The horror, the horror…. Heart of Darkness, Joseph Conrad
Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Zo nu en dan zie ik onder mijn publicaties de meest huiveringwekkende reacties verschijnen. Neem wat ene Hayret (dit soort helden opereert altijd anoniem) schreef naar aanleiding van het artikel Van Erdogan mag de oorlog met de PKK nog even duren:
‘Waarom praten westerlingen altijd over een wapenstilstand in hun propaganda? Turkije moet doorbombarderen tot de laatste rat is verdwenen… Westerlingen steunen de terroristen met wapens en het toelaten van propaganda in hun land en vragen Turkije om een wapenstilstand… Waar is de logica? Turkije moet keihard toeslaan en de Turkse identiteiten afpakken van die terreursympathisanten die met terroristenvlaggen zwaaien en daarna dumpen in Irak… Het is tijd voor grote oorlog en geen tijd voor wapenstilstand… Met wortel en tak uitroeien en de jaren 90 overtreffen.’
Wie Turksnieuws langer volgt kent de reacties van Hayret misschien. Hij voorziet kritiek op de in Turkije regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) consequent van het etiket ‘zionisme.’ Omdat hij de grens met antisemitisme daarbij regelmatig overschrijdt werden zijn reacties al vaker geweigerd door de redactie.
Grote oorlog
Deze keer slaat Hayret ‘de Joden’ voor de verandering over, maar dat maakt zijn reactie niet minder misselijkmakend.
Hayret liep al vaker warm voor een ‘grote oorlog’ in zijn reacties. Dan deed hij me denken aan christelijke fundamentalisten in de VS, die in hun gebeden smeken om een vernietigende (nucleaire) oorlog in het Midden-Oosten, omdat Jezus Christus anders niet aan een wederkomst zou willen denken.
Hayret gaf eerder aan zich bij zijn verlangen naar een ‘grote oorlog’ eveneens door het geloof te laten leiden. Hoewel tot een andere religie behorend, past hij daarom bij dezelfde groep malloten.
Doorbombarderen
Omdat Hayret treurig genoeg niet de enige is met dergelijke mensonwaardige standpunten, sta ik in dit artikel stil bij zijn reactie. Hoewel hij de Koerdische PKK niet bij naam noemt, is het duidelijk dat hij het daarover heeft.
‘Doorbombarderen tot de laatste rat verdwenen is’, daar schakel je de PKK definitief mee uit, meent Hayret. Maar vervalt zo ook de sympathie voor de PKK onder de Koerden? Nee, uiteraard niet. Naarmate de middelen zwaarder worden zal de haat onder hen alleen maar toenemen. Een van de gevolgen daarvan is dat de PKK bij ieder nieuw offensief op veel verse strijders kan rekenen. Zo gaat het immers al jaren.
Massamoord
In het artikel Van Erdogan mag de oorlog met de PKK nog even duren schreef ik de volgende zin:
‘…Turkije zal deze oorlog in de praktijk niet met militaire middelen kunnen winnen.’
Daarmee is niet gezegd dat het in theorie onmogelijk is. Zo kan Turkije definitief afrekenen met de leiders van de PKK in de Kandil-bergen van Noord Irak door chemische wapens in te zetten.
Verder kan de reserve aan PKK-strijders onder de jonge Koerdische bevolking uitgeschakeld worden door deze als voorzorgsmaatregel uit te moorden. De omvang van die reserve is aanzienlijk, waardoor het op massamoord neer zou komen. Staat slecht op de CV van een regering, maar in theorie is natuurlijk veel mogelijk.
Armageddon
Zelfs met een Endlösung voor Koerden in Turkije zal de PKK echter nog niet definitief verleden tijd zijn. Want in dat geval zouden Koerden in Irak, Iran, Syrië, en Europa, in een reactie op de massamoord op hun broeders en zusters, de aanval op Turkije openen.
Dan komt Hayrets ‘grote oorlog’ in zicht. Aangezien het Midden-Oosten een groot kruitvat is, zou die oorlog zich zeer waarschijnlijk snel naar gebieden verspreiden waar geen Koerden wonen.
Uit eerdere reacties van Hayret komt naar voren dat hij de staat Israël graag ook bij die ‘grote oorlog’ betrokken zou zien. Gezien het kernwapenarsenaal daarvan zou het ‘nucleaire Armageddon’ waar christelijke fundamentalisten in de VS van dromen dan zomaar in zicht kunnen komen. Kost aan miljoenen het leven, maar feit is dat de PKK dan definitief tot het verleden behoort.
Is dat wat Hayret bedoelde toen hij ‘de jaren negentig overtreffen’ schreef? Op basis van de Apocalyptische waanbeelden die ik van hem gewend ben, kan ik dit niet op voorhand uitsluiten.
Onderhandelen
Voor hen die wel gezond denken is er uiteraard maar een oplossing. Hayret wil het woord niet horen, maar onderhandelen is en blijft de enige manier om de situatie structureel om te buigen, zonder nachtmerries over Apocalyptische toestanden.
De laatste tijd toont het gewapende activisme in een Koerdisch kader veel gelijkenis met dat van de Islamitische Staat (IS). De zelfmoordaanslagen van de aan de PKK verbonden Koerdische Vrijheidshaviken (TAK) leiden met name tot deze vergelijking.
Toch blijft er een verschil. Terwijl het ondenkbaar is dat met IS tot een vergelijk kan worden gekomen, is dat met de PKK niet per definitie uitgesloten. Zelfs niet op dit moment, waarop de oorlog heviger is dan ooit.
PKK-leider Cemil Bayik zei dat hij president Erdogan en de AKP op de knieën kan dwingen. Daar klonk weinig bereidwilligheid tot onderhandelen uit, maar vorige week waren andere geluiden hoorbaar.
Bass
Dat gebeurde nadat John Bass, de Amerikaanse ambassadeur in Ankara, de PKK had opgeroepen de wapens neer te leggen. In een reactie daarop zei Zübeyr Aydar van de Unie van Koerdische gemeenschappen (KCK – waar de PKK onder valt) dat Washington de Turkse regering onder druk zou moeten zetten om aan de onderhandelingstafel plaats te nemen.
Op dezelfde dag plaatste de krant Özgür Gündem een interview met PKK-leider Murat Karayilan. Hij zei dat wanneer de Turkse veiligheidsdiensten hun ‘aanval’ staken en PKK-oprichter Abdullah Öcalan de benodigde ruimte krijgt, er onderhandeld kan worden.
Nul/honderd
Onderhandelen zal niet eenvoudig zijn, maar het is mogelijk. Turkije wil nul, de PKK honderd, daar komt het op neer. De kunst bestaat eruit elkaar ergens in het midden te vinden. Kan even duren, maar bij onderhandelingen naar aanleiding van vergelijkbare conflicten zijn overtuigende resultaten geboekt; ook bij conflicten die kort daarvoor nog in veel geweld gedrenkt waren.
Erdogan houdt echter vast aan zijn weigering tot onderhandelen. In mijn vorige artikel beschreef ik de reden waarom hij meent dat de oorlog in zijn voordeel is. Die koppelt hij nu eenmaal aan de invoering van het dictatoriale presidentieel systeem waar hij zijn zinnen op heeft gezet. Daarom moet die oorlog voorlopig doorgaan. De PKK kan hem buiten spel zetten door eenzijdig een bestand af te kondigen, maar zolang Erdogan de keuze beperkt tussen dood of gevangenis zal men daar niet voor te porren zijn.
Nationaliteit ontnemen
Erdogan dreigt ‘sympathisanten van terroristen’ hun nationaliteit af te nemen. Hayret had het daar ook over in zijn reactie.
Wat is dat, ‘sympathiseren met terroristen’? Strikt genomen het sympathiseren met wat terroristen doen, namelijk het plegen van terroristische aanslagen.
Erdogan hanteert echter een veel bredere definitie. Zo dringt hij aan op de vervolging van academici die een petitie ondertekenden waarin de regering tot een einde van de oorlog werd opgeroepen. Het had slim geweest als in dezelfde petitie ook de PKK daartoe opgeroepen was. Aan de andere kant bleek daar niet uit dat de academici de gewelddadige acties van de PKK steunen.
Voor Erdogan valt iedere kritiek op zijn beleid omtrent de oorlog met de PKK onder ‘sympathie voor terrorisme’. Zij die menen dat alleen een politieke oplossing van het Koerdische probleem soelaas biedt staan voor hem aan de kant van de PKK. Hetzelfde zal hij vinden over critici van zijn plan om ‘sympathisanten van terroristen’ hun nationaliteit te ontnemen.
Volgens Erdogan kan ook de pen als terroristisch wapen gebuikt worden. Omdat mijn pen graag het woord ‘onderhandelen’ ben voor hem wellicht ook een ’terrorist.’ Ik benadruk nog maar eens dat ik principieel tegen geweld ben – en dus ook tegen PKK-geweld.
Freedom House
Grote kans dat ook de mensenrechtenorganisatie Freedom House zich in Erdogans ogen schuldig maakt aan ‘sympathie voor terroristen’, want daar had men zware kritiek op zijn plan om landgenoten van hun nationaliteit te beroven. Mark P. Lagon, de voorzitter van Freedom House verklaarde:
‘Dit is een beklemmende escalatie, waardoor de internationale gemeenschap zich er bewust van moet zijn dat de Turkse democratie zich op een hellend vlak bevindt. Turkije kent al een erg brede en vage definitie van terrorisme en propaganda voor terrorisme, waardoor duizenden doelwit zijn geworden van willekeurige vervolging. Wanneer mensen hun nationaliteit wordt afgenomen in een land waar de rechtsstaat wordt genegeerd, dan zal dit tot meer geweld leiden.’
Ik lees hier geen woord Spaans…
Stadsvernieuwing
In het artikel Volgens Erdogan mag de oorlog nog even duren schreef ik dat de met de president bevriende ondernemers nog even geduld moeten hebben voordat zij met het herstel van de bij de oorlog vernielde Koerdische steden kunnen beginnen. Dat klopt wat betreft de steden die tot nu nog aan de militaire operaties zijn ontsnapt, maar in gebieden die reeds Kurdenrein zijn verklaard kan de stadsvernieuwing al eerder beginnen. Wie zou daar dan komen te wonen?
Uit de regio afkomstige columnisten spreken de vrees uit dat de regering de Koerden blijvend uit het gebied wil verjagen, zodat het gebruikt kan worden voor de opvang van uit Syrië afkomstige vluchtelingen. Zij kunnen dan als buffer dienen tussen verschillende Koerdische gebieden, stelt men.
Deze vrees is niet bevestigd, maar het deed me denken aan wat Hayret schreef over het ‘dumpen in Irak’ van ‘terreursympathisanten die met terroristenvlaggen zwaaien.’
Psychopathie
Wat Hayret schreef leidde zoals te verwachten viel tot tegenreacties. In een daarvan las ik het volgende:
‘Ik heb nog nooit van iemand met een andere mening gezegd dat hij als persoon niet deugt. Maar nu doe ik het wel: Hayret is een door en door slecht mens.’
Dit illustreert hoe ver de door Hayret uitgelokte gevoelens gaan. Zelf wil ik graag geloven dat er geen honderd procent slechte mensen bestaan, maar Hayrets passie voor een ‘grote oorlog’ maakt symptomen van psychopathie moeilijk te ontkennen.
Dit hoeft niet aangeboren te zijn. Wanneer het aan de mens inherente empathische vermogen wordt afgebroken door verraderlijke politieke, religieuze en economische ideologieën, kan deze gevaarlijke stoornis zich eveneens openbaren.
Volg Peter Edel op Twitter
Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
peter, vervang het woordje Turkse staat en de pkk eens met irak/syrie en isis en maak een column over wapenstilstand? dat kan natuurlijk niet, want isis is een mooi woordje voor de westerse media om de schapen mee te voeden en daar mag geen wapenstilstand in voorkomen, maar gewoon doorbombarderen.. maar goed, bij mijn laatste reaktie had ik haarfijn uitgelegd dat een wapenstilstand niks anders is dan op sterkte komen voor terroristen en dat de koerden als pionnen worden gebruikt doordat Turkije sterk groeiende en de concurrent van westerse landen wordende is.. pkk die wapenstilstand wilt maar wel 400 ratten naar armenie stuurt om tegen de azerbeycanen te vechten in karabag? pkk is wanhopig aan het worden en zoekt steun bij de vijanden van Turkije waarvan israel af begint te vallen doordat israel beseft dat Turkije niet meer klein te krijgen is sinds erdogan.. dus zoeken ze hulp bij de oprichters van de pkk de armenen.. de armenen kunnen ook niet veel doen want zij weten nog heel goed hoe hun terroristen beweging asala eind jaren 70 keihard verpletterd werd door Turkse inlichtigendienst en uit wanhoop de pkk hebben opgericht en daardoor de koerden in het vuur hebben gegooid.. armenie kan niet veel voor ze betekenen doordat Turkije zelfs niet voor rusland terugdeinst wat best wel shockerend is voor armenie die dat niet verwacht hadden, want armenie leunt op rusland en rusland wilt geen confrontatie met Turkije in een oorlog door pietlullige armenie of koerden (pyg/pkk) de pkk conflict is niet meer zoals het ooit was en dat begint iedereen te beseffen nu, behalve petertje dan..dat petertje het woordje grote oorlog verbazingwekkend vindt, is gewoon voor de show, want elke grote oorlog is door toedoen van westerlingen begonnen.. laten we de laatste oorlog irak nemen als voorbeeld ipv 1e en 2e wereldoorlog.. ja petertje vind een grote oorlog heel eng maar de veroorzakers vind ie niet eng.. beetje raar allemaal
Wat een oorlogsretoriek zeg. Het oorlogszuchtige ligt hoofdzakelijk bij jouw type mensen. Onbegrijpelijk hoor, als je, zoals mijn familie (lees westerlingen) heeft meegemaakt in de 2e-W.O., je buren,vrienden en familie ziet lijden door het moeten vluchten, de honger, het geweld en ’t verlies van leven. Ik wens niemand maar dan ook niemand een oorlog toe. En dan jouw inbreng van tekst waarin een grondhouding te zien is die zo ver af staat van een liefdevolle houding naar de medemens dat ik betwijfel of men in jouw omgeving wel van “zunne menneke” kan houden. Ik denk dat een opname op een afdeling waarbij jou veel positieve aandacht wordt gegeven de enige oplossing is. Ogenschijnlijk is in jouw opvoeding de term invoelend vermogen nooit uitgelegd en bijgebracht. En ja ik begrijp dat je mijn kritiek niet leuk vind. Het zij zo.