![\"\"](\"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-content\/uploads\/idlib-images.jpg\")
<\/p>\n<\/p>\n
Istanbul\/Peter Edel (COLUMN) – Er valt zo veel te melden over Turkije dat het voor een publicist vaak moeilijk is om een onderwerp te kiezen. Daarom in dit artikel drie heel verschillende onderwerpen.<\/p>\n
Idlib<\/strong><\/p>\n We beginnen met de meest schokkende gebeurtenis deze week: de aanval met gifgas in de Syrische stad Idlib. Op Rusland na lijkt de wereld het er over eens te zijn dat de Syrische president al-Assad deze gruweldaad op zijn geweten heeft. Zullen we dat ooit zeker weten? Staat verre van vast, want na vier jaar is er nog steeds geen definitief antwoord op de vraag wie verantwoordelijk was voor de gifgasaanval in het eveneens Syrische Ghouta. <\/p>\n Dat al-Assad nu al de schuld krijgt komt onhandig uit voor de Turkse president Erdogan. Met het oog op het snel naderende referendum twijfelt hij aan de loyaliteit van de meest conservatieve islamisten binnen de achterban van zijn Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP). Die konden het gezien hun zwak voor jihadistische rebellen in Syri\u00eb eerder al niet waarderen<\/a> dat Erdogan overeenkomsten aanging met Rusland, dat te boek staat als bondgenoot van het regime in Damascus. Zijn zwijgzaamheid over de verovering van Aleppo door het Syrische regeringsleger viel hier evenmin in de smaak. <\/p>\n Nu komt er nog eens bij dat de Russen al-Assad de hand boven het hoofd houden wat betreft Idlib. De meest fanatieke islamisten zullen het Erdogan daardoor nog meer aanrekenen dat hij een deal <\/em>sloot met Moskou. <\/p>\n Andere soep<\/strong><\/p>\n Dit verhaal kent echter een andere kant. Ogenschijnlijk draait het wat betreft Syri\u00eb alleen nog om het bestrijden van Koerdische milities voor Erdogan en lijkt hij er vrede mee te hebben dat al-Assad aanblijft. Schijn kan echter bedriegen, want niet al te lang geleden liet de AKP nog vallen dat diens vertrek het uiteindelijke doel blijft. Dat was andere soep. Rusland toonde zich ontstemd en eiste onmiddellijke opheldering.<\/p>\n Nadat de chemische troep door de straten van Idlib stroomde is het vertrek van al-Assad opeens weer een actueel thema. Niet in de laatste plaats in de VS. Daar zei president Trump vooralsnog dat het hem in Syri\u00eb alleen te doen is om de Islamitische Staat (IS) en dat al-Assad niet weg hoeft. De wispelturige Trump zou na het drama van Idlib echter zomaar van gedachten kunnen veranderen. <\/p>\n Al-Nusra<\/strong><\/p>\n Een ander interessant punt is dat Idlib gecontroleerd wordt door de jihadistische groepering Fatah al-Sham, een derivaat van al-Qaeda, dat zich voorheen Jahbat al-Nusra noemde. De VS moesten er lang om zeuren bij Turkije om er voor te zorgen dat al-Nusra daar op de lijst terroristische organisaties werd geplaatst. Dat gebeurde uiteindelijk, maar eind vorig jaar klonken geluiden <\/a>dat Erdogan deze jihadisten toen nog steeds als \u2018vrienden\u2019 beschouwde. <\/p>\n Al-Nusra kan in Turkije op meer sympathie rekenen. Zo wordt de islamistische liefdadigheidsinstelling IHH ervan beschuldigd wapens te verstoppen in hulpgoederen bestemd voor de door al-Nusra gecontroleerde dorpen en steden. <\/p>\n IHH is nauw verbonden aan de AKP. Dat Turkije de betrekkingen met Isra\u00ebl herstelde viel er echter slecht en Erdogans overeenkomsten met Rusland al evenmin. Dit illustreert het lastige parket waar Erdogan in zit, met aan de ene kant islamistische hardliners<\/em> en aan de andere Rusland. <\/p>\n Scenario<\/strong><\/p>\n Voor de langere termijn zijn tal van scenario\u2019s denkbaar. Als Washington zijn beleid aanpast en wederom voor het vertrek van al-Assad gaat is het bijvoorbeeld niet ondenkbaar dat Ankara zich daarbij aansluit, waardoor vanzelf afstand tot Moskou zou ontstaan. <\/p>\n Erdogan veroordeelde de gifgasaanval in Idlib scherp en kwam de islamisten zo tegemoet. Hij leek er daarbij niet bij stil te staan hoe zijn Russische partner daarover denkt, maar op dit moment telt voor Erdogan alleen het referendum. Toch kan die ongevoeligheid ten opzichte van Moskou een teken aan de wand zijn. <\/p>\n Oproep tot massamoord <\/strong><\/p>\n Tweede onderwerp. Erdogan is een vaak voorkomende verschijning op de sociale media. Deze week ging een video met een toespraak van hem viral<\/em>. Daarin sprak hij zich zelfs voor zijn hard uit over de G\u00fclen-beweging, met termen als het \u2018wegsnijden van een kankervirus.\u2019 <\/p>\n Ook zei hij dat \u2018we hen het recht op leven niet zullen geven.\u2019 Nu ben ik de eerste om kritiek op de G\u00fclen-beweging te hebben, dat had ik zelfs al ver voor Erdogan. Wat hij nu zegt gaat echter ver, want een rechter zou hier zomaar een oproep tot (massa)moord van kunnen maken. <\/p>\n Geen Turkse rechter zal dat echter doen. Die zijn er van doordrongen wat zich vorige week voltrok nadat een rechtbank de vrijlating had bevolen van een aantal gearresteerde journalisten. Hun vrijheid duurde kort, want de volgende dag zaten ze op bevel van een andere rechter weer in de gevangenis. En de rechter die het waagde hen vrij te laten? Die werd deze week geschorst. Ja, zo gaat dat in de Turkse rechtsstaat…<\/p>\n Selectief<\/strong><\/p>\n Verder kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat bij het wegsnijden van dat \u2018kankervirus\u2019 nogal selectief te werk wordt gegaan. De voetbalclub Galatasaray dreigt onder beheer van de overheid te worden geplaatst omdat de directie ervan niet direct besloot het lidmaatschap op te zeggen van een aan de G\u00fclen-beweging verbonden voetbalheld. Ondertussen is het echter een publiek geheim dat zich in de fractie van de AKP in het parlement nog tal van G\u00fclenisten ophouden, en daar wordt dus niets aan gedaan. <\/p>\n Ook naar het buitenland wordt met twee maten gemeten wat betreft de G\u00fclen-beweging. De Belgische universiteit van Leuven werd zwaar onder vuur genomen vanuit Turkije vanwege banden daarmee. Het was daarentegen geen enkel probleem voor de AKP dat buitenlandminister Cavusoglu vorige maand een publiek optreden in Washington deed met een professor van de niet minder aan de G\u00fclen-beweging verbonden Georgetown Universiteit<\/a>. Laatstgenoemde universiteit past in de plannen van de AKP, de K.U. Leuven niet, dat is het verschil. <\/p>\n Economische groei<\/strong><\/p>\n Derde onderwerp, het recentelijk gepresenteerde groeicijfer van de economie over vorig jaar. Dat kwam uit op 2,9 procent en deed daarmee veel economenmonden openvallen. Zij vonden het zeer opmerkelijk dat de krimp van 1,8 procent in het derde kwartaal van 2016 in de laatste drie maanden omsloeg naar een groei van 3,5 procent. Vooral omdat de werkloosheid in die periode alleen maar toenam. <\/p>\n Er is echter een verklaring, want eind vorig jaar kondigde het Turkse bureau voor statistiek (TU\u00cfK) aan een nieuwe berekening te gaan hanteren, met als gevolg aanmerkelijk zonniger cijfers (*). <\/p>\n Die kan Erdogan met het oog op het referendum natuurlijk hartstikke goed gebruiken om de meute te manipuleren. Met die 2,9 procent in zijn hand liet hij er dan ook geen gras over groeien en haalde hard uit naar kredietbeoordelaars die de Turkse economie een negatieve beoordeling gaven.<\/p>\n Kwestie van creatief boekhouden dus, dat relatief positieve groeicijfer van de economie. Een staat die zich dit meent te kunnen permitteren moet in staat geacht worden even creatief om te springen met stemmen bij een referendum. Ik ben er dan ook nog steeds van overtuigd dat Erdogan zijn presidentieel systeem gaat krijgen over tien dagen\u2026<\/p>\n