlijk is in het afgelopen jaar de meeste zendtijd aan Turkije besteed, daar waar het ging om een ander land dan Nederland, met als goede tweede Griekenland (vanwege de schuldencrisis).
Echter, daar waar de berichtgeving over bijvoorbeeld Griekenland alleen maar over 1 enkel onderwerp ging – schulden – ging het nieuws over Turkije over een verscheidenheid van zaken.
Natuurlijk, de AKP en Erdogan waren een geliefd onderwerp om op af te geven, terecht of onterecht. Voetbal: Turkije schopt Nederland uit de voorrondes voor het EK in 2 directe confrontaties. PKK-terrorisme laait op. Turkije vangt meer dan 2 miljoen vluchtelingen op. Dit onderwerp komt bovenaan de agenda te staan en elk nieuws bulletin opent ermee wanneer de vluchtelingen deels richting Europa aan de wandel gaan. Turkse verkiezingen, waar voor het eerst ook Nederlandse Turken aan mee mogen doen, en zelfs lange files op de NL snelwegen veroorzaakt. Turks toerisme breekt alle records. Turkish Airlines voor de zoveelste keer op rij verkozen tot beste Europese luchtvaartmaatschappij. Is bovendien de snelst groeiende maatschappij ter wereld. Ataturk Airport streeft Schiphol voorbij in passagiersaantallen. Frankfurt airport vreest Istanbul’s 3e luchthaven.
Erdogan ontvangt Putin in nieuwe volkspaleis in Ankara en sluit deal aardgaspijplijn Turkey Stream. Turkse bedrijven zijn op buitenlands overnamepad en nemen o.a. Nederlandse koekjesfabrikant over.
Maar ook dit: gesteund door de Turkse economisch opgang groeien ook Europees-Turkse bedrijven uit: Corendon stijgt met stip naar plaats 3 in de lijst van grootste NL vakantie operators.
.
De lijst is lang, héééél lang. Bovenstaande is slechts een korte en verre van complete opsomming van onderwerpen die ook in het buitenland de aandacht trokken.
.
In het ‘voor-Erdoganse’ tijdperk hoorden we nooit iets over Turkije in het nieuws en stonden Turken in het buitenland er alleen voor. Zwakke regeringen die de Staatskas (lieten) plunderen in samenwerking met onze legerhufters en ons land verzwakten en geen financiële ruimte lieten voor projecten waar alle Turken van kunnen profiteren en het buitenland doet schudden op zijn grondvesten.
.
En toen kwam Erdogan aan de macht en werd alles anders in het voordeel van Turkije.
Natuurlijk staat het iedereen vrij om alles te interpreteren naar eigen goeddunken, maar op een bepaald moment wordt de vooruitgang zo evident dat je er niet meer omheen kunt drog-redeneren door over schoenendozen, Iran 2.0 en Erdogan’s naar het Vaticaan ‘gevluchte zoon’ te wauwelen.
.
En al zit Turkije vol met linkse mensen die van afgunst bijna uit elkaar spatten en Erdogan van van alles en nog wat beschuldigen, de wereld denkt daar blijkbaar heel anders over.
Of je hem nou mag of niet, zijn veronderstelde invloed is ongekend en ligt mogelijk zelfs al boven het niveau van Ataturk en Ottomaanse sultans.
En daar mag je als Turk best trots op zijn. Maar het hoeft niet natuurlijk (als je ondankbaar bent).
Geen hoera roepen voordat je de brug over bent!!!
@Samuel,
We ZIJN de brug al over. Alleen hebben lui als jij dat niet in de gaten. Dat heeft ook met je gebrekkige kennis van de Turkse historie te maken. Dat kan je als buitenstaander ook eigenlijk niet kwalijk genomen worden, maar het tekent wel je reactie.
.
In de tijd dat Turkije nog een ontwikkelingsland was – en dat is nog maar kort geleden, voor diegenen die dat niet wisten of al vergeten waren – had jij nog nooit van Turkije gehoord. Nu dat Turkije volop in ontwikkeling is, en ook jij uiteindelijk Turkije ontdekt hebt, meen je ook een mening te kunnen hebben over waar Turkije staat in de wereld. Maar uiteindelijk ben je slechts een ondankbare profiteur die ondankbaar gebruik maakt van alle door de huidige regering ontwikkelde voorzieningen en er vervolgens niet voor schroomt om alles in Turkije af te zeiken.
.
Maar gelukkig is de meerderheid van de Turkse bevolking wél dankbaar en dat zal morgen ook tot uiting komen bij de stembus.
Het enige dat ik zie is staatsterreur die gesteund wordt door randfiguren zoals jij. Vanuit de luxe in democratisch Nederland.
Whahah Boven de niveau van Ataturk? Je moet op je achterhoofd zijn gevallen. Heeft Erdo?an een meer fronten oorlog gevoerd in Turkije? Verder wil ik grem wpordem er vuil aanmaken. Toegegeven Erdo?an heeft charisma, maar als je hem vergelijkt met Ataturk dan ben je gek!
Niet alles valt of staat met oorlog voeren, waarde Izmir. Nelson Mandela heeft ook nooit letterlijk oorlog gevoerd. Toch had hij vele malen meer charisma dan Atatürk.
Het onderwerp is charisma, niet oorlogsmedailles.
.
Ik weet eerlijk gezegd niet eens of Atatürk wel of niet als charismatisch te boek stond. Ik heb zijn daden niet live meegemaakt en ik kan daarom niet beoordelen of andere mensen hem charismatisch vonden of niet. Achteraf roemden velen zijn daden, dat wel. Maar toch is dat iets anders dan charisma uitstralen.
Jullie halen jullie dingen in het hoofd dat gaat nergens over. Ataturk was toch echt meer geliefd dan heel zijn volk dan smeerdogan. Laat mij raden Erdo?an wil in de voetstappen van Ataturk treden? Hij kan nog niet eens zijn schaduw zijn.
Ik denk niet dat het een wedstrijd is, en ik denk dat het tijd wordt dat jij je dat eens realiseert.
Een land kan ook meer dan 1 grote leiders voortbrengen. Atatürk heeft zijn eigen plaats in de geschiedenis, net als Turgut Özal, Adnan Menderes en nu dus president Erdo?an.
Wees liever trots op allemaal. Er zijn landen die nog nooit een internationaal vermaarde leider hebben voortgebracht.