{"id":16100,"date":"2015-11-15T11:43:17","date_gmt":"2015-11-15T09:43:17","guid":{"rendered":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/?p=16100"},"modified":"2015-11-15T12:05:46","modified_gmt":"2015-11-15T10:05:46","slug":"onzekerheid-over-het-toekomstige-economiebeleid-van-turkije-deel-ii-column","status":"publish","type":"post","link":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/2015\/11\/15\/onzekerheid-over-het-toekomstige-economiebeleid-van-turkije-deel-ii-column\/","title":{"rendered":"Onzekerheid over het toekomstige economiebeleid van Turkije, deel II (COLUMN)"},"content":{"rendered":"

\"tl<\/a><\/p>\n

Istanbul\/Peter Edel (COLUMN)- Wie er ook verantwoordelijk worden voor het economiebeleid in de nieuwe regering van Turkije, vast staat dat zij voor een lastige taak staan.<\/p>\n

Centraal staat het aantrekken van het voor Turkije zo belangrijke buitenlandse kapitaal. De directe buitenlandse investeringen (FDI) bereikten de laatste jaren al niet meer het niveau van voor 2008-2009 en daalden dit jaar verder. Dat is niet goed voor de groei van de economie. <\/p>\n

Vorig jaar groeide de Turkse economie met drie procent. Voor een land als Turkije is dat onvoldoende voor behoud van de werkgelegenheid. De werkloosheid bevindt zich er nu al rond de tien procent. Althans volgens de offici\u00eble cijfers, want in werkelijkheid zit het tegen de twintig procent. <\/p>\n

Verder is buitenlands kapitaal cruciaal ten aanzien van de grote externe schuldenlast. Nu wordt dat gat gevuld met korte termijn investeringen: hot money, en door reserves aan te spreken. Dat is verre van ideaal en daarom zal het aantrekken van meer FDI\u2019s vooropstaan voor de nieuwe regering. <\/p>\n

Hindernissen<\/strong><\/p>\n

Medestanders van Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) meenden in hun overwinningsroes dat het geld weer met bakken naar Turkije zal vloeien nu het (nagenoeg) vaststaat dat hun partij de komende vier jaar weer stevig in het zadel zit. De overwinning van de AKP verandert aan een aantal hindernissen echter niets. <\/p>\n

Zo blijft er het in het eerste deel van artikel reeds beschreven feit dat de Turkse economie, evenals andere opkomende economie\u00ebn, in internationaal opzicht de wind tegen heeft gekregen. Interne en regionale spanningen zijn daarbij een complicerende factor. <\/p>\n

Wanneer bij buitenlandse investeerders de indruk ontstaat dat de oorlog in Zuidoost Turkije met de Koerdische PKK nog eens 35 jaar gaat duren, zullen zij daar niet enthousiast van raken. Hetzelfde geldt voor de oorlog over de grens in Syri\u00eb, die ook al uitzichtloos dreigt te worden. <\/p>\n

Als de democratisering uit de eerste jaren waarin de AKP regeerde verder teruggedraaid wordt kan dat ook een verkeerde weerslag hebben op het vertrouwen onder buitenlandse investeerders. <\/p>\n

Op zich is democratie geen factor bij een beslissing om ergens te investeren. Het ontbreken van democratie in Saoedi Arabi\u00eb weerhoudt westerse ondernemingen er bijvoorbeeld niet van om daar zaken te doen. Dat dit land niet democratisch is wordt nu eenmaal als een gegeven geaccepteerd. <\/p>\n

Het verandert wanneer een land na een periode van democratisering terugvalt naar autoritaire tendensen, en als daar instabiliteit en negatieve publiciteit door ontstaan. Dat kan in het buitenland wel degelijk tot twijfels leiden onder investeerders. <\/p>\n

Alles bij elkaar opgeteld zal het onder de gegeven omstandigheden geen geringe opgave zijn om meer buitenlands vertrouwen te kweken. Daarom is het van belang dat vastgehouden wordt aan het economic team<\/em> waar in het buitenland het meest vertrouwen in bestaat. Dat wil zeggen, met Ali Babacan als economiesupervisor en Mehmet Simsek als minister van Financi\u00ebn. Zij zullen hun handen eraan vol hebben, maar met de onzekerheid van nieuwe gezichten wordt het nog veel lastiger.<\/p>\n

Hervormingen<\/strong><\/p>\n

Het herstel van vertrouwen hangt verder voor een belangrijk deel af van economische hervormingen. Die zijn essentieel om de groei voor langere duur te garanderen, maar kennen ook op de korte termijn veel belang, omdat een gedegen hervormingsprogramma het vertrouwen versterkt onder buitenlandse investeerders. Opkomende economie\u00ebn die in het afgelopen jaar werk maakten van economische hervormingen gingen ook minder gebukt onder het voor hen nadelige internationale klimaat. <\/p>\n

Dat er hervormingen zullen komen staat zo goed als vast. De Turkse economie zou ten dode opgeschreven zijn onder een regering die daar vanaf ziet. Had dan ook al veel eerder moeten gebeuren. Aangenomen wordt dat de AKP in verband met twee verkiezingen tot uitstel besloot. Achteraf valt wellicht te berekenen hoe duur dit uitstel was. <\/p>\n

Onderwijs<\/strong><\/p>\n

Als die economische hervormingen er komen – en daar ga ik vanuit – is er vervolgens de vraag hoe ze eruit zullen zien. Een verbetering van het onderwijs als basis van technologische innovatie die tot hooggekwalificeerde exportproducten leidt, is vaak gesuggereerd. <\/p>\n

Met een invloedrijke president Erdogan die naar \u2018vrome generaties\u2019 streeft en voor wie beter onderwijs vooral uit meer religieus onderwijs bestaat, ligt dat echter niet zo eenvoudig. <\/p>\n

Erdogan blijft beloven dat Turkije in 2023 (wanneer de Turkse Republiek honderd jaar bestaat) tot de tien grootste economie\u00ebn zal behoren. Mooi, maar daar is meer voor nodig dan alleen een uitbreiding van religieuze invloed op het onderwijs. Het zal onder buitenlandse investeerders ook niet tot meer vertrouwen leiden als de hervorming van het onderwijs daartoe beperkt blijft.<\/p>\n

Daarnaast zullen buitenlandse investeerders ge\u00efnteresseerd zijn in wat er gebeurt met kapitaal dat nog wel naar Turkije vloeit. Zal dat zoals eerder vooral weer ingezet gaan worden voor uitbreiding van de infrastructuur, of komt het accent op stimulering van de industrie te liggen? <\/p>\n

Naast technologische innovatie schreeuwt de Turkse export om dat laatste. Wederom ligt dat echter niet zo eenvoudig. De met Erdogan bevriende bouwondernemers dragen immers royale donaties af aan de door zijn familieleden bestierde \u2018liefdadigheidsinstellingen\u2019, waardoor het aantrekkelijk blijft om de nadruk op de bouwsector te blijven leggen. <\/p>\n

Minimumloon<\/strong><\/p>\n

Voor de kortere termijn is het van belang dat de binnenlandse vraag gestimuleerd wordt. Op de lange duur kan de Turkse economie het daar niet overwegend van hebben (zoals in het laatste decennium het geval was), en moet de export versterkt worden, maar om de zaak weer op gang te trekken is het voor het moment van belang dat de Turken weer meer consumeren.<\/p>\n

Het ei van Columbus in dit verband heet hoger minimumloon. Het is de vraag of de AKP hiertoe gekomen was als de oppositie er voorafgaand aan de verkiezingen van 7 juni geen punt van had gemaakt. Per slot van rekening heeft winst voor ondernemers tot nu toe altijd vooropgestaan voor de AKP. Het was fijn als arbeiders daar ook een beetje de vruchten van konden plukken, maar grote prioriteit had dat niet. Als gevolg bungelde Turkije met het minimumloon ergens benedenaan onder de landen die aangesloten zijn bij de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OECD). <\/p>\n

Commissie<\/strong><\/p>\n

Het terugbrengen van het contrast tussen arm en rijk biedt niet alleen in sociaal opzicht voordelen, maar ook ten aanzien van het grotere plaatje van de economie. De OECD stelt niet zonder reden dat een meer gelijke inkomensverdeling de economische groei ten goede komt. Het doet de consumptie immers toenemen. <\/p>\n

Dan maar een paar miljardairs minder. Hun aantal is de laatste jaren al sterk genoeg gegroeid. Neemt niet weg dat het voor de AKP toch een hele stap blijft.<\/p>\n

Een terzijde bij de verhoging van het minimumloon is dat de beslissing daarover niet aan de regering is. In plaats daarvan wordt er door een commissie waar zowel werkgevers, vakbonden en de regering zitting in hebben over beslist. <\/p>\n

Voormalig vicepremier Babacan wees hier heel low profile<\/em> al voor de verkiezingen even op. Hij zei toen dat de regering veel invloed heeft in die commissie en dat het daarom wel goed zal komen. Zal best; in een land waar de zogenaamd onafhankelijke rechtelijke macht volledig onder controle van de regering valt zal zo\u2019n commissie zich daar niet aan kunnen onttrekken. Feit blijft dat premier Davutoglu naliet om in zijn verkiezingstoespraken op dit detail te wijzen.<\/p>\n

Mocht niet Ali Babacan, maar Erdogan schoonzoon Berat Albayrak de scepter gaan zwaaien over het economiebeleid, dan is de verwachting dat er (nog) meert vaart gezet zal worden achter de invoering van een hoger minimumloon. Dat zal zijn schoonpapa immers goed van pas komen in het geval het tot een referendum komt over een nieuwe grondwet, c.q. een presidentieel systeem. In dat geval zal Erdogan geen argument ongebruikt laten, dus ook het hogere minimumloon niet. <\/p>\n

Maar hoe dan ook, in tegenstelling tot veel Turks ondernemers zult u mij geen bezwaar horen maken tegen een hoger minimumloon in Turkije. Wie er wat dat betreft ook aan de touwtjes trekt en wat voor intenties er ook achter schuil mogen gaan. <\/p>\n

Dat de AKP rijkelijk laat tot het inzicht over de voordelen ervan kwam is een punt (waarom gebeurde het bijvoorbeeld niet na de verkiezingen van 2011 toen het Turkije economisch gezien nog voor de wind ging?), maar beter laat dat nooit. <\/p>\n

Waar de beloften van de oppositie tijdens een verkiezingscampagne allemaal niet toe kunnen leiden\u2026<\/p>\n

Volg Peter Edel op Twitter<\/a><\/p>\n

Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
\n<\/strong><\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Istanbul\/Peter Edel (COLUMN)- Wie er ook verantwoordelijk worden voor het economiebeleid in de nieuwe regering van Turkije, vast staat dat zij voor een lastige taak staan. Centraal staat het aantrekken van het voor Turkije zo belangrijke buitenlandse kapitaal. De directe buitenlandse investeringen (FDI) bereikten de laatste jaren al niet meer het niveau van voor 2008-2009 […]<\/p>\n","protected":false},"author":3,"featured_media":0,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[3],"tags":[],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/16100"}],"collection":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/3"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=16100"}],"version-history":[{"count":6,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/16100\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":16107,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/16100\/revisions\/16107"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=16100"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=16100"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/www.turksnieuws.nl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=16100"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}