Dagboek Turkse verkiezingen (4), nog tien dagen

7
7

stemmen n_82651_1

Istanbul – Naar wordt aangenomen weet 15 procent van de stemgerechtigheden nog niet op wie te stemmen bij de verkiezingen op 7 juni. De partijen blijven naarstig zoeken naar wegen om de zwevende stemmers voor zich te winnen. Ondertussen zijn uitspraken van politici talrijker aan het worden dan sproetjes in het gezicht van Pipi Langkous.

AKP

Op 25 mei sprak premier Davutoglu van de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) tijdens een besloten ontmoeting voor vertegenwoordigers van grote ondernemingen. Hij verweet hen te zwijgen over de naar zijn mening onrealistische beloften van de oppositiepartijen om het minimumloon te verhogen.

Momenteel bedraagt het minimumloon in Turkije €327. De Republikeinse Volkspartij (CHP) wil daar €516 van maken en de rechts-nationalistische Partij van de Nationale Beweging (MHP) €482. De pro-Koerdische Democratische Volkspartij (HDP) gaat het verst met een belofte van €619.

Volgens Davutoglu bedreigt een hoger minimumloon de export. Op 10 mei sloot economieminister Nihat Zeybekci al aan bij het neoliberale principe dat hogere lonen tot banenverlies leiden. Daarmee ging hij in tegen het inzicht van de Organisatie voor Economische samenwerking en Ontwikkeling (OECD) dat een minder ongelijke verdeling van inkomen een positief effect heeft op economische groei.

MHP

Devlet Bahceli, de partijleider van de MHP, bezocht een dorp nabij Ankara. Daar beschuldigde hij president Erdogan ervan tijdens publieke optredens ‘hekelende, beledigende en provocatieve’ taal te gebruiken.

Bahceli verwijt president Erdogan verder ‘alles te exploiteren in de aanloop naar de verkiezingen.’ Mehmet Görmez, de leider van Diyanet, het presidium voor religieuze zaken, is daar volgens Bahceli in ‘gevangen geraakt.’

De MHP-leider blijft een punt maken van de luxe vervoersmiddelen die Görmez van de Turkse staat krijgt.

Op kritiek over de dure Mercedes voor Görmez reageerde president Erdogan met de aankondiging dat de leider van Diyanet zich nu ook kan verheugen op een privévliegtuig.

Dit was voor Bahceli reden om Görmez nogmaals op te roepen zijn ontslag aan te bieden. Het is de enige manier waarop Görmez kan voorkomen dat Diyanet verder ‘gepolitiseerd’ raakt volgens Bahceli.

Ahmet Hakan

Er is iets vreemds gaande rond Görmez. Hoewel hij strikt genomen een door de staat aangestelde ambtenaar is geeft Erdogan hem recentelijk de status van een geestelijk leider, vergelijkbaar met wat de paus voor de Rooms Katholieke kerk is. De boodschap is duidelijk: Turkije staat via Görmez aan het hoofd van de islam.

Columnist en Tv-presentator Ahmet Hakan stelde een aantal vragen:

‘Waarom ontgaat ons dit? Wie heeft hem tot religieus leider verkozen? Kan iemand benoemd worden tot religieus leider? Als Mehmet Görmez onze geestelijk leider is, was zijn voorganger, Ali Bardakoglu, dat dan niet? Gaan we onze zonden bekennen aan deze geestelijk leider? Zal Görmez zijn zegeningen over ons uitspreken? Kortom: wat is hier in vredesnaam gaande?’

Kazlicesme-plein

Zoals de vorige aflevering van het Dagboek over de Turkse verkiezingen al beschreef zal de AKP, onder de vlag van een herdenking van de verovering van Istanbul/Constantinopel, komende zaterdag een openbare partijbijeenkomst houden in Istanbul. Dit ongetwijfeld massale gebeuren zal plaatsvinden op het speciaal voor grote evenementen aangelegde Yenikapi-plein.

De HDP wil zaterdag op het niet ver daarvan gelegen Kazlicesme-plein eveneens een openbare partijbijeenkomst houden. De gouverneur van Istanbul wilde dat verbieden op grond dat het plein niet geschikt zou zijn voor grote bijeenkomsten.

HDP-leider Selahattin Demirtas noemde dat een ‘provocatie’ en protesteerde. De gouverneur verklaarde vervolgens geen autoriteit te hebben over het toestaan of verbieden van openbare partijbijeenkomsten in de laatste tien dagen voor de verkiezingen. Die autoriteit rust volgens de gouverneur bij het plaatselijke verkiezingsbestuur. Daar bevestigde men vervolgens echter dat het Kazlicesme-plein niet beschikbaar is voor openbare partijbijeenkomsten.

Merkwaardig, want de AKP heeft herhaaldelijk gezegd dat de viering van 1 mei daar moet plaatsvinden in plaats van op het Taksim-plein in het centrum van de stad. Als het Kazlicesme-plein geschikt is voor een massale viering van de eerste mei waarom dan niet voor een openbare partijbijeenkomst?

Voorafgaand aan de presidentsverkiezingen vorig jaar werd geen bezwaar gemaakt tegen een massale bijeenkomst van de HDP op het Kazlicesme-plein. Op dezelfde dag verscheen Erdogan voor een menigte aanhangers op het Yenikapi-plein, dat zoals gesteld gelegen is op een steenworp afstand van Kazliscesme. De combinatie was geen probleem, constateerde Turksnieuws destijds

Ondanks de weigering, meende Demirtas dat de kwestie geregeld was. Via Twitter zei hij zaterdag om drie uur op het Kazlicesme-plein te zullen zijn voor de bijeenkomst. Vooralsnog is daar echter geen toestemming voor gegeven, waarmee de kwestie verre van geregeld lijkt.

Overigens diende de MHP een verzoek in om komende zondag op het plein in Yenikapi een openbare partijbijeenkomst te houden. Dat verzoek werd afgewezen, omdat het plein na de bijeenkomst van de AKP op zaterdag een dag later nog niet klaar zou zijn voor een tweede massaal evenement.

Vervolgens verzocht de MHP om op zondag op het Kazlicesme-plein samen te kunnen komen. Ook dat werd geweigerd, met dezelfde argumenten die de HDP te horen kreeg.

Oppositiepartijen hebben het niet eenvoudig met het organiseren van bijeenkomsten in het zo belangrijke Istanbul, terwijl de AKP daar geen enkele probleem bij ondervindt. Dit soort zaken zullen waarnemers van Europese instanties die toezien op eerlijke verkiezingen, zeker opvallen.

HDP

Demirtas zei dat stemmers die eerder voor de AKP kozen, maar nu voor de HDP gaan, zich storen aan de pogingen van Erdogan om zijn partij te ondermijnen. Volgens Demirtas zal de HDP de kiesdrempel halen dankzij de stemmen van voormalige AKP-stemmers.

Demirtas lijkt zeker van zijn zaak, en daar is iets voor te zeggen. Om te beginnen zijn er inderdaad tekenen dat religieuze Koerden die eerder voor de AKP kozen nu hun stem op de HDP uit zullen brengen.

Een ander punt is de jonge bevolking van Turkije. Sinds de presidentsverkiezingen van vorig jaar zijn er veel jonge stemgerechtigden bij gekomen. Dat kan in het voordeel werken van Demirtas, die het vooral onder jongeren goed doet.

Deze factoren kunnen de HDP de circa 800.000 extra stemmen opleveren die zij ten opzichte van de verkiezingen vorig jaar nodig heeft om over de kiesdrempel te komen.

CHP/Constitutioneel Hof

Demirtas constateerde verder dat Erdogan lak heeft aan de wet rond de verkiezingen, alsmede aan de grondwet. Verder stelt de HDP-leider dat geen staatsinstantie Erdogan daarover op de vingers tikt.

Demirtas had het uiteraard over het hoge verkiezingsbestuur (YSK). Een daaraan gerichte klacht van de oppositiepartijen over de in hun ogen te nadrukkelijke rol van Erdogan binnen de verkiezingscampagne van de AKP werd afgewezen. Die beslissing van het YSK is onherroepelijk, maar dit weerhield CHP-vicevoorzitter Bülent Tezcan er niet van een petitie bij de YSK aan te bieden. Daarin verzocht hij om een beperking van het aantal openbare optredens van Erdogan voorafgaand aan de verkiezingen.

De CHP ziet nog een andere weg om Erdogan aan de grondwet te houden. CHP-volksvertegenwoordiger Oguz Oyan diende een klacht over de volgens hem partijdige opstelling van de president in bij het Constitutioneel Hof. Komt niet als een verrassing. Turksnieuws vroeg zich al af waarom de oppositie die stap niet eerder nam.

Oyan lijkt er niet van overtuigd dat de CHP haar gelijk gaat halen bij het Constitutioneel Hof. Hij zei in ieder geval bij een afwijzende beslissing naar het Europees Hof voor de Mensenrechten (ECHR) te zullen stappen.

Istanbul/Peter Edel

Eerdere afleveringen van het Dagboek Turkse verkiezingen staan onder de rubriek ‘Turkije’.

7 REACTIES

  1. In Nederland hebben we de Fyra… sorry, HADDEN we de Fyra. Heel eventjes althans.
    Nederland, dat was toch dat rijke en ontwikkelde land wat altijd voorop liep bij technologische ontwikkelingen enzo?
    .
    Dat tijden veranderen en daarmee ook de status en het aanzien van landen en machten in de wereld moge duidelijk zijn. Dat dit onomkeerbaar is wordt ook steeds meer duidelijk.
    .
    Turkije, was dat niet dat armlastige land, dat voor een groot gedeelte afhankelijk was van aalmoezen van Westerse landen? Dat in zichzelf gekeerde land dat na de ineenstorting van het Ottomaanse Rijk sinds begin 20e eeuw nog maar een schim daarvan was?
    Dat land, dat werd aangemerkt als ‘ontwikkelingsland’? Dat land dat voor zijn inkomsten grotendeels afhankelijk was van basale industrieën zoals het toerisme, en van het geld dat de uitgezonden diaspora naar het thuisland stuurde?
    Het land van almaar ruziënde coalitie-regeringen die nog geen deuk in een pakje boter konden slaan?
    .
    We maken een sprong in de tijd;
    In Turkije rijden al sinds 2009 hogesnelheidstreinen tussen de Turkse hoofdstad Ankara en in eerste instantie Eskisehir. Intussen is ook de miljoenenstad Konya per hogesnelheidstrein bereikbaar en is ook de dichtst bevolkte stad van Europa, Istanbul aangesloten op het hoge snelheidsnetwerk. Volgende aan te sluiten miljoenenstad is de industriestad Bursa, dat überhaupt voor het eerst een trein in de stad zal zien rijden. En dus meteen ook maar een hogesnelheidstrein. Er wordt hard gewerkt om het netwerk uit te breiden naar andere belangrijke Turkse steden zoals Izmir en Sivas.
    .
    Enkele dagen geleden werd het eerste gloednieuwe Siemens treinstel in gebruik genomen, dat nóg hogere snelheden bereikt dan de huidige 250 Km/h die de bestaande treinstellen haalden. De ‘Turkuaz’ zoals het nieuwe treinstel heet haalt 320 Km/h en dit is de nieuwe standaard tussen Ankara en Konya.
    1 uur en 40 minuten werd de Turkse burgers beloofd enkele jaren geleden.
    En zie daar: 1 uur en 39 minuten duurt de 306 Km lange reis tussen Ankara en Konya.
    .
    Nu even terug naar Nederland en West-Europa. Nog altijd geen Nederlandse hoge snelheidstrein en die komt er voorlopig ook niet. We zijn afhankelijk van de Franse Thalys, die ons aanzien nog een beetje redt.
    En ook de Nederlandse KLM bijvoorbeeld is niet meer wat het ooit was. Inmiddels gedegradeerd tot een armlastige, wederom door de Fransen overgenomen maatschappij dat nog maar ternauwernood het hoofd boven water kan houden in het wereldlijke geweld van de luchtvaartmaatschappijen.
    De concurrentie van maatschappijen uit de Golfstaten en in meerdere mate nog van Turkish Airlines – ook toevallig! – is killing voor de ‘oude garde’, waaronder KLM/Air France en Lufthansa.
    Ook Schiphol moest in 2014 haar plaats op de ranglijst afstaan aan Istanbul Ataturk Airport. Is dit allemaal eigenlijk wel zo toevallig?
    .
    Hoe is het toch mogelijk dat uit een voorheen armlastig land als Turkije zo een enorme vuist kon worden gemaakt richting de heersende Europese economieën, en dat een land als Turkije niet alleen ‘meetelt’ maar op een aantal fronten zelfs een leidende positie in Europa overneemt?
    Wat was daarvoor nodig?
    .
    Mensen, en vooral Turken, die de recente Turkse historie nog eens bestuderen weten het antwoord natuurlijk wel.
    Op 7 juni zal andermaal duidelijk worden dat de meerderheid van de Turken de vooruitgang die hun land ondergaat weten te waarderen.
    Op 7 juni zal duidelijk worden dat de Turken geen genoegen meer nemen met kleinzerige projectjes in de marge, maar dat een groot land als Turkije de grootste luchthaven ter wereld verdiend, het grootste paleis voor haar president verdiend, veilige (snel-)wegen en snelle spoorwegen verdiend etc. etc. etc.
    Verder zal duidelijk worden dat de Turkse kiezers maar al te goed hebben begrepen dat Turkije geen halfslachtige semi-seculiere schatkist graaiende coalitie-regeringen meer kan gebruiken.
    Dat geld wordt nu ingezet om bijna 2 miljoen van onze op de vlucht geslagen buren op een menselijke manier een tijdelijk thuis te bieden. En ook daar speelt Turkije in zijn eentje een leidende voorbeeld-functie waar de oude economieën zich voor zouden moeten schamen.
    .
    Samengevat: De Turkse bevolking wil ook de komende 4 jaar een regering die zij verdient en het land verder brengt. Één die werkt en dat de afgelopen 13 jaar ook waar heeft gemaakt, geen praatjesmakers met loze beloftes!

    • Ervan uitgaande dat je gelijk hebt Stratenmaker. Even los van de invloed van aanwezige repressie op sommige vlakken in Tr. Maar nu dan met de positieve economische situatie die je hier schetst. Mag ik dan aannemen dat jij en jouw partijgenoten vanwege binnenkort zullen verhuizen vanwege dit stukken betere leefklimaat in TR en gevolgd zullen worden door de NLse vakmensen die een goed leven in TR zullen zoeken en daar naar toe willen emigreren? Zon-vriendelijkheid-mooi land?
      Het zal toch niet zo zijn dat het mooie TR alleen uit woorden bestaat heer Stratenmaker? Of is het (kritische noot mijnerzijds) gewoon lekker om de verschillen te benoemen en toch maar veilig in NL te wonen. Lonen zijn hier toch ook niet zo gek en ach Fyra wat moet je ermee. Politiek stinkt zowiezo en belazerd worden we allemaal.. toch? Een Nederlands gezegde ” of je nu in een bed ligt waar gepoept of geplast is… lekker slapen kan niet meer.
      Resumé:
      Is het nou beter leven in TR of in NL?

      • Antwoord op je vraag:
        Het is steeds beter leven in TR en steeds slechter leven in NL. Ik hoop dat je zelf ook wel inziet dat de conclusie die je aan deze constatering verbindt dat alle Turken nu wel terug zullen gaan compleet nergens op slaat. Dat het steeds beter gaat in TR wil nog niet zeggen dat het in NL niet meer is uit te houden ofzo. We zijn toch ook niet met zijn alleen naar Luxemburg of Noorwegen getrokken omdat men daar meer verdient?
        .
        Ik begrijp heus wel dat je op deze manier mijn verhaal onderuit wilt halen en wilt ridiculiseren, maar je zult toch echt met een inhoudelijk beter verhaal moeten komen.
        .
        Nu dat Turkije een perfect rijdende hoge snelheids trein heeft, is de Fyra ineens niet belangrijk meer? Oh, vandaar dat er momenteel een parlementaire enquête naar gaande is, zó onbelangrijk is het blijkbaar.
        .
        Nu spreidt je toch enigszins het Eurovisie songfestival syndroom ten toon. Op het moment dat Oostblok landen steeds winnen, dan is het ineens geen belangrijk evenement meer.
        Oftewel: ontkenningsfase.
        .
        Overigens heb ik al vaker verteld dat ik net zoveel belangen in TR heb als in NL. Maar ik kan nu eenmaal maar op 1 plek tegelijk wonen en momenteel is dat eventjes NL.

        • Nu heb ik gepoogd een sympathieke discussie op te zetten met jou Stratenmaker en begin je wederom met stekeligheden en vooringenomenheid mijn richting. Vanzelfsprekend druk je mij in de rol van voorheen en dan ga jij niet leuk vinden hoor.
          Nogmaals… jouw positieve verhaal over Turkije zou mensen, Nederlandse Turken, Turken, Nederlanders, Duitsers etc. kunnen uitnodigen te verkassen en waarom niet. Er zijn heel veel mensen richting Noorwegen gegaan vanwege de ruimte en de rust en waarom zou er niet gekozen worden voor het mooie Turkije. Jouw achterdocht is niet terecht! Tenzij jij zo maar als fantast dingen neerschrijft. Maar dat neem ik nu nog niet aan.O, ja indien ik iets constateer zal ik je dat duiden. Het is niet aan jou om mij constateringen toe te schrijven die geen waarheden of absoluut zijn. Graag wel nuance!

          • Nou, voor jouw informatie dan: er gaan momenteel meer Turken terug dan er naar Nederland komen, kijk maar na.
            Dus mijn verhaal klopt volgens jouw redenering.
            En ook ik heb enkele jaren in Turkije gewoond en woon nu weer een tijdje in Nederland. Het kan zomaar zijn dat ik straks weer even.in Turkije woon. Ik eindig uiteindelijk sowieso in Turkije, dat staat vast.

  2. Sorry hoor! Op de LBO waar jij op zat hebben ze je niet correct opgeleid. Ga je een beetje schamen joh. Straattaal graag elders!
    NB Redactie mag van mij hier nu wel even fors ingrijpen.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here