Slechts de finale van de uiroeiing van de christenen in het Midden-Oosten (GASTCOLUMN)

6
87

Abraham beth Arsan/Enschede (GASTCOLUMN) Dat de christenen in het Midden-Oosten het moeilijk hebben is geen nieuws meer. De leegloop is nu ook cijfermatig vastgesteld. Het einde van het christendom in de regio weergegeven in procenten, simpele cirkeltjes en geduldige statistieken. Wat blijkt? Het gruwelijke geweld van IS in Irak en Syrië is slechts de finale van een langdurige en intense uitroeiing van de volgelingen van Jezus.

The Wall Street Journal (WSJ) publiceerde deze dagen zeer indringende cijfers waaruit blijkt dat de twintigste eeuw een compleet kerkhof is geworden voor de christenen in Turkije, Syrië, Libanon, Jordanië, Egypte en Irak. De statistieken van WSJ laten zien hoeveel christenen er in 1910 in de diverse landen van het Midden-Oosten woonden en hoeveel er nog in 2025 nog over zullen zijn. Conclusie: het einde van het christendom in de regio waar de apostelen de leer van Jezus allereerst aan de man brachten, is in zicht. Deze religieuze minderheid gaat het daar niet overleven.

Turkije

De vernietiging van de christenen was in Turkije het meest pijnlijk. In andere landen binnen de regio moesten de christenen vooral vluchten, maar in Turkije vond een genocide plaats. In 1910 was maar liefst 21,7 procent van de bevolking christen. De onderzoekers laten zien dat over acht jaar nog niet eens een half procent in Jezus gelooft in het land van Erdogan.

De grootste vernietiging vond plaats aan het begin van de Eerste Wereldoorlog. Er kwamen miljoenen christelijke Grieken, Assyriërs en Armeniërs om het leven als gevolg van de georganiseerde slachting door de toenmalige Ottomanen. Daar bleef het niet bij. Later werden de christenen gedwongen het land te verlaten.

In de jaren vijftig vond in Istanbul een ware pogrom plaats om de oorspronkelijk Griekse bewoners van de stad te verjagen. Hierdoor is er nog nauwelijks een Griekse christen in Istanbul te vinden. Dat is extra pijnlijk omdat voormalig Constantinopel ooit de hoofdstad van het christendom was. In de jaren zeventig van de vorig eeuw vluchtte de laatste grote groep christenen voor wrede discriminatie en onderdrukking.

Zo vluchtten ongeveer een half miljoen Assyrische christenen, om een veilige haven in Europa te zoeken. Zoals in Nederland. In Twente wonen nu ongeveer twintigduizend van deze vluchtelingen. De uitroeiing van de christenen in Turkije wordt door de onderzoekers op een zeer treffende wijze weergegeven: een piepklein puntje illustreert het aantal christenen dat Turkije nog rijk is.

Land voor de christenen

Libanon werd ooit gesticht om als een christelijke natie te fungeren. In 1910 was daar maar liefst 77 procent van de bevolking christen. In 2025 is de verwachting dat er nog maar 30 procent van over is. Veel van de christenen in Libanon zijn in de loop van de twintigste eeuw gevlucht. Een kleiner deel is omgekomen tijdens de burgeroorlog.

Egypte herbergde aan het begin van de twintigste eeuw een grote aantal Koptische christenen. In 1910 was volgens The Wall Street Journal nog 19 procent van de bevolking christen. Er wordt verwacht dat er binnenkort niet meer dan 8,5 procent Kopten in Egypte wonen.

Ook in Irak en Syrië woonden aan het begin van de twintigste eeuw grote groepen christenen. Er wordt verwacht dat in beide landen op korte termijn nog sporadisch christenen zullen leven.

In Nederland wonen in Twente de meeste christenen uit het Midden-Oosten. Rond de 20 duizend Assyriërs en Armeniërs wonen in Enschede, Hengelo en Almelo. Hun frustraties over het toenemende geweld tegen hun geloofsgenoten in het Midden-Oosten neemt toe.

De hier levende teleurstelling over de houding van de katholieke bisschoppen in Nederland en de leiders van de protestantse Kerken wordt met de dag meer voelbaar. Men vraagt zich af waarom geen enkele katholieke bisschop een vlammende betoog houdt over de benarde situatie van de christenen in Syrië en Irak. Waar blijven de protestantse christenen als het om geweldloze protesten gaat voor behoud van het christendom in de regio waar hun Lord geboren is?

Wat dat betreft is het erg stil in het Utrechtse katholieke bisdom en in de protestantse biblebelt in Nederland. Geen vlammende krantenartikelen, geen whatsapp-groepen en evenmin lobbygroepen om informateur Schippers onder druk te zetten tot het eisen van meer beleid voor de bescherming van de christenen in het Midden-Oosten. Zij kan de politiek bijvoorbeeld vragen een speciale gezant namens Europa te benoemen ter bescherming van de christenen in het Midden-Oosten. Dat is toch niet veel gevraagd? Ook al is het maar vanwege de symbolische waarde. En waarom geen beschermde regio’s creëren voor de christenen in Irak en Syrië?

6 REACTIES

  1. De westerse mogendheden met hun verdeel en heers politiek ligt hier ten grondslag aan. In het verleden is gebleken dat christelijke minderheden zich maar al te graag lieten misbruiken bij geopolitieke aspiraties van imperialistische mogendheden. Jammer dat de auteur deze kant van het verhaal onderbelicht laat en vasthoudt aan clichématige opvattingen.

    Ik vind het erg jammer dat het zo heeft moeten lopen, want een groter percentage christelijke Turken in het huidige Turkije zou een welkome bijdrage kunnen leveren aan het behoud van secularisatie en zodoende tegenwicht kunnen bieden tegen het opkomend islamisme.

    • @tolga, deze schrijver zoekt bewust de underdog positie op. Vergelijk zijn lobby met die van het CIDI in Nederland, dan weet je gelijk hoe je deze tekst moet interpreteren, namelijk: ‘wij christentjes zijn zielig en die boze Turken (islamieten) verdienen straf (liefst volgens Israëlisch voorbeeld, zoals men momenteel de Palestijnen behandeld, steeds de Holocaust-kaart trekkend ter verdediging bij een veroordeling).

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here