Wat u van (Er)Dogan niet mag weten over Turkije (COLUMN)

3
26

Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Voor wie de Turkse taal niet machtig is was de Engelstalige krant Hürriyet Daily News (HDN) lang een van de belangrijkste media outlets voor onafhankelijk nieuws over Turkije. Helaas is dat niet meer zo. Een belegering van het redactiegebouw van de krant door de Erdoganjugend, de mishandeling van een columnist en de dreiging met astronomische belastingaanslagen dwongen eigenaar Aydin Dogan zo veel water bij de wijn te doen dat er geen druivennat meer over is.

Terwijl andere regeringskritische kranten werden opgeheven, of onder beheer geplaatst, werd Dogan de kayyum (beheerder) van zijn eigen mediagroep, waar naast de Engelse en Turkse editie van Hürriyet ook de krant Posta en de Tv-kanalen CNN Türk en Kanal D toe behoren. Dogan kwijt zich van zijn taak, want hij ziet er nauwgezet op toe dat de berichtgeving naar Erdogans zin is.

Er is veel over Turkije wat de wereld niet mag weten van de president. De redenen waarom het minder goed gaat met de Turkse economie bijvoorbeeld. Bij HDN legden de economieanalisten Emre Deliveli, Erdal Saglam en Mustafa Sönmez dat eerder haarfijn uit, maar ze konden stuk voor stuk hun bureau uitruimen. Sindsdien verschijnt in HDN niets relevants meer over de economische situatie in Turkije.

Er verdwenen meer publicisten bij HDN. Zo behoren de gevatte columns van de Erdogan-kritische Burak Bekdil in deze krant sinds vorige maand eveneens tot het verleden.

Irfan Degirmenci

Vorige week werd verder Irfan Degirmenci, een presentator van Dogans Tv-kanaal Kanal D, ontslagen. Degirmenci wil ‘nee’ stemmen tijdens het referendum op 16 april, waarbij bepaald wordt of Turkije overgaat op een presidentieel systeem. Dat wil Erdogan uiteraard niet horen en Degirmenci was zo wijs daar tijdens uitzendingen over te zwijgen.

Op zijn Twitteraccount kon Degirmenci zich echter niet inhouden, met als gevolg dat hij eveneens mocht vertrekken van Dogan. Uit protest tegen de beslissing nam de programmadirecteur van Kanal D, Ertugrul Albayrak, ontslag en liet weten dat het voor hem ook ‘nee’ wordt tijdens het referendum. Via de sociale media werd opgeroepen tot een boycot van Dogans media. Daar werd ook een nieuw logo bedacht voor Dogan (zie illustratie bij dit artikel).

Hakan Celenk

Ook de columnist Hakan Celenk van de krant Posta, vloog eruit bij Dogan, nadat hij kritiek had geuit op de plannen van de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) met het referendum.

Degirmenci en Celenk behoren tot de vele honderden journalisten die de laatste jaren hun werk kwijtraakten, omdat redacties bevreesd waren voor Erdogans toorn. In feite mogen zij nog van geluk spreken ook, want Turkije staat zoals bekend hoog genoteerd onder de landen waar journalisten in de gevangenis belanden.

Buitenlandminister Mevlüt Cavusoglu zei onlangs dat geen van hen vanwege hun journalistieke werkzaamheden achter de tralies zit, maar voor hem staat kritiek op Erdogan en de AKP gelijk aan ‘propaganda voor terrorisme’. Als het niet zo triest was kon Cavusoglu voor grapjas doorgaan.

Fahrettin Yokus

Het bovenstaande in aanmerking genomen zal het niet verbazen dat HDN zweeg over de recente aanslag op Fahrettin Yokus, de leider van een vakbond met 44.000 leden. Ook Yokus verklaarde ‘nee’ te zullen stemmen bij het referendum. Kort daarop werd de auto waarin hij zich bevond onder vuur genomen. Yokus bleef ongedeerd, maar de bestuurder van het voertuig raakte gewond.

Het incident met Yokus doet denken aan de uitspraak van Erdogans propagandist, de maffialeider Sedat Peker. Hij zei iedereen die zegt ‘nee’ te zullen stemmen ‘op straat op te zullen wachten.’ Een aanklager zou daar heel eenvoudig bedreiging, of een oproep tot geweld van kunnen maken, maar dat gebeurt natuurlijk niet. Justitie heeft het veel te druk met het vervolgen van journalisten.

YSK

Vorige week werd de Hoge Verkiezingsraad (YSK) de bevoegdheid ontnomen om Tv-kanalen boetes uit te delen wanneer ze de ene politieke partij meer zendtijd toekennen dan de andere. Maakte deel uit van een decreet in het kader van de o zo handige noodtoestand.

Erdogans mediavrienden controleren de meeste Tv-kanalen en die kunnen nu ongehinderd voorrang geven aan de AKP boven de Republikeinse Volkspartij (CHP) en de Democratische Volkspartij (HDP). Van de laatstgenoemde partij zijn de leiders voor alle zekerheid opgesloten. Officieel wegens ‘propaganda voor terrorisme’, maar in werkelijkheid als straf, omdat ze weigerden in te stemmen met de invoering van een presidentieel systeem.

Doodstraf

Dergelijke streken onderstrepen dat Erdogan pagus is voor de uitkomst van het referendum. Daarom profileerde hij zich een paar dagen maar weer eens als voorstander van herinvoering van de doodstraf in Turkije. Sinds begin december hield hij daar de lippen over op elkaar, maar hij twijfelt aan de loyaliteit van zijn meest conservatieve aanhangers en zoekt naar wegen om die opnieuw aan zich te binden. De aan de Islamitische staat verbonden pleger van de aanslag op Istanbuls nachtclub Reina tijdens nieuwjaarsnacht gaf hem een steuntje in de rug door twee dagen later om de doodstraf te verzoeken.

Meer dan gebeuzel van Erdogan is het echter niet, want keert de doodstraf terug in Turkije dan is de grens bereikt voor de EU. Niet dat Turkije onder de AKP nog snel EU-lid zal worden, maar het toetredingsproces biedt voordelen waar de noodlijdende Turkse economie niet zonder kan. Dat begrijpt Erdogan heel goed, maar sappige retoriek over ‘wraak’ gaat er nu eenmaal lekker in bij islamisten.

MHP

Dat Erdogan hem knijpt als een oude dief komt verder door de Partij van de Nationale Beweging (MHP). De AKP kan dan tot een deal met MHP-leider Devlet Bahceli zijn gekomen over het referendum, maar een groot deel van zijn aanhang was daar tegen, wat op 16 april van betekenis kan worden.

Een hotel in de provincie Canakkale was de locatie waar MHP-dissident Meral Aksener het startschot gaf tot nee-campagne. Toen zij daar verscheen was er echter geen elektriciteit in de conferentiehal. De directie van de luxe herberg was gezwicht voor de druk van de regering. Aksener moest haar aanhang met een megafoon informeren over haar verwachting dat 56 procent van de Turken op 16 april voor ‘nee’ zal gaan en 37 procent voor ‘ja’.

Dogans HDN schreef geen woord over de duistere toestanden in Canakkale. Een van de vele feiten over Turkije die u van Erdogan niet mag weten. In plaats daarvan schreef HDN dat hij nee-stemmers op een hoop gooit met de plegers van aanslagen en de mislukte staatsgreep vorig jaar. Mind you, zonder enig spoortje kritiek…

Volg Peter Edel op Twitter

Peter Edel is schrijver van de Diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, uitgeverij EPO, Antwerpen)

3 REACTIES

  1. Peter, (mede) dankzij jou heldere en bijzonder informatieve colummns heb ik een duidelijke inzicht gekregen in het reilen en zeilen van de AKP en de situatie in Turkije. Wat ik me afvraag is het volgende: Er is voldoende kritiek afkomstig van kanaal Fox. Hoe kan het dat Fatih Portakal ongehinderd kritiek kan uiten op Erdogan? Waarom is hij niet ontslagen of de channel onder druk gezet? Wat speelt hier achter? Kan je mij hierover meer duidelijkheid verschaffen? Voor de rest: ga alsjeblieft door met je collumns. Voor mij is dit praktisch de enige infobron (Nederlandse MSM vertrouw ik ook niet meer) over Turkijke

    • Zo wordt m.i. de schijn gewekt dat de regering niet de kritische media onderdrukt. Ook Halk TV mag nog steeds uitzenden. Maar ja, daar kijkt geen van de Erdogan aanhangers naar

  2. Ik lees uw artikelen altijd met veel belangstelling. Ik ben ervan overtuigd dat de aard en omvang van uw berichtgeving goed overdacht en onderbouwd is. Andere objectieve bronnen van informatie zijn verdraaid lastig te vinden. Ik vrees dat ” Turkije” na 16 april met een geforceerd en afgedwongen ja, een duistere periode ingaat en rcht teruggezet wordt in de tijd. Vreselijk om te zien hoe zo’n veelbelovend land naar de ” haaien” gaat. Blijft u vooral doorgaan met uw berichtgeving.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here