Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Wij, de Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) van Turkije, staan voor een ideaal; een ideaal dat gebaseerd is op Turkse en islamitische waarden en tradities.
Dit ideaal zal zijn volledige uitwerking krijgen in 2023, wanneer de Turkse Republiek zijn honderdste verjaardag viert. Het ‘Nieuwe Turkije’ van onze dromen zal dan voltooid zijn.
Het Nieuwe Turkije
Er scheiden ons nog zeven jaar van de bekroning van het Nieuwe Turkije, maar dat zullen geen ‘zeven magere jaren’ worden. Sinds wij in 2002 voor het eerst regeringsverantwoordelijkheid op ons namen is Turkije al een veel beter land geworden dan het ooit was.
Met een unanieme extase over majestueuze wolkenkrabbers, snelwegen, bruggen, alsmede over geweldige sociale voorzieningen, eenheid en harmonie tussen bevolkingsgroepen en algehele voorspoed, weet de natie dat het alleen maar nog beter kan worden.
In 2023 zal het Nieuwe Turkije een supermacht zijn en tot de krachtigste economieën op aarde behoren. De wereld buigt dan voor ons ideaal en zal zich ondergeschikt verklaren aan onze dominante positie.
Historisch perspectief
Ons ideaal is niet nieuw. De essentie ervan vormde eerder de basis van het Ottomaanse Rijk, dat eeuwenlang harten veroverde van volkeren die er diep naar verlangden om deel uit te maken van deze pracht.
De grandeur van het machtigste islamitische rijk uit de geschiedenis was echter zo immens dat afgunst niet uit kon blijven. Daarnaast boezemde de heerschappij ervan vrees in. Daarom gingen de westerse koloniale mogendheden en hun zionistische medeplichtigen tot het uiterste om het Ottomaanse Rijk te vernietigen.
Helaas slaagden zij daar aan het begin van de twintigste eeuw nagenoeg in. Wat overbleef van het rijk viel in handen van verraders die een duivels pact met onze vijanden sloten. Zo werden we onderworpen aan de westerse machtselite en gedwongen om hun normen te accepteren. Het gevolg was een Turkije dat wij altijd gehaat hebben.
Onze geliefde president
De verlossing deed tot de eenentwintigste eeuw op zich wachten en begon met het ontstaan van onze partij en de opkomst van onze leider: president Recep Tayyip Erdogan. Hij bracht ons ideaal over restauratie tot perfectie, door eraan toe te voegen waar het Ottomaanse rijk in tekortschoot.
De perfectie van het ideaal maakt Turken en andere moslims die het omarmen zelf perfect. Zoals de AKP perfect is. De hoogste staat van perfectie bestaat echter alleen in onze president. Hij staat aan de basis van de vervulling van ons ideaal en is de spil waar het Nieuwe Turkije om draait. Dat maakt hem niet alleen tot onze politieke leider, maar ook tot onze spirituele roerganger. Met alle recht zou hij de titel van sultan, kalief, of zelfs die van mahdi kunnen opeisen, maar hij vindt ‘president’ voldoende. Die bescheidenheid is een van de vele goede eigenschappen die hem sieren.
Grondwet
Ons land staat voor grote beslissingen. Een van de belangrijkste gaat over een nieuwe grondwet, met als belangrijkste component daarvan de invoering van een presidentieel systeem. Dat bestuurssysteem is noodzakelijk om de hindenrissen weg te nemen die onze president bij het vervullen van zijn historische taak in de weg staan.
Alleen wanneer hij volledige bevoegdheid krijgt over alle staatsinstanties kan ons ideaal volledig werkelijkheid worden. Daarom dient het vervloekte westerse concept van de scheiding der machten getransformeerd te worden in een op Turkse en islamitische leest geschoeide ‘harmonie der machten’.
Democratie
Ontdaan van alle overbodige westerse ballast zal de nieuwe grondwet opvallend compact worden.
Door het perfecte karakter van ons ideaal en onze onfeilbare president is democratie feitelijk overbodig, maar om de wereld te tonen dat de wens van de natie onvoorwaardelijk is en keer op keer bevestigd wordt, zullen wij dit op zich niet te prefereren systeem (voorlopig) handhaven.
Uit meer dan een stembus hoeft het echter niet te bestaan. Alle overige democratische rompslomp, waaronder westerse onzin als regionaal bestuur en rechten voor minderheden, zijn een verspilling van tijd die de vervulling van ons ideaal alleen maar kan vertragen.
Rechten en vrijheden
Over de in de nieuwe grondwet beschreven vrijheden kunnen we nog korter zijn. In het Nieuwe Turkije staan religieuze vrijheid, en de vrijheid om in ons ideaal te geloven, voorop. Iedere verdere behoefte aan vrijheid valt weg in perfectie. Een hogere vorm van vrijheid is ondenkbaar!
Bovendien, wie maalt om vrijheid onder de bezielende leiding van een president, die het beste voor heeft met zijn landgenoten, de regio en de wereld. Wie in de schaduw van een superieure leider over vrijheid zeurt weet niet wat vrijheid is. Alleen het afstand nemen van valse westerse definities over dergelijke begrippen leidt tot werkelijke vrijheid.
Rechten zullen in de nieuwe grondwet nauw verbonden zijn aan religieuze vrijheid en aan de islam verbonden normen.
Rechten voor vrouwen zijn daar een goed voorbeeld van. Laat er geen twijfel over bestaan dat wij een diep respect hebben voor onze vrouwen. Hun essentiële taak om het Nieuwe Turkije jong te houden zien wij als een voorwaarde voor het slagen daarvan. Daarom moedigen wij hen aan om zo jong mogelijk in het huwelijk te treden. Als zij daardoor niet langer naar school kunnen gaan is dat van ondergeschikt belang. Daarom pasten wij de onderwijswetgeving ook aan.
Gezeur over de positie van onze meisjes en vrouwen is niet meer dan westerse hypocrisie. Ziet men niet in hoe goed wij voor hen zijn? Onze strijd voor hun recht om waar ze willen een hoofddoek te dragen bewijst dat boven alles. Heeft een vrome islamitische vrouw naast kinderen baren voor het Nieuwe Turkije meer behoeften dan dat recht? Nee toch?
Regio en daarbuiten
We constateren dat onze enorme stap voorwaarts nu al een aanstekelijke werking heeft in de regio. Wanneer andere landen onze succesformule overnemen zullen nauwe banden daarmee de heerschappij van de islam bevestigen. Dat kan echter alleen maar onder het onweerlegbare gezag van onze president, zoals zijn voorgangers in de Ottomaanse Rijk de islam naar glorie en liefde voerden.
Een postmoderne restauratie van de Ottomaanse waarden, dat is met andere woorden wat wij de regio beloven. En geloof ons als we stellen dat de regio daarnaar verlangt. De Arabische landen willen niets liever en erkennen nu al ons leiderschap.
Daarnaast verwachten we dat onze succesformule een nadrukkelijk effect zal hebben op moslims in West-Europa, die door de koloniale westerse machten worden geëxploiteerd om hun economie in stand te houden. De beloning die ze daarvoor krijgen bestaat uit haat jegens de islam. We achten het echter zeer wel mogelijk dat onze successen hen zullen inspireren om tegen dit onrecht in opstand te komen.
Zo zal de invloedssfeer van het Nieuwe Turkije zich uitbreiden naar de gebieden die ons werden ontnomen. Alsmede naar de gebieden van de kolonialistische mogendheden die wij nooit in bezit konden nemen, maar waar we vanuit onze historische voorbestemming alle recht op hadden.
De wens van het Opperwezen vertaalt zich in de wens van onze natie!
Jaloezie
De ongeëvenaarde perfectie van het Nieuwe Turkije en zijn president zal ook nu weer tot jaloezie leiden. Zoals in de Ottomaanse tijden zullen westerse machten samen met hun zionistische bondgenoot trachten onze islamitisch-Turkse heilstaat te vernietigen.
De koloniale mogendheden voelen zich bedreigd in hun machtspositie en proberen daarom te voorkomen dat het Nieuwe Turkije tot volledige wasdom komt. Daartoe zetten zij de aanval in via hun laffe bondgenoten binnen onze grenzen: socialisten, atheïsten, valse alevieten, de Koerdische PKK en daaraan verbonden Democratische Volkspartij (HDP), de beweging rond de zogenaamde imam Fethullah Gülen, en niet te vergeten de al evenzeer met kolonialisten collaborerende Republikeinse Volkspartij (CHP). Stuk voor stuk terroristen, of sympathisanten daarvan.
Zogenaamde milieuactivisten, al even grote terroristen, probeerden drie jaar geleden onder de dekmantel van het beschermen van een paar waardeloze bomen in een onbetekenend park in Istanbul, met steun van Duitsland een staatsgreep te plegen. Onze president wist dit met de inzet van de meest liefdevolle middelen te voorkomen.
Recentelijk kwam, wederom met hulp van Duitsland, een vergelijkbare buitenlandse interventie op gang in de Noordoostelijke provincie Artvin. Deze couppoging hebben we vooralsnog met onderhandeling weten te verijdelen, maar mocht dat niet baten dan zal de president met soortgelijke liefde als drie jaar geleden een einde maken aan deze rebellie van landverraders.
We benadrukken hoe ridicuul het argument van natuurbescherming is. Ook de natuur zal immers buigen voor de suprematie van ons ideaal. Want niets kan het Nieuwe Turkije van zijn epische opkomst weerhouden; geen park, geen boom, geen natuurgebied.
Propagandaslag
Het venijn tegen onze glorie neemt talloze vormen aan. We liggen van alle kanten onder vuur! Door de westerse mogendheden, en door Rusland. Samen steunen ze de laaghartige Koerden die zowel aan onze zuidflank als binnen onze grenzen een onrechtvaardige oorlog tegen ons voeren
Daarnaast bestoken de Gülen-beweging – waarmee we nooit iets te maken wilden hebben – en de socialisten ons met een listige propagandaslag, die nog gemener is dan de Koerdische kogels waar onze moedige soldaten door getroffen worden.
Gülens aanklagers deden een laaghartige aanval op onze geliefde president, door hem en door hem geliefde ministers, alsmede ondernemers die ons ideaal steunen, ten onrechte te beschuldigen van corruptie en zelfverrijking.
Vervolgens ondernamen Gülen en zijn socialistische medeplichtigen een poging om onze president en onze inlichtingendienst in diskrediet te brengen met het prijsgeven van staatsgeheimen over onze steun aan onze bondgenoten in Syrië, de moedige gematigde rebellen.
Zogenaamde kritiek
De buitenlandse vijanden geven dergelijke misdaden tegen de wens van de natie weer als kritiek die binnen de vrijheid van meningsuiting valt.
Tegelijkertijd belagen ze de AKP met de oneerlijke aantijging als zou ons economiebeleid tekortschieten. Daarnaast zijn er de aanvallen op de met ons ideaal sympathiserende ondernemers, die hun winst voor de veiligheid van hun werknemers zouden plaatsen. Hoe komt men daarbij?
Daarnaast wordt onze president ervan beschuldigt dat hij een ten opzichte van zijn verdiensten nederig paleis heeft betrokken. Een ieder die hem daarover iets verwijt moet zich schamen. Bovendien, wie zou niet willen dat zijn verlosser in weelde leeft?
Erger dan alles is de leugen dat onze president met zijn uitspraken polarisering onder de bevolking in de hand zou werken. En dat terwijl iedereen kan zien dat hij voor eenheid en harmonie staat. Zoveel schande.
Wij weten gelukkig beter en zien in dat dergelijke zwarte propaganda onmogelijk onder de noemer van toelaatbare kritiek gevat worden. Simpelweg omdat kritiek op perfectie onmogelijk is. Ons ideaal en onze president zijn perfect en daarmee niet ontvankelijk voor kritiek, anders is het niet.
Kritiek is in werkelijkheid niets anders dan smaad en belediging ten opzichte van ons ideaal en onze geliefde president. Daarom vervolgen wij iedereen die zich daaraan schuldig maakt. Is dat vreemd? Nee, we staan volledig in ons recht. De vrijheid van meningsuiting lijdt daar ook niet onder. Verre van zelfs. Wie ons ideaal omarmt weet dat nergens meer vrijheid van meningsuiting bestaat dan in het Nieuwe Turkije.
Wij kennen echter geen pardon met landverraders en spionnen die de media als strijdtoneel kiezen voor hun oorlog tegen ons. Door hen te vervolgen beschermen we juist de vrijheid van de media. Op de redacties van kranten en nieuwskanalen die wij langs verschillende wegen onder controle namen klaagt nooit iemand over een gebrek aan mediavrijheid. Daar gaat de eenzijdige westerse kritiek uiteraard geheel aan voorbij.
Wij werken er nu hard aan om alle media in ons land het Nieuwe Turkije te laten dienen. Klachten over een gebrek aan vrijheid van meningsuiting zullen dan definitief tot het verleden behoren. De mediavrijheid zal dan net zo perfect zijn als ons ideaal; het westerse gezeur over landverraders die zich als zielige journalisten voordoen zal voorgoed verstomd raken.
De vijanden zullen niet slagen! Ons ideaal over het Nieuwe Turkije kan niet tegengehouden worden. Koloniale machten en hun trawanten die zich verzetten tegen een verdiende afstraffing zullen na onze zegetocht onherroepelijk hun meester in ons vinden!
(Dit artikel is gebaseerd op uitspraken van president Erdogan, AKP-politici, publicaties in regeringsgezinde kranten en reacties naar aanleiding van op Turksnieuws verschenen artikelen. Wie dit alles uit het hoofd leert zal zeker slagen voor een eventuele inburgeringcursus van het Nieuwe Turkije…)
Volg Peter Edel op Twitter
Peter Edel is schrijver van De diepte voor de Bosporus, een politiek biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
Weer een bom ontploft in Turkije dank je wel Akp! Açilim politika werkt zo te zien. Mijn gedachte gaat uit naar de slachtoffers.
Moet Turkije perse eennsupermacht zijn dan? Dit is een bewijs van hoe de achterlijkkp inelkaar steekt. Turkije zal andere landen weer onderwerpen of zo. Hie zielig alleen iemand met een minderwaardigheidsxomplex kan zoiets zegggen.
Takkiya= Nederlanders met name de rechtse tokkies zijn er al te bekend mee. Ik had er nog nooit van gehoord. Wat ik thuis leerde is mensen liefde of je nou Christen Jood of whatever bent.
Ebru Umar = Turken hatende hoer
Vrede in het natie, vrede aan de grenzen!!
De natie
beste Izmir, akp chp hdp, wij zijn allemaal 1 familie . jij wijst alleen naar akp zo kom je natuurlijk niet tot een oplossing, zonde. Er blijven maar doden vallen, hoe zou jij dit kunnen aanpakken.