De Clinton-Gülen-connectie (COLUMN)

0
13

clinton-abedin-index

Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Mijn laatstverschenen artikel besloot ik met de constatering dat Dr. Abdullah Naseef zitting heeft in de adviesraad van het Tv-kanaal Al-Resalah van prins al-Waleed en de mediamagnaat Rupert Murdoch.

Naseef leidt naar een ander verhaal. Dat begint bij zijn initiatief in 1977 om een Indiaas/Pakistaans gezin met de naam Abedin te stimuleren om naar Saoedi Arabië te verhuizen.

Clinton

Eerder woonden de Abedins in de VS. Daar werd het gezin in 1976 verrijkt met een dochter, Huma Abedin. Zij groeide op in Saoedi Arabië, maar trok op achttienjarige leeftijd terug naar de VS voor haar studie. In verband daarmee liep ze stage in het Witte Huis, waar ze Hillary Clinton leerde kennen. Er ontwikkelde zich een hechte band tussen beide; zo goed dat Clinton haar als een tweede dochter beschouwde en Abedin tot persoonlijk assistent benoemde. Zag je Hillary dan zag je Huma (zie foto).

Nadat Clinton buitenlandminister was geworden werd Huma Abedin haar vicestafchef. Ook trad ze in dienst van de Clinton Foundation, een door Bill en Hillary opgerichte liefdadigheidsinstelling. Momenteel is Huma Abedin vicevoorzitter van Clintons presidentscampagne.

E-mails

Zoals bekend gaat de verkiezingscampagne van Hillary Clinton gebukt onder een schandaal rond door haar achtergehouden e-mails. Bij het uitlekken daarvan kwam ook Huma Abedin ter sprake, toen bleek dat volgelingen van imam Fethullah Gülen contact met haar onderhielden.

De Gülen-volgeling Gökhan Özkök verzond een e-mail naar Abedin waarin hij haar verzocht een ontmoeting te arrangeren tussen president Obama en Ekmeleddin Ihsanoglu, de secretaris-generaal van de Organisatie voor islamitische samenwerking (OIS), die tijdens de presidentsverkiezingen van 2014 in Turkije kandidaat was namens de Republikeinse Volkspartij (CHP) en de Partij van Nationale Beweging (MHP).

Die ontmoeting vond inderdaad plaats. Obama nodigde Ihsanoglu uit op het Witte Huis.

Turkish American Cultural Center

Genoemde Gökhan Özkök zit in de raad van bestuur van het aan de Gülen-beweging (en in mijn vorige artikel reeds genoemde) Turkish Cultural Center. Hij is daarnaast lid van Clintons Global Initiative en wordt ook genoemd als vicevoorzitter van de voor Hillary Clintons verkiezingscampagne opgerichte Ready (for Hillary) PAC.

Özkök schonk geld voor de Clinton-campagne. Dat lijkt met $ 10.000 en $ 2700 niet erg veel, maar er ging meer geld van de Gülen-beweging naar Clinton. Volgens USA Today doneerde Recep Özkan, die tien jaar geleden directeur was van het Turkish Cultural Center, tussen $ 500.000 en $ 1.000.000 aan het Clinton Global Initiative.

Deze feiten staan niet op zich. Zo werd een lobbyonderneming van Clintons campagnevoorzitter John Podesta in dienst genomen door de Gülen-organisatie Alliance for Shared Values. De imam draait er overigens niet omheen hoe zeer hij gesteld is op Hillary.

Weiner

In 2010 trad de door Clinton zeer gewaardeerde Huma Abedin in het huwelijk met Anthony Weiner. Deze democratische politicus was tot 2011 lid van het Huis van Afgevaardigden voor het negende district van New York. Zijn voorganger was de tegenwoordige U.S. Senator Chuck Shumer, voor wie Weiner eerder ook werkte.

Shumer noemde ik al eerder, in mijn artikelenserie over Reza Zarrab, de Iraans-Turkse zakenman die er in de VS van verdacht wordt de boycot tegen Iran te hebben ontweken. Daarin schreef ik niet alleen dat Shumer contacten onderhoud met de Gülen-beweging, maar ook dat de aanklager in het proces tegen Zarrab, Preet Bharara, voorheen voor hem werkte. Bharara associeerde zich op zijn beurt met de Gülen-beweging door een open tweet te sturen naar de als gepassioneerd volgeling van Gülen bekendstaande basketballspeler Enis Kanter.

Clinton Foundation

Weiner raakte sinds 2011 in opspraak naar aanleiding van seksueel getinte berichten en foto’s aan verschillende vrouwen die via zijn Twitter-account werden verzonden. Het justitiële onderzoek dat naar loopt is in handen van Preet Bharara, die overigens ook verantwoordelijk is voor een onderzoek naar malversaties bij de Clinton Foundation.

Het is een kleine wereld, maar dit alles speelt zich af in New York, waar Bharara nu eenmaal een van de hoofdaanklagers is. Toch ben ik benieuwd naar de uitkomst van de procedure rond de Clinton Foundation.

Trump

Bij Huma Abedin komen we ook al-Waleed weer tegen, want haar broer, Hassan Abedin, werkte voor een project van de prins met de interessante naam Spreading Islam to the west.

Al-Waleed stond aanvankelijk op goede voet met Clintons concurrent Donald Trump. Hij hielp Trump in de jaren negentig uit de brand toen die omhoog zat. Al-waleed kocht het jacht van Trump toen diens casino’s het zwaar te verduren kregen. Ook nam hij destijds een aandeel in Trumps Plaza Hotel.

Nadat Trump tirades tegen moslims begon af te steken en bovendien een bewerkte foto van al-Waleed rondstuurde via Twitter (waarin al-Waleed een aandeel heeft), reageerde de prins echter des duivels. We kunnen dus gevoeglijk aannemen dat al-Waleed zich aan de kant van Clinton heeft geschaard.

Dat laatste zal al-Waleeds ‘vriend’ Erdogan niet bevallen. Media op diens hand gaven eerder al de voorkeur aan Trump boven Clinton, waarbij diens negatieve uitspraken over de islam werden genegeerd. Met Erdogans verbale salvo op Clinton, naar aanleiding van haar voornemen om Koerdische milities in Syrië (extra) te bewapenen, heeft hij nu ook zelf duidelijk gemaakt aan wiens kant hij staat bij de presidentsverkiezingen op 8 november.

Wat kunnen we verder voor die tijd nog verwachten? Wat gaat Trump nog ondernemen? Hij mag er dan slecht voorstaan, maar helemaal kansloos is hij nog niet. Als ik in zijn ongetwijfeld peperdure schoenen stond zou ik zeker proberen om het over de boeg van de Clinton-Gülen connectie te gooien. De reputatie van Gülen is in de VS weliswaar niet zo slecht als die van Erdogan, maar baat het niet schaadt het niet.

Hiermee wil ik overigens zeker niet zeggen dat ik graag in Trumps schoenen zou staan. Sterker nog, zijn schoeisel kan me niet genoeg knellen. Echter, de schoenen van Clinton, Erdogan, Gülen, en prins ‘dubbelspel’ Al-Waleed wat mij betreft niet minder.

Volg Peter Edel op Twitter

Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here