Haat<\/strong><\/p>\nOm met het laatste te beginnen. Nee, ik haat Erdogan niet. Haat is een zinloze en tijdverspillende emotie waar ik liever voor pas. Dit in tegenstelling tot veel medestanders van president Erdogan en diens Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP). Zij haten alevieten, athe\u00efsten, seculiere landgenoten, homoseksuelen, intellectuelen, kunstenaars, socialisten – de lijst is te lang om op te noemen. <\/p>\n
Mijn kritiek op Erdogan en de AKP komt voort uit wat ik mijn uitgangspunt noem: de Universele verklaring van de rechten van de mens, zoals die op 10 december 1948 door de algemene vergadering van de Verenigde Naties werd aangenomen. Waar mijn kritiek op Erdogan en de AKP niet uit voorkomt is uit persoonlijke aversie die als haat ge\u00efnterpreteerd kan worden. <\/p>\n
Verder was het geenszins mijn bedoeling om Sinan Can \u2018veren in zijn reet te proppen\u2019, maar om recht te zetten wat door Muhammed Kat krom werd weergegeven. <\/p>\n
HSYK<\/strong><\/p>\nMuhammed Kat, of de persoon die zich voor hem uitgeeft, verwijst in de reactie naar de wijziging van artikel 159 (punt 14). Bij Pauw noemde Kat dat artikel echter niet. Hij sprak van de Hoge Raad en daar heeft de aanpassing van artikel 159 geen betrekking op. <\/p>\n
Waar artikel 159 wel over gaat is het Hoge bestuur van rechters en aanklagers (HSYK), een disciplinaire raad die zich alleen met rechters en aanklagers bemoeit. Voor de AKP is de HSYK vaak een blok aan het been geweest. Tien jaar geleden omdat het toen nog gedomineerd werd door seculiere nationalisten, die door Erdogan als hindernis werden beschouwd in zijn streven naar meer macht. Later werden de seculiere nationalisten onder goedkeuring van de AKP vervangen door aan de G\u00fclen-beweging verbonden rechters. Dat was geen probleem voor de AKP zolang de verstandhouding van de regeringspartij met de G\u00fclen-beweging nog goed was. Nadat het langzaam gegroeide conflict tussen Erdogan en imam Fethullah G\u00fclen was omgeslagen in een totale oorlog werd de HSYK echter eens te meer een probleem voor de AKP. <\/p>\n
HSK<\/strong><\/p>\nIn de nieuwe, of in feite aangepaste grondwet, gaat de HSYK voortaan Bestuur van aanklagers en rechters heten. Daardoor wordt het HSK. Een andere wijziging bestaat uit de beperking van het aantal leden. Dat waren er 22, maar dat worden er dertien. Het ledenaantal van de HSYK is het laatste decennium aan nogal wat fluctuaties onderhevig, want voor het referendum in 2010 kende het nog zeven leden. <\/p>\n
Vier leden van de HSK zullen volgens de nieuwe grondwet benoemd worden door de president en zeven door het parlement. De overige twee leden zijn de minister en onderminister van Justitie. <\/p>\n
Y\u00fcce Divan<\/strong><\/p>\nMuhammed Kat sprak bij Pauw van drie, of vier door de president benoemde leden. Wat betreft de HSK klopt dat. Alleen had Kat het niet over de HSK, maar over de Hoge Raad. Bovendien, in het geval dat zestig procent van het parlement meent dat de president zich voor rechters dient te verantwoorden dan wordt hij niet door HSK gedaagd. Dat zou ook niet kunnen, want alleen rechters en aanklagers kunnen worden opgeroepen om daar te verschijnen. De leden van de HSK kunnen dan bijvoorbeeld besluiten om een rechter of aanklagers te schorsen as; ze daar aanleiding toe zien.<\/p>\n
Dient een president zich te verantwoorden, dan zal hij verschijnen voor het Hoge Strafhof (Y\u00fcce Divan). Dat is zoals ik in mijn vorige artikel schreef in feite het Constitutioneel Hof, waarvan de president volgens de aangepaste grondwet twaalf van de vijftien rechters benoemt (punt 13, artikel 146). Niet drie of vier dus. <\/p>\n
Muhammed Kat meende dat Sinan Can de Turkse grondwet niet heeft gelezen. Mogelijk heeft Kat dat zelf gedaan, maar in dat geval geeft hij er opzettelijk een verkeerde indruk van. <\/p>\n
Van het woord \u2018wijsneus\u2019 distantieer ik me. Ik zal dat ook niet voor Kat gebruiken. In plaats daarvan geef ik de lezers van Turksnieuws liever informatie over de nieuwe grondwet waar ze wijzer van worden. Ook al omdat de kijkers van Pauw die informatie niet kregen. <\/p>\n
Volg Peter Edel op Twitter<\/a><\/p>\nPeter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)<\/strong><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"
Istanbul\/Peter Edel (COLUMN) – Naar aanleiding van mijn eind vorige week verschenen artikel Sinan Can versus Muhammed Kat over Turkije, bij Pauw ontving Turksnieuws een reactie. Onder de naam Muhammed Kat, al weet ik niet of de afzender ook inderdaad de in IJmuiden woonachtige economiestudent is die bij Pauw in een felle discussie belandde met […]<\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[6],"tags":[],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/17849"}],"collection":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=17849"}],"version-history":[{"count":1,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/17849\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":17851,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/17849\/revisions\/17851"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=17849"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=17849"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=17849"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}
![\"\"](\"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-content\/uploads\/kat-index-300x168.jpg\")
<\/p>\n