Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Hoewel er met grote regelmaat veel schunnigs te noteren valt over Turkije onder de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP), doen sommige extremen de broek pas echt helemaal richting enkels gaan. Zoiets gebeurde afgelopen zondag.
Op 23 april herdenkt Turkije de oprichting van het parlement. Die dag staat bekend als De dag van het kind. Door het hele land zijn er dan festiviteiten voor kinderen.
De leiding van een kleuterschool in Kayseri, een provincie die vorige week tijdens het referendum voor een overweldigend ‘ja’ ging, gaf daar een huiveringwekkende invulling aan, met toneelstukjes waar het grut in speelde. Een daarvan ging over de slag bij Canakkale in 1915, de andere over de mislukte staatsgreep van 15 juli vorig jaar.
Gehuld in militaire uniformen vochten met speelgoedwapens uitgeruste kleuters een oorlog met elkaar uit. Een van hen had de trieste rol gekregen om daarbij te bezwijken. Op de grond liggend kreeg het kind een Turkse vlag over zich uitgespreid, om te symboliseren dat hij als martelaar voor het land was gestorven. Let wel, het ging om kinderen van niet ouder dan een jaar of zes.
Onder de toeschouwers bevonden zich onderwijzers, ouders, de plaatselijke gouverneur en burgemeesters. Van hen kregen de kinderen een applaus na afloop van de horror-toneelstukjes.
Slechts een enkeling vroeg zich af of dit nu wel zo’n goed idee was. Terecht, en niet alleen omdat het walgelijk is om kinderen voor politieke propaganda te gebruiken. Op die leeftijd zijn kinderen nauwelijks in staat om onderscheid te maken tussen wat echt en gespeeld is. Gaat het over geweld dan kan dat diepe sporen in de koterpsyche achterlaten. Kleuters beseffen ook nauwelijks wat de dood inhoudt. Het zou er zo maar toe kunnen leiden dat ze nachtmerries krijgen over hun tijdens het toneelstukje omgekomen klasgenootje.
Het ministerie van Onderwijs mompelde iets over een onderzoek, maar het is zeer de vraag of we daar nog iets over zullen horen. Wanneer een televisiemaker een iets te expliciet kusje of een beetje diep decolleté in beeld brengt is de AKP er echter als de kippen bij om tere kinderzieltjes te beschermen. In het morele besef van de AKP is de schoonheid van het leven taboe, terwijl bitterheid van de dood wordt geïdealiseerd.
Kennelijk meende de leiding van de kleuterschool in Kayseri dat het beter is om kinderen zo snel mogelijk te laten wennen aan wat hen later in het leven te wachten staat. Met andere woorden, er dient subiet korte metten gemaakt te worden met kinderlijke onschuld. Dus voor deze kleuters geen beertjes, maar geweertjes.
Wordt nadat de doodstraf heringevoerd is in Turkije de eerste terechtstelling op De dag van het kind uitgevoerd? Op een schoolplein, zodat kinderen bijgebracht kan worden hoe goed het is om de vijand van de natie te doden? Laat me ze daar in Ankara in hemelsnaam niet op een idee brengen. Het klinkt absurd, ik weet het. Maar echt, ik kijk nergens meer van op.
Volg Peter Edel op Twitter
Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
poor kids ….. still innocent but for how long ?