![\"\"](\"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-content\/uploads\/evo-images-300x87.jpg\")
<\/p>\n<\/p>\n
Istanbul\/Peter Edel (COLUMN) – Met het Instituut voor Mensenrechten en Gelijkheid TIHEK kreeg Turkije in 2012 een staatsorganisatie waar klachten over mensenrechtenschendingen ingediend konden worden. TIHEK valt onder auspici\u00ebn van de premier en kent elf leden, waarvan er drie door de president worden benoemd en de overige acht door de ministerraad.<\/p>\n
Mensenrechtenorganisaties waren niet ingenomen met de manier waarop de leden van TIHEK werden samengesteld, maar er kon in ieder geval ergens beklag worden gedaan over schendingen van mensenrechten. Dat is van groot belang, zeker nu er weer regelmatig berichten over martelingen verschijnen. <\/p>\n
Alleen, TIHEK is niet meer. Officieel bestaat het nog wel, maar in de praktijk is de instantie al een tijd onbereikbaar voor hen die er een beroep op willen doen. Dat wil zeggen, zo ongeveer sinds de noodtoestand van kracht werd. <\/p>\n
De advocaat Sinem Huns weet precies hoe het zit:<\/p>\n
\u2018Het feit dat deze organisatie al langer geen melding meer in ontvangst neemt, en geen uitspraken meer doet, leert hoe weinig vertegenwoordigers van de staat begaan zijn met discriminatie en mensenrechtenschendingen.\u2019 <\/em><\/p>\n Schaatsen<\/strong><\/p>\n Medestanders van de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) zullen zich hier niet om kunnen bekommeren. Voor hen zijn mensenrechten zo overbodig als schaatsen in juli. Dat wil zeggen, tot ze hun eigen mensenrechten geschonden zien worden. <\/p>\n Dat laatste verklaart waarom AKP-volk in de drassige Hollandse polders bij het minste geringste moord en brand schreeuwen als ze menen dat hun rechten met voeten zijn getreden, terwijl ze er niet warm of koud van worden wanneer mensenrechtenorganisaties zeggen dat het van kwaad tot erger gaat in Turkije. <\/p>\n Evolutie<\/strong><\/p>\n Turkije moet nog meer missen dan een instantie waar mensenrechtenschendingen aanhangig gemaakt kunnen worden. Een paar weken werd al bekend dat de evolutieleer geschrapt zal worden uit het lesprogramma op Turkse scholen. Onderwijsminister Ismet Yilmaz bevestigde dat deze week.<\/p>\n De opgegeven reden is bijzonder. Evolutie zou te moeilijk zijn voor schoolkinderen om te kunnen bevatten. Maar is het moeilijker dan zwaartekracht begrijpen; waarom niemand van het zuidelijk halfrond afmietert? Zo kunnen we dus nog wel even doorgaan. Bestaat de volgende stap uit het verwijderen van globes uit klaslokalen, zodat koters wijs gemaakt kan worden dat de aarde plat is? Veel eenvoudiger om te berijpen immers.<\/p>\n Jihad<\/strong><\/p>\n Minister Yilmaz had nog een verrassing in petto: voor het verlies de evolutieleer krijgen de Turkse scholen onderricht over jihad terug. Met beelden van rollende hoofden onder de jihadisten van de Islamitische Staat vers in de herinnering, zal men zich daar in het westen een hoedje van zijn geschrokken. <\/p>\n Komt bovendien ook nog eens bovenop de uitspraken van president Erdogan, die nog geen week geleden de feestelijke verjaardag van de couppoging opvrolijkte met zijn wens om hoofden van ‘verraders’ af te hakken. Dat zal de westerse schrik over deze nieuwe fase in de desecularisering van het Turkse onderwijs er niet minder op maken.<\/p>\n Alle kanten<\/strong><\/p>\n Jihad betekent letterlijk \u2018inspanning gericht op het streven naar een bepaald doel\u2019. Daar kun je alle kanten mee op, en dat gebeurt dan ook. Van een innerlijk proces waar geen geweld aan te pas komt, tot een (heilige) oorlog waarin het om niets anders dan geweld draait.<\/p>\n Yilmaz heeft maling aan de negatieve klank van het woord jihad in het westen en geeft er zijn eigen draai aan:<\/p>\n \u2018Het zal tijdens de lessen over islamitische wetten en fundamentele religieuze wetenschappen over jihad gaan. Maar wat is jihad? Onze profeet zegt dat als we teruggekeerd zijn van een oorlog, over zullen gaan van een kleine naar een grote jihad. Wat is de grote jihad? Het staat voor het dienen van onze samenleving, voor het bevorderen van voorspoed, het bevorderen van vrede in de samenleving, en voor het dienen van de behoeften daarvan. Het is eenvoudig om oorlog te voeren, om te vechten. Vrede en rust te garanderen is veel moeilijker.\u2019 <\/p>\n Tranen<\/strong><\/p>\n Zoals Yilmaz het brengt, werkelijk het is om tranen van in de ogen te krijgen. Maar als de evolutieleer al zo lastig is op school, hoe wil hij schoolkinderen dan uitleggen dat vrede en rust mogelijk zijn binnen een eindeloos gepolariseerde samenleving waar mensenrechten zwaar onder vuur liggen? Een helder denkende volwassene kan daar al niet bij, laat staan een kind op school. <\/p>\n Bovendien, terwijl Yilmaz het al over de \u2018grote jihad\u2019 heeft, is zijn AKP nog volop bezig met de \u2018kleine jihad\u2019 tegen Turken die zich niet aan Erdogans suprematie willen onderwerpen. Vanuit het perspectief van zijn eigen opvattingen lijkt hij dus nogal prematuur bezig te zijn. <\/p>\n Tezcan<\/strong><\/p>\n Aan de woordvoerder van de oppositie voerende Republikeinse Volkspartij (CHP), B\u00fclent Tezcan, waren Yilmaz\u2019 theologische hoogstandjes niet besteed. Hij kent maar een jihad; een die dood en verderf zaait, en daar wil hij Turkse kinderen ver vandaan houden:<\/p>\n \u2018Met onderwijs gebaseerd op jihadistische waarden proberen ze de hersenen van onze kleine kinderen aan te tasten, op dezelfde manier waarop het Midden-Oosten in een bloedbad is veranderd.\u2019 <\/em><\/p>\n Het is duidelijk: voor de seculiere nationalisten in Turkije werkt de introductie van jihad binnen het onderwijs als een rode doek op een stier. Brussel zal het niet als minder provocerend opvatten, maar dat zal precies de bedoeling zijn van de AKP. Wat dat betreft past dit in hetzelfde rijtje als het gezever over herinvoering van de doodstraf. <\/p>\n Ondertussen is de volgende nagel aan de doodskist van het Turkse onderwijs getimmerd. <\/p>\n