[Door Peter Edel/Istanbul] – In 2009 stonden Ergenekon en Balyoz, de vermeende samenzweringen tegen de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) en de beweging rond imam Fethullah Gülen, in het middelpunt van de belangstelling in Turkije.
Hetzelfde jaar werden na een anonieme tip twee militairen aangehouden die zich verdacht ophielden bij het huis van vicepremier Bülent Arinc. Justitie meende op een complot te zijn gestuit om Arinc te vermoorden en er volgden meer aanhoudingen.
Het onderzoek leidde naar een kamer van een speciale militaire eenheid waar geheime documenten liggen opgeslagen. Bij hoge uitzondering gaf toenmalig opperbevelhebber Basbug toestemming aan een civiele rechter om deze ‘Cosmic Room’ te onderzoeken.
In de daarop volgende tijd bleven Ergenekon en Balyoz de voorpagina’s overheersen, maar rond het complot tegen Arinc werd het opvallend stil. En dat terwijl waarnemers die Ergenekon en Balyoz grote onzin vonden deze zaak juist meer serieus namen.
Vorige week werd het proces tegen de zes jaar geleden aangehouden militairen definitief gesloten. Er was onvoldoende bewijs, stelde de aanklager. Met zijn opmerking over ‘gevoeligheid vanwege staatsgeheimen’ liet hij echter ruimte voor twijfel over. President Erdogan, die zich vaker heeft uitgesproken over het beleid van rechters en aanklagers, onthield zich deze keer van commentaar.
STK
Toch kreeg het muisje een staartje, want kort nadat justitie de procedure had afgeblazen, deed de generale staf aangifte over het lekken van geheime informatie tijdens het onderzoek naar de Cosmic Room.
Over de aard van deze informatie hielden de generaals de lippen stijf op elkaar, maar volgens professor Ümit Özdag van de Gazi-universiteit ontving een parlementaire onderzoekscommissie rond staatsgrepen in Turkije namen van tot de Tactische Mobilisatiegroep (STK) behorende militairen. Dat beviel de generale staf allerminst.
De Zwitserse historicus Daniele Ganser beschreef in zijn boek NATO’s Secret Armies hoe de STK na de toetreding van Turkije tot de NAVO in 1952 op initiatief van de Amerikaanse CIA werd opgericht als de Turkse tak van het stay behind netwerk Gladio. De beruchte Contraguerrilla werd de operationele tak van de STK, terwijl de nationale inlichtingendienst MIT er eveneens aan verbonden raakte. Zo ontstond wat later de ‘diepe staat’ genoemd zou worden.
De ultranationalist Alparslan Türkes werd de schakel met de CIA. Voordat de STK ontstond legde hij in overleg met de Amerikanen al de basis voor deze ultrageheime organisatie. Later zou Türkes de extreemrechtse Partij van de Nationale Beweging (MHP) oprichten, alsmede de daaraan verbonden Grijze Wolven, waarvan er veel actief werden binnen de diepe staat.
Pogrom
De STK richtte zich op het bestrijden van linkse partijen en bewegingen, maar diende ook (ultra)nationalistische belangen. Beide taken werden met minder fijnzinnige methoden uitgevoerd.
Een van de eerste wapenfeiten van de STK was het orkestreren van de bloedige pogrom op 6 en 7 september 1955, tegen in Istanbul woonachtige Grieken. De provocatie daartoe was een false flag-aanslag door een STK-agent in Thessaloniki op het geboortehuis van Mustafa Kemal Atatürk, de stichter van de Turkse Republiek. De ene hand waste de andere: Grieken emigreerden massaal en de communisten kregen de schuld (saillant detail: CIA-directeur Allen Dulles was op 6 en 7 september 1955 in Turkije).
ÖHD
In 1965 werd de STK omgedoopt tot Departement voor Speciale Oorlogsvoering (ÖHD). Eind jaren zeventig liet de ÖHD Grijze Wolven los op socialistische activisten, wat tot talloze straatgevechten leidde. Deze invulling van de ‘strategie van de spanning’ leidde tot de politieke chaos die de weg opende naar de staatsgreep van 1980.
In het daarop volgende decennium was de Turkse Gladio-tak betrokken bij de burgeroorlog tegen de Koerdische PKK in Zuidoost Turkije. Door de onthullingen in West-Europa over Gladio was destijds wederom een naamsverandering noodzakelijk. Dit keer werd het Speciaal Militair Commando (ÖKK).
Toen de VS aan het begin van de 21e eeuw voor de AKP en de Gülenbeweging kozen als nieuwe partners in Turkije, liet Washington de Turkse Gladio-tak in de steek. In deze context stonden in 2009 twee militairen van STK/ÖHD/ÖKK bij vicepremier Arinc voor de deur (al werd dat vorige week tegengesproken).
Waarheidscommissie
Het aantreden van de AKP in 2002 veranderde veel in Turkije. Dat deze partij samen met de Gülenbeweging afrekende met de supervisie van de militairen betekende echter niet dat er veel helderheid ontstond over de diepe staat. De procedures rond Ergenekon en Balyoz zorgden daar evenmin voor. De zachte dood die het proces rond het complot tegen Arinc stierf wekt de indruk dat er nog altijd veel geheim gehouden moet worden.
Turkije schreeuwt om een onafhankelijke waarheidscommissie, om licht te werpen op de zware last van het verleden die het land met zich meetorst. Maar hoewel columnisten dit regelmatig suggereren nemen regering noch oppositiepartijen hier het initiatief toe.
Erdogans hobbykamer
Naast de Cosmic Room haalde vorige week nog een andere bijzondere kamer de Turkse media. Volgens de krant Taraf wordt in het veelbesproken presidentieel paleis te Ankara een speciale ruimte ingericht, waar president Erdogan op 143 schermen niet alleen de beelden kan zien van alle bewakingscamera’s in Turkije, maar ook die van drones.
Verder kan Erdogan in deze kamer alle G3 communicatie volgen en zijn er links met de netwerken van de gendarme, de autoriteit voor communicatietechnologie (BTK) en andere staatsinstanties. Mochten de strijdkrachten operaties uitvoeren, dan worden gegevens van het militaire opperbevel naar deze kamer doorgestuurd. Zelfs in zijn ochtendjas hoeft Erdogan niets meer te ontgaan.
De nieuwe kamer in het presidentieel paleis sluit aan bij het beeld dat Erdogan van zichzelf schept. Dat wil zeggen, van een president die zich in tegenstelling tot zijn voorgangers niet beperkt tot een hoofdzakelijk ceremoniële rol en de regie volledig in handen houdt. Dat benadrukte hij recentelijk door tot twee keer toe de ministerraad voor te zitten, wat de grondwet alleen toestaat in exceptionele omstandigheden.
Critici interpreteren de controlekamer van Erdogan als een volgende stap naar de eenmansregering waar hij via een ‘authentiek Turkse presidentieel systeem’ naar streeft.
Peter Edel/Istanbul
Van Peter Edel verscheen onlangs De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (Uitgeverij EPO, Antwerpen).
Volg Peter Edel op twitter.
Correctie: waar ik TSK schreef moest uiteraard STK staan. ‘Tactisch’ begint met een t, wat verklaart hoe de vergissing erin kon sluipen. Ik heb de redactie verzocht het te corrigeren.
Peter,
.
Even iets anders (immers, jij hoeft niet altijd degene te zijn die het gespreksonderwerp bepaalt):
Wat vind je van de aangekondigde (zelf-)censuur van Facebook, waarbij Zuckerberg heeft aangekondigd dat het beledigingen aan het adres van Ataturk niet meer zal tolereren en automatisch zal verwijderen van Facebook?
.
Ik mag toch aannemen dat juist jij dit onacceptabel zult vinden, ook al is Ataturk je grote idool? Iedereen mag immers zijn vrije mening uiten over staatshoofden, of ze nou dood zijn of leven?
.
Of zit je meer op de consequente lijn van:
‘Ataturk was een president, en nu is Erdogen een president van Turkije. Beledigende opmerkingen over zowel de een als de ander moeten direct worden verwijderd van Facebook’.
.
Maar Edel kennende zit hij hoogstwaarschijnlijk op de lijn van ‘…Het is verdacht dat Facebook juist nu met deze maatregel komt. Immers, in het grotere plaatje waarbij de CIA, de FBI en de MIT zeer waarschijnlijk een rol spelen, zou het zeer waarschijnlijk wel eens kunnen zijn dat de Marsmannetjes hier achter zitten, zo beweren althans een aantal onbeduidende Turkse kranten, waarvan eigenlijk niemand de berichtgeving ooit controleert, die zouden worden ingefluisterd door een anonieme bron bij de NASA…’.
.
De laatste alinea komt immers nog het meest overeen met de veel gebezigde zinsbouw van Edel, waar hij zich ook in zijn laatste column weer van bediend:
‘Critici interpreteren de controlekamer van Erdogan als een volgende stap naar de eenmansregering waar hij via een ‘authentiek Turkse presidentieel systeem’ naar streeft.’
De grootste criticaster daarbij is hijzelf uiteraard, en hij interpreteert er weer – zonder een gram bewijs te leveren – lustig op los…
Edel ten top!
Ik streef naar zoveel mogelijk vrijheid op Facebook. Dus zeker ook op FB. Toen Turkije Youtube blokkeerde omdat Atatürk daar werd beledigd vond ik dat net zo verwerpelijk als wat er vorig jaar speelde. En Zuckerberg? Die vertrouw ik verder voor geen cent.
Ik begrijp trouwens niet hoe je erbij komt dat Atatürk mijn idool zou zijn. Heb ik dat ooit geschreven? Nee toch? De man had zeker zijn verdiensten. Net zo zeer als Erdogan dat had in vooral de eerste jaren van zijn bestuur. Maar er blijft voor mij meer dan genoeg ruimte voor kritiek over als het om de tijd gaat waarin Atatürk de scepter zwaaide. Heb ik een tijdje geleden ook op gewezen met mijn artikel over Dersim/Tunceli.
In jouw zwart-wit denken komt het erop neer dat iedereen die kritiek heeft op Erdogan automatisch dweept met het kemalisme. Voor mij ligt het genuanceerder.
Overigens ben ik zelf in een ver verleden eens tegen een proces aangelopen waarbij ik van belediging beschuldigd werd. Zonder daarvoor veroordeeld te worden, al zorgde het er wel voor dat ik me bovengemiddeld in het thema heb verdiept. Mijn opvatting daarover is dat zeuren over belediging doorgaans neerkomt op een schuldbekentenis. Wie zich in de publiek arena begeeft moet tegen een stootje kunnen.
Verder benadruk ik nog eens dat ik in mijn artikelen een beeld geef van wat in Turkije speelt. Vorige week behoorde de controlekamer in het presidentieel paleis daarbij. Als je me vraagt wat ik daar zelf ook over denk, zeg ik ach, in het Witte Huis is ook een situation room. Het past bij een presidentieel systeem, al blijkt uit Erdogans opmerkingen dat hij daar een stuk verder mee wil gaan dan in de VS.
Je ziet dat ik er niet mee zit om vragen te beantwoorden en op verzoek ergens een mening over te vormen.
Ik meen te moeten opmerken beste Edel en Stratenmaker. Het continue spelen op de man is vervelend om te lezen en het reperterend ontwijken van een vraagstelling en achterweg blijven van antwoorden is storend. Resumé oninteressant. Het niveau van Turksnieuws begint dan ook discutabel te worden. Niet uitnodigend althans. Ik zou het prettig vinden als er een andere houding wordt gekozen in de discussies. Een positieve graag!
Heer Grinslander. Dank voor deze wijze reactie. Ik plaats me volledig achter uw kritiek. Hier bevond zich een tijdje geleden ook een van de redenen waarom ik er vanaf zag om verder met stratenmaker te discussiëren. Wellicht had ik er beter aan gedaan me daaraan te houden en me niet door hem te laten provoceren tot getwist waar niemand iets mee opschiet.
Naschrift
Later op de dag waarop dit artikel werd geplaatst waren er nieuwe ontwikkelingen in de zaak rond het vermeende complot tegen Arinc en de ‘Cosmic Room’. Het bestuur van rechters en aanklagers (HSYK) gaf toestemming om onderzoek in te stellen naar het onderzoek in 2009 naar de Cosmic Room (een onderzoek naar een onderzoek, zo gaat dat in Turkije). Verder worden disciplinaire maatregelen voorbereid tegen de rechter en de aanklager die destijds bij het onderzoek betrokken waren.
In regeringskringen wordt nu gesteld dat het onderzoek van 2009 uitging van de Gülenbeweging. Daar is iets voor te zeggen, want Gülens volgelingen waren toen sterk vertegenwoordigd binnen justitie en lieten geen gelegenheid voorbijgaan om belastend materiaal over de militairen te vinden. Destijds overigens met volledige instemming van Erdogan.
Er zijn echter tegenstrijdigheden. Om te beginnen staat de Gülenbeweging op goede voet met de VS, waarbij zelfs meerdere aanwijzingen bestaan over banden met de CIA. De Cosmic Room overhoop halen had kunnen leiden tot onthullingen over de betrokkenheid van die Amerikaanse inlichtingendienst bij een aantal zwarte pagina’s uit de Turkse geschiedenis, zoals de staatsgreep van 1980. Het ligt voor de hand dat Washington en Langley daar niet blij mee waren geweest.
Daarnaast had Gülen zelf banden met de diepe staat. Hij stond op goede voet met de in dit artikel genoemde Alparslan Türkes en was in de jaren zestig betrokken bij een anticommunistische initiatief dat aan de diepe staat was verbonden. Volgens verklaringen die werden afgelegd in verband met Ergenkon-procedure onderhield hij bovendien ook op een veel later tijdtip nog contact met een prominente exponent van de diepe staat. Eentje die nota bene later tot de hoofdverdachten in de Ergenekon-zaak kwam te behoren. Zie in dit verband verder: http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/12208_het_spinnenweb_ergenekon/ Kortom: als de rechter die in 2009 toegang tot de Cosmic Room kreeg inderdaad tot de Gülenbeweging behoorde zoals nu gesteld wordt, ligt het voor de hand dat hij daar uiterst selectief te werk ging met zijn onderzoek.
Verder is er sinds 2009 natuurlijk veel veranderd in de verhoudingen. Destijds waren de militairen niet minder gekant tegen Erdogan dan tegen Gülen. Door de oorlog te verklaren aan Gülen heeft Erdogan zijn betrekkingen met de militairen sterk weten te verbeteren. Recentelijk verklaarde hij nog zich door de Gülenbeweging misleid voelt omtrent Ergenekon en Balyoz, wat duidelijk een boodschap inhoudt aan de militairen.
Deze verschuiving speelt uiteraard ook een rol bij wat er nu gaande is. Het kan betekenen dat Erdogan en zijn AKP bereid zijn heel wat door de vingers te zien wat betreft de militairen. Mogelijk zelfs een complot om Arinc te vermoorden. Arinc zei daar gisteren echter het volgende over: ‘Hebben ze [de Gülenbeweging –P.E.] over mijn rug een operatie uitgevoerd? Het is lelijk uitgedrukt, maar hebben ze getracht me te misbruiken’? Arinc lijkt er dus zelf niet meer in te geloven dat er plannen bestonden om hem te vermoorden. Maar goed, zoals ik al in het artikel schreef verbonden ingewijde waarnemers die de Ergenekon- en Balyoz-procedures regelrecht afwezen meer betekenis aan het vermeende complot tegen Arinc. De gedachte daaraan laat me niet los.
Zo beter Grinslander?
Lekker rustig he zo?
En het onderwerp van de column van Edel is van zichzelf al erg oninteressant en onnavolgbaar en geeft zeker geen stof voor discussie.
.
Ondertussen verwijt Edel mij veelvuldig naar het verleden te verwijzen, maar volgens mij is deze hele column een geschiedenisboek.
.
Tot de volgende column zullen we maar zeggen.
Ik zie dat mijn opmerking betreffende “het continue spelen op de man” niet hebt begrepen. Uw reactie is dan ook oninteressant zo niet vervelend. Ik zie graag een goede discussie die ons optilt naar een volwassen en respectvolle vorm. Op de inhoud focussen zullen we maar zeggen?
Klopt, ik kon het niet laten…
Dus onvolwassen?!
Grinslander,
Niet persé onvolwassen.
Het dient een doel dat jij niet ziet: hoe meer ik die Edel hier met kinderachtige discussies aan de gang hou, hoe minder hij toekomt aan het schrijven van zijn Turkije-bashende columns.
.
Je ziet, ik daag hem even een weekje niet uit, en hij braakt er gelijk 2 columns uit, terwijl hij de 2 weken daarvoor geen column kon schrijven, omdat hij zo druk was met mij bestrijden.
Dus even los van wát ik allemaal schrijf, mijn doel wordt bereikt door dát ik hier schrijf, en vooral als Edel daar weer met lappen tekst op reageert.
.
En het leuke ervan is, dat Edel het niet kan laten om te happen op alles wat ik hem voorwerp.
In verkiezingstijd is het van belang om Edel zo weinig mogelijk AKP-bashende rommel te laten produceren.
.
En jij maar denken dat ik een serieuze discussie met edel probeerde te voeren, nietwaar?
Dat is sowieso onmogelijk, want Edel gelooft zijn eigen sprookjes nu eenmaal echt.
Van dit artikel zal ik een speciale bookmark maken, zodat ik Stratenmaker indien nodig kan herinneren aan de reactie die hij eronder plaatste.
Dacht Stratenmaker nu werkelijk dat ik deze strategie niet vermoedde? Als ik daar blijk van had gegeven had hij waarschijnlijk echter geantwoord dat het uit mijn zwakke geest kwam of iets dergelijks. Ik ken hem zo langzamerhand.
Er waren voldoende signalen om te begrijpen waar Stratenmaker mee bezig is. Bijvoorbeeld door zijn voortdurende provocaties en het op de man te spelen. En verder het regelmatig aan mij toeschrijven van meningen van anderen die ik in feite alleen maar noem omdat ze een beeld geven van wat er in in Turkije leeft.
Het aardige is natuurlijk dat deze strategie faliekant faalt. Ik schrijf al jaren ongeveer iedere week een column. Het gaat zelfs zo ver dat ik voorafgaand aan vakanties e.d. vooraf vast een paar stukken stuur, zodat de continuïteit in stand blijft. Het is wel eens voorgekomen dat er twee weken geen column verscheen (toen ik nog aan mijn boek werkte, waardoor de tijd ontbrak), maar dat was jaren geleden en in ieder geval ver voordat Stratenmaker begon met reageren.
Soms kan er door drukke andere bezigheden acht dagen tussen twee artikelen zitten, maar
vooral de laatste tijd vaak maar zes dagen, wat het gemiddelde van eens per week in stand houdt. Ik vraag me dan ook af hoe Stratenmaker erbij komt dat ik twee weken niet aan het schrijven van een column toekwam.
Laten we het lijstje sinds vorige maand eens nalopen.
20-2 Artikel ‘Het rommelt in de Turkse regeringspartij’ (dit was nog in de periode die volgde op de aankondiging van Stratenmaker niet meer te zullen reageren).
24-2 Artikel ‘dodelijk geweld tegen vrouwen neemt sterk toe’ (Stratenmaker reageerde nog niet)
27-2 Artikel ‘Turkije en het Syrische moeras’ (Stratenmaker reageerde, maar alleen op een andere reageerder)
5-3 Artikel ‘Erdogans presidentiële strapatsen’ (Stratenmaker reageert weer)
11-3 Artikel ‘Anticlimaxen en wilde verhalen voorafgaand aan Turkse verkiezingen (Stratenmaker reageert wederom)
19-3 Artikel ‘bijzonder Turkse kamers’ (Stratenmaker reageert minimaal, kennelijk omdat hij deze keer geen onzin kan bedenken)
En dat is er uiteindelijk het artikel van 25-3. Zit ergens een gat tussen van twee weken? Toegegeven: eind februari lag de frequentie iets hoger, maar dat kwam omdat ik toen door een pijnlijke knie binnenbleef en daardoor wat extra tijd had. Naar aanleiding daarvan kreeg ik echter het gevoel dat ik de lezers wat overlaadde, wat me deed beslissen om naar mijn gebruikelijke regelmaat terug te keren. De langste interval was
acht dagen, maar dat is de afgelopen jaren al veel vaker voorgekomen.
Kortom: Stratenmaker roept maar wat over twee weken.
Moet me nog van het hart dat ik vaak uitgebreid op zijn reacties antwoordt, omdat ik de gelegenheid aangrijp om lezers aanvullende informatie te bieden.
In ieder geval vertraagt Stratenmaker de frequentie waarin mijn stukken verschijnen zeker niet. Dat zou anders liggen wanneer hij met steekhoudende argumenten kwam, maar op deze manier is het een piece of cake.
In Turkije is het zo eenvoudig voor de AKP om kritiek in de kiem te smoren. Daar staan publicisten onder druk van vervolging en de belastingdienst. Maar dit is een Nederlandse website en daarom moest Stratenmaker iets anders bedenken. Het plannetje dat hij bedacht, en waar hij nu eerlijk voor uit komt (eindelijk eerlijkheid, dat moet gezegd) valt echter genadeloos door de mand.
Hierbij kondig ik aan dat ik de frequentie van mijn artikelen iets op zal voeren in de maand voorafgaand aan de verkiezingen op 7 juni. Vooral omdat er dan meer aandacht voor Turkije zal ontstaan in Nederland. Stratenmaker zal mij daar met zijn reacties zeker niet van weerhouden, hoe vaak hij die ook schrijft en hoe laag bij de grond ze ook zijn.
Misschien vind je jezelf nu geweldig beste kerel, omdat je inmiddels bijna dagelijks columnpjes eruit braakt, maar ook dat werkt in je nadeel.
.
Je reageert dus op mijn stelling dat ‘ik jou aan de lul hou om te voorkomen dat jij columns schrijft’, door juist heel veel columns te gaan schrijven.
Je denkt zelfs slim over te komen door te beweren dat je mijn strategie doorzag. En om mij te irriteren, denk je nu slimmer dan mij te zijn en de lezers met columns te overladen.
.
Het punt is – en ga nou niet zeggen dat je dat óók al had doorzien – dat juist omdat je nu zoveel columns schrijft, er geen discussie meer op gang kan komen, omdat iedere discussie binnen enkele dagen alweer in de diepte van het archief verdwijnt.
.
Misschien was dát wel mijn bedoeling, weet jij veel.
Temeer omdat je zelf ook heel goed weet dat je op dit moment de lezers aan het overladen bent met je onzinnige Turkije-bashende columns.
Je geeft het hierboven immers aan, dat je je daarvan bewust bent..
.
En het wordt nog irritanter, als ik op je oude columns ga reageren, waardoor verse discussies onder je nieuwe columns (waar je o zo veel zweet en tranen voor hebt gelaten) eveneens uit beeld verdwijnen.
.
Tsja, wat ga je nu verzinnen om toch weer slimmer te lijken…
Niets, totaal overbodig.
Als het zo overbodig zou zijn, dan zou je ook gewoon niet hebben kunnen reageren.
Nu dat je het niet kon laten om toch dit ene regeltje te antwoorden toon je aan dat je je aangesproken voelt.
.
Zit toch wel een kern van waarheid in he? Geef het maar gewoon toe, is niet erg joh.
Ik las dat hij jouw teksten niet meer zal beantwoorden. Vergeefse moeite kerel.
Excuus heer Edel! De heer Stratenmaker blijft zich ergeren dus “doorgaan” s.v.p. LOL
@ Stratenmaker Dat ene regeltje stond er alleen maar om te benadrukken dat je provocaties hun doel voorbij schieten.
Uiteraard Edel, uiteraard…
Dat zou ik ook zeggen als ik zo vreselijk zou zijn uitgeluld.
Als je iedere dag een of meerdere artikelen uitgeluld noemt… Maar wanneer ik tijd heb zal ik eens een aardig profiel over Stratenmaker samenstellen. Om nieuwe lezers over hem te informeren.
Niet nodig! We weten allemaal dat ie het uithangbord wil zijn van Erdo! 🙂
Het gaat om iets meer dan dat alleen heer Grinslander.
Vertel!
Het gaat erom dat je uitgeluld bent op het onderwerp dat je mij zogenaamd te slim af bent – of in ieder geval zou irriteren – door dezer dagen heel veel columns en andere prut te produceren.
Je doet dat omdat ik je daartoe heb verleid.
Omdat ik eerst aangaf dat mijn doel was om jou van het schrijven van columns af te houden, ben je dat dus juist gaan doen.
Waarmee ik mijn onderliggende doel heb bereikt, dat je nu de lezers overlaad met bij elkaar gesprokkelde Turkije-bashende onzin.
Hierdoor kan geen normale discussie op gang komen, al helemaal niet als ik er tussendoor steeds ga reageren op oude artikelen die dan bovenaan de Reacties lijst komen te staan.
.
En omdat je nu niet iets kunt verzinnen om te zeggen dat je ook daar al op had gerekend ben je dus UITGELULD.
.
Al zou je nu alsnog met een of ander snugger weerwoord komen aangaande dit onderwerp, dan ben je al veel te laat. Het is dan overduidelijk dat je het antwoord er in de afgelopen 24 uur bij hebt moeten verzinnen, omdat je er geen klaar had staan.
.
Dames en heren, deze nep-journalist is uitgeluld!
Stratenmaker schuift zichzelf teveel eer toe. Dat ik de freqentie van mijn artikelen heb opgevoerd heeft alles te maken met de komende verkiezingen en omdat er om die reden meer aandacht voor Turkije zal zijn. Grappig trouwens om te lezen dat hij meent dat het de bezoekers van deze website om de reacties te doen is. Stratenmaker lijdt aan grootheidswaanzin, evenals Erdogan.
Dat ik Stratenmaker erger blijkt alleen al uit het feit dat hij het niet kan laten om steeds maar weer te reageren. Hij denkt dat hij erg slim is, maar heeft niet eens door dat hij zich met iedere reactie ongeloofwaardiger maakt in Nederland, waar zijn Erdogan nu eenmaal als een ongeleid projectiel wordt beschouwd.
Eerst schrijf je zelf dat je je ervan bewust bent dat je je lezers overvoert als je de frequentie van je columns teveel opvoert, en nu opeens probeer je te motiveren dat het een goede zaak is dat je de vlammen uit je pen schrijft.
.
Je spreekt jezelf tegen, want je bent weer eens zoek gediscussieerd en probeert er in een uiterste poging nog een draai aan te geven.
.
Op zijn Hollands: uitgeluld dus.