‘Ik wil mijn schattige kerk terug’; Assyriërs woedend over confiscatie kerken in Mardin (COLUMN)

14
52

Enschede/Abraham beth Arsan (COLUMN) – ‘Dit is de laatste kogel van de genocide’, aldus omschreef Atman, de voorzitter van het Assyrische genocide centrum Sayfo, de confiscatie van diverse kerken en andere bezittingen van de Assyriërs in Zuidoost-Turkije. De Turkse autoriteiten konden die door wetswijzigingen door te voeren onlangs in beslag nemen. De Assyrische Syrisch orthodoxen in Twente zijn hier woedend over. Dit geldt uiteraard ook voor de nog resterende eigenaren in Zuidoost-Turkije.

De Assyriërs leefden duizenden jaren geleden al in Mesopotamië, de regio tussen de Eufraat en Tigris-rivieren waar volgens historici de bakermat van onze beschaving ligt. Dit volk heeft tot de val van het Assyrische Rijk, grote en legendarische steden als Ninve, Babylon, Mardin, en Urfa aan de mensheid geschonken, in het huidige Irak en in grote delen van Zuidoost-Turkije.

Na de komst van het christendom zagen de volgelingen van de god Ashur, en de andere goden die Mesopotamië rijk was, hun droom in vervulling gaan. De woorden van Jezus van Nazareth vormden voor de bewoners van Assyrië een nieuwe uitdaging en ze bekeerden zich massaal tot het christendom. Met de komst van Mohammed, en dat van een nieuw splintervolkje uit Centraal-Azië, bleek dat geen goed idee.

De nieuwe immigranten uit Centraal-Azië, die we tegenwoordig kennen als de Turken, bekeerden zich massaal tot een ander nieuw geloof: de islam. En zo ontstond een groot probleem dat tot op heden voortduurt. De bewoners van het voormalige Assyrië bleven volharden in het christendom, ook toen de nieuwe ‘immigranten uit Centraal-Azië’ hun Ottomaanse Rijk stichtten.

Naarmate de islam groeide, werden de christenen steeds zwaarder onderdrukt. De recente confiscatie van de Syrisch orthodoxe kerken en de bezittingen daarvan, zijn de laatste gevolgen van de culturele genocide die daarmee gepaard ging. Wat de Islamitische Staat (IS) in Irak en Syrië deed door het rijke erfgoed van de oude Assyriërs te vernietigen, doet Turkije door het te confisqueren! ‘Diefstal’, noemen de Assyriërs in Twente deze ontwikkelingen in de gebieden waar ze oorspronkelijk vandaan komen.

Juridische strijd

De christelijke kerken in Zuidoost-Turkije bestaan dus bijna 2000 jaar. In de regio is er lang geen kadaster geweest, maar gedurende de laatste decennia begon de Turkse staat om ook de verre oorden van het land te kadastreren. Dit leverde problemen op, omdat de ambtenaren van de Turkse staat vaak niet goed bekend zijn in deze gebieden, en de politieke wil ontbreekt om alles in goede banen te leiden. Als gevolg wisselden kerken, en bezittingen van kerken, in de regio van Mardin na tweeduizend jaar de afgelopen maanden van eigenaar. De oorspronkelijke eigenaren kregen er niets voor terug. Er is dus geen sprake van legale eigendomsoverdracht; de staat confisqueert simpelweg bezittingen van minderheden.

Betrokkenen van de kerken hebben inmiddels hevig geprotesteerd bij de autoriteiten in Mardin, maar alle verzoeken zijn afgewezen. Het klooster Mor Gabriel wil verder procederen, maar omdat er in Turkije geen onafhankelijke rechtsspraak meer is, heeft dat geen zin. De enige uitweg is een uitspraak van de Europese rechters, al kan Turkije die naast zich neerleggen.

Mijn kerk

Volgens deskundigen is het confisqueren van de bezittingen in strijd met het verdrag van Lausanne. In 1923 legden de overwinnaars van de Eerste Wereldoorlog en Turkije daarin onder andere de rechten van minderheden vast. Het huidige Turkije toont echter weinig respect voor dit verdrag.

Minderheden als de Assyriërs zijn weerloos tegenover de harde lijn van Ankara in hun regio. Een paar jaar geleden werden de landerijen van het historische klooster Mor Gabriel al geconfisqueerd. Na een lange juridische strijd en veel protesten in Europa, maakte Erdogan uiteindelijk toch een buiging en werden de bezittingen van het klooster aan de oorspronkelijke eigenaren overgedragen.

De recente confiscatie omvat echter veel meer. Zoals tientallen kerken verspreid over diverse dorpen in de regio van Mardin. De centrale kerk van het dorp waar ik vandaan kom is ook geconfisqueerd. De kerk heet Mor Dimit, is een van de oudste in de regio, en ligt in het dorpje Arbo, ongeveer 30 km ver van de stad Midyat. Als kind ging ik erg vaak naar deze kerk.

Arbo bevindt zich in de bergen en was ooit een vakantieoord voor de Assyrische koningin. Daar verruilde ze de hitte van Ninve soms weken achtereen voor het aangename landklimaat van Arbo.

De renovatie van de kerk, die met geld van de Assyriërs uit Europa werd uitgevoerd, duurde jaren, maar is nu bijna voltooid. In september van dit jaar zou de kerk feestelijk heropend worden. De opening is om bovengenoemde redenen echter uitgesteld. Jammer. Triest. Geen woorden voor.

Ik wil mijn schattige kerk terug, meneer Erdogan. Het is inderdaad een overgebleven kogel van de genocide. Ja, zo voelt het. Is het geen tijd geworden om de verblijfsvergunning van de immigranten van weleer in te trekken en hen naar Centraal-Azië terug te sturen? Uiteraard sarcastisch bedoeld – dat meld ik er maar bij voordat de gewaardeerde lezers me van plannen tot deportatie gaan beschuldigen… Grootschalige confiscatie van andermans bezittingen is echter bijna net zo erg als deportatie.

14 REACTIES

  1. Waarom is het bericht van Arsan een hoax (een Engels woord voor poets, nep, bedrog, truc, oplichterij, broodjeaapverhaal)? Kan je dat beargumenteerd toelichten Izmir? Of ga je nu ook al in dezelfde kinderlijke trant als vriendje Maho schrijven en schelden?

    • Jij bent kinderlijk tegen mij aan het doen het was niet altijd goed tussen ons en laat het zo blijven. Als je iets goeds wilt doen kom dan op voor de mensen die oprecht willen participeren in de Nederlandse maatschappij. Jammer dit

  2. Ik ben het vaak niet met Maho eens maar hij is mijn mensenbroeder laten wij hem er niet bijhalen. Mijn schelden is mijn tekortkoming

  3. @ Broeder Izmir

    Natuurlijk zijn wij broeders. En wie weet zijn jij en Maho ondanks onze meningsverschillen in het dagelijks leven schatten van jongens. Dat meen ik echt; ik zit wel eens te fantaseren dat ik jullie onverwacht tegenkom, hetzij in Nederland, hetzij in Turkije en dat we samen lol maken. Met Maho lijkt me dat wat lastig, maar ten opzichte van jou heb ik geen enkele behoefte om onaardig te doen.
    .
    Maar TurksNieuws is geen datingsite, maar een discussieforum. Soms ben ik het met je eens, soms oneens. Wanneer jij echter iemand zonder toelichting beschuldigt van ‘hoax’ wil ik graag weten waarom je dat zegt en wat je argumenten zijn. Zo maar wat roepen om iemand te blameren vind ik inderdaad kinderlijk en beschamend. Ik hoop dat je de moeite wilt nemen om alsnog goed uit te leggen wat je stoort aan het verhaal van Arsan. Dan doe je niet alleen hem recht, maar ook jezelf. Probeer het eens.
    .
    Laat ik alvast een voorzetje geven. Ik herinner mij dat je je vaak boos hebt gemaakt over de minderwaardige bejegening van Nederlandse Turken door Nederlandse Nederlanders. Of hoe er denigrerend over moslims wordt gesproken. Daar heb je gelijk in en ik kan dat goed invoelen. De vraag is nu of jij ook het verdriet en de boosheid kan invoelen van Abraham beth Arsan over de bejegening van de Turkse regering van de Assyrische Turken? Wij zijn toch allen broeders, zoals je zelf schrijft?

    • Arsan is een aansteller. Kerken worden tijdelijk in beheer genomen om als cultureel erfgoed te restaureren en vervolgens terug te geven aan de gemeenschap aan wie het erfgoed toebehoort. Als die gemeenschap er niet meer is blijft het onder bescherming van het ministerie van cultuur.
      Turkije heeft door geldgebrek in de 20e eeuw haar cultuurhistorisch erfgoed verwaarloosd. Nu dat Turkije eindelijk de economische kracht heeft om het erfgoed in ere te herstellen gaat meneer Arsan zeiken. Izmir heeft gelijk, de bedrieglijke manier waarop hij het brengt is een hoax, niet waar, onjuist. Vraag het maar na bij het ministerie, ipv hier direct verongelijkt te zitten kwekken.

  4. 🙂 @kees Mijn verweer zou op hetzelfde neerkomen als wat ik eerder heb gedaan.Echter herrinner ik mij dat de heer Arslan geweld en het ellimineren van Turkse politici als vergelding vanuit terreurgroep Asala min of meergoedkeurde. Daarvoor is hij terecht door iemand ter verantwoording geroepen maar heeft hij nooit gereageerd. Wat de Soerani is overkomen is absoluut onnacceptabel en dat geldt ook voor de confiscaties van hun kerken en heilige plaatsen. Niet dat de Hagia Sofia Aramees is maar het terruggeven ervan aan de Christenen en het toestaan van Kerkdiensten in geheel Turkije zou in mijn ogen de ultieme vorm van verzoening moeten zijn. Zelfs de Russen hebben een mega-moskee voor de Moslims toegestaan. Waarom doen wij de Turken dat dan niet? Alswij genoeg standvastig zijn in de Islam-religie dan hebben wij niets te vrezen van onze mede gelovigen. Verder heb ik absoluut niets in te brengen aan jou mooie reactie. Je hebt een hart van goud.

  5. Dank je wel Izmir; je hebt een mooie reactie geschreven. Heel anders dan de boosaardige taal die Maho weer uitkraamt – maar dat zijn we van hem gewend. Wat hij beweert is zoals altijd de waarheid op z’n kop zetten.
    .
    Ten eerste zijn de religieuze minderheden (maar ook de niet-christelijke, zoals de aleviten) eindeloos getreiterd en achtergesteld. Een christelijke minderheid als de Armenen zijn (of je dat nou wel of geen genocide noemt) uitgeroeid. Dat is wat anders wanneer je zoals Maho droog constateert ‘dat wanneer de gemeenschap er niet meer is … enz.
    Ten tweede: stel je voor dat het na-oorlogse Duitsland zou hebben gezegd: ach, die joden zijn er niet meer – we leggen beslag op de overblijvende synagogen en andere joodse bezittingen. En wat die restauraties betreft: ik weet bijvoorbeeld dat het Grieks-orhodoxe kerkje van Sirince (10 km noordoostelijk Selcuk in de provincie Izmir) met Grieks en Amerikaans geld is gerestaureerd. De monumentale kerk van Ayvalik stond bij mijn laatste bezoek in 2004 zowat op instorten.
    .
    Ik herinner mij niet dat Arslan geweld heeft goedgekeurd, maar als dat wel zo is, zit hij fout. Hoewel ik zelf niet gelovig ben, heb je volstrekt gelijk wanneer je zegt dat iedereen zijn/haar eigen godsdienst moet kunnen belijden. Dat kan inderdaad NOOIT door GEWELD worden bereikt, maar alleen door VERZOENING. Precies zoals je het zegt. Ik neem aan dat Abraham beth Arsan het hier mee eens is, dat uitdrukkelijk zegt en dat hij de moeite neemt om positief op je boodschap te reageren.

  6. GEWELD?
    Het is bij niet gebruikelijk om op reacties van de lezers te reageren. Ik laat het debat aan de waardevolle lezer over. Maar bij deze dus een uitzondering:

    Geweld goedkeuren? Nooit gedaan en dat zal ik nooit doen!

    • Debat durf je toch niet aan te gaan. Maar bij deze heb ik ook nog een opmerking. Ik heb geen Assyriers vermoord, bedreigd of gediscrimineerd, mijn vader niet, mijn opa niet, mijn overgrootvader niet. Dat geldt voor de meeste Turkse mensen. Blijf vooral zielig je artikelen schrijven.

  7. @ Abraham beth Arsan

    Ik heb Izmir aangesproken op het feit dat hij je een ‘hoax’ noemde. Daarop heeft Izmir fatsoenlijk gereageerd, in die zin dat hij uitdrukkelijk verzoening van religies en de teruggave van kerken en heiligdommen bepleit. Ik ben dat zeer met hem eens. Aan de andere kant houdt hij vast aan de bezwaren tegen de inhoud van je column, maar die heeft hij inmiddels wél benoemd. Of om concreet te zijn: Izmir verwijt je dat je het elimineren van Turkse politici door de terreurgroepering [?] Asala [?] zou hebben goedgekeurd. En dat je, daarop aangesproken, niet hebt gereageerd.
    .
    Dat laatste (dus het niet-reageren) zou ik bijna gaan geloven. Want wanneer jij zegt dat je het debat aan de lezer overlaat, vind ik dat een zwaktebod – om niet te zeggen arrogant. Je schrijft dat je tegen geweld bent. Dat is mooi, maar op deze site waart een zekere Maho rond die zich ernstig opwindt over een politiecharge in Rotterdam, maar het prima vindt dat in Istanbul demonstranten worden gedood.
    .
    Of anders gezegd: door niet in te gaan op concrete reacties, plaats je jezelf bewust buiten het debat. Daarmee bewijs je de Assyrische christenen vast geen goede dienst.
    Ik vraag mij dan ook af voor wie en met welk doel je schrijft.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here