Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Het stond uiteraard al in alle Nederlandse kranten: de dader van de aanslag op Istanbuls nachtclub Reina tijdens nieuwjaarsnacht is gearresteerd. Goed nieuws natuurlijk en mijn gelukwensen gaan uit naar de Turkse dienders die de schoft wisten te pakken. Het zou echter te ver gaan om te stellen dat Istanbul en de rest van Turkije nu weer gerust adem kunnen halen, want het is zonneklaar dat daar nog meer mafkezen als Abdulkadir Masharipov rondlopen.
De Turkse strijdkrachten trokken in Syrië ten strijde tegen de Islamitische Staat (IS), maar zoals Selin Sayek Böke van de Republikeinse Volkspartij (CHP) een tijdje geleden al zei kon het IS-rapaille ondertussen ongestoord in Istanbul ‘een picknick houden.’ Want we weten het natuurlijk: IS stelt voor de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) niet veel meer voor dan een vrijbrief om in Syrië tegen Koerdische milities ten strijde te trekken. Koerdische milities die nota bene tegen IS strijden. Daarvoor hoorden we jarenlang van de AKP dat IS geen reden tot grote zorgen was.
Zeytinburnu
Zo kon het probleem ongestoord doorrotten in Turkije. Dat gebeurde met name in Zeytinburnu, een stadsdeel in het Europese deel van Istanbul. Masharipov mag dan in het eveneens in Istanbul gelegen Esenyurt in de kladden zijn gepakt, maar hij vertrok rond de jaarwisseling vanuit Zeytinburnu naar Reina om daar zijn misdaad te plegen, en liet zich daar nadien ook weer naar terugbrengen door een taxi.
Zeytinburnu kent officieel circa 300.000 inwoners, maar tel daar nog maar 100.000 illegalen bij op. Die zijn hoofdzakelijk afkomstig uit Centraal-Aziatische republieken. En uit Xinjiang, de door etnische Turken bevolkte provincie in Noordwest China.
Het gaat natuurlijk veel te ver om te stellen dat al dit volk tot aanslagen bereid is. Doorgaans treft hen geen enkele blaam. Menig bejaarde Turk heeft een meisje uit die landen als hulp in de huishouding en meestal gaat het daarbij om harde werkers zonder enige kwade intentie.
Dat geldt niet minder voor de Oeigoeren die in Zeytinburnu hun heil hebben gezocht. Dat Masharipov naar verluidt vorig jaar op straat werd gesmeten tijdens een bijeenkomst van een Oeigoeren-organisatie, omdat hij propaganda voor IS maakte, zegt genoeg.
Kaf
Maar helaas zit er met figuren als hem ook kaf onder het koren. Volgens de International Crisis Group kent IS tussen de 2000 en 4000 uit Centraal Azië afkomstige strijders. Misschien is dat een voorzichtige schatting, maar het zijn er in ieder geval meer dan genoeg om veel onheil aan te richten.
Ze kwamen deels in Syrië of Irak terecht – vooral in het geval van Oeigoeren volgens boze tongen overigens met Turkse hulp. Anderen bleven in Turkije hangen. Of ze reisden heen en weer tussen deze landen. Zoals Masharipov, die ook in Syrië verbleef en daarbij zonder paspoort de grens kon passeren. Interessante vraag overigens hoe hij dat flikte.
Immigranten uit Centraal-Azië en Xinjiang hebben weinig kansen. Ze zijn doorgaans laagopgeleid, zitten zonder werk en daardoor ook zonder inkomsten. Terugkeren naar hun plaats van herkomst zit er niet in omdat hen de middelen daartoe ontbreekt. Verdere radicalisering komt zo eenvoudig op de loer te liggen, ook al omdat IS geld in de aanbieding heeft. Bij de operatie waarbij Masharipov werd aangehouden werd veel geld gevonden. 197.000 dollar om precies te zijn (wat hem voor president Erdogan om twee redenen tot terrorist zal maken…).
Twee kwaden
Hoe ze bij IS aanvankelijk ook over de AKP dachten, vast staat dat Erdogan door zijn flirt met de tegen islamisme gerichte Shanghai Cooperation Organization (SCO), en het daartoe behorende Rusland, tegen veel jihadistische haren heeft ingestreken. Daarnaast is Turkije uiteraard nog altijd lid van de NAVO, waardoor het voor IS in feite twee kwaden vertegenwoordigt. Dat de AKP zelf met de dag meer fundamentalistisch verandert daar niets aan.
Het is om volstrekt ten einde raad van te raken. Goed, lokale IS-cellen in Turkse provincies als Adiyaman konden worden geneutraliseerd. Verder houden de Turkse strijdkrachten in Syrië IS bezig – al is het dan met een twijfelachtige agenda. Maar het blijft hoe dan ook dweilen met de kraan open, want de rol van uitgeschakelde IS-strijders wordt simpelweg overgenomen door extremisten uit Centraal-Azië. Dat bleek vorig jaar voor het eerst met de aanslag op de Atatürk-luchthaven in Istanbul.
Proces
Het grote verschil met destijds is dat Masharipov zichzelf niet opblies bij zijn aanslag. Dat is nogal uitzonderlijk. Tot IS behorende aanslagplegers komen vaak zelf om bij hun misdaad en nemen niet eens de moeite tot een vluchtpoging. Liever nemen ze een enkele reis naar hun maagden…In dit geval ging het echter anders en daardoor staat Turkije nu een hoog geprofileerd proces te wachten tegen een IS-strijder.
Dat zal een spektakel van de eerste orde worden, maar de eerlijk gebiedt me de vrees uit te drukken dat een volgend bloedbad daarmee niet verder weg komt te liggen. Maar wat verder te ondernemen om nog een aanslag uit deze richting te voorkomen? Zelfs een hoog hek rond Zeytinburnu zal dat niet kunnen voorkomen.
De aanslagen van IS en de PKK, de komst van een presidentieel systeem en een economie in een neerwaartse spiraal. Er is weinig dat me zo langzamerhand nog vrolijk stemt over Turkije. Maar Trump, Putin en soortgelijke schurken maken de rest van de wereld met niet veel aangenamer. Alleen de kunsten bieden nog houvast in het leven, al moet ik zeggen dat het voor mij al veel langer zo ligt.
Volg Peter Edel op Twitter
Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)
‘…en een economie in een neerwaartse spiraal. Er is weinig dat me zo langzamerhand nog vrolijk stemt over Turkije. Maar Trump, Putin en soortgelijke schurken maken de rest van de wereld met niet veel aangenamer. Alleen de kunsten bieden nog houvast in het leven, al moet ik zeggen dat het voor mij al veel langer zo ligt.’
*
Hoe lang beweer je dit nu al?
Wat jij een neerwaartse spiraal noemt Is slechts een iets kleinere groei dan tijdens de topjaren, maar ondertussen groeit de Turkse economie nog altijd 4 tot 5 keer sneller dan de Nederlandse. En als we Rutte mogen geloven gaat het ‘erg goed’ met de Nederlandse economie.
Dus wie heeft er nou gelijk?
Ik denk dat Rutte meer dan jij gelijk heeft en als ik in Turkije om me heen kijk wordt dat ook bevestigd, want het gaat al 15 jaar lang voor de gewone man iedere dag een stukje beter in Turkije.
Ik heb medelijden met je, omdat je gewoon niet in staat bent om van de gewone dingen om je heen te genieten en alleen maar kunt zeiken over de onvolkomenheden die overal in de wereld bestaan.
Het gaat inderdaad slechter in TR. Veel van onze vrienden en hun ouders kunnen amper nog rondkomen. Banen verloren, winkeltjes lopen slecht. Armoede wordt steeds groter.
hoezo slechter.juist niet.het is nog nooit zo goed geweest in turkiye.ik weet niet hoe oud je bent maar heb je de tijd voor erdogan wel meegemaakt.mensen hadden geen tijd om te werken omdat ze alleen maar in de rij stonden voor gasfleesen of suiker.
In die tijden werden we tenminste niet veel met nepgelovige baardapen, kinderverkrachtende imamhatip medewerkers, eigen soldaten inelkaar meppende semi-taliban, mensen in de club doodschieters, tienduizenden ontslagen academici geconfronteerd. helaas is er nog veel meer. Wat heb je te zeggen? Ja maar toen waren de wegen slecht?
De Turkse economie die ‘nog altijd’ 4 à 5 keer sneller groeit dan de Nederlandse? Nee hoor Kerim, het is uit met de pret. De Turkse economie is in vergelijking met het laatste kwartaal van 2015 bijna 2% gekrompen. En ik weet niet of jij nog wel eens het land van je dede bezoekt, maar ik kom er regelmatig. Bij die gelegenheden ontmoet ik veel gewone mannen en vrouwen tegen die vijftien jaar geleden geen korus te makken hadden en nu nog steeds niet. Hoewel – veel van die armoelijders lopen tegenwoordig met een handvol creditcards op zak, dus misschien voelen ze zich ‘iedere dag een stukje beter in Turkije’. Wanneer ik kijk naar de koers van de lira (nu al 4,08 voor 1 euro) zullen ze die creditcards hard nodig hebben voor de dagelijkse boodschappen.
.
De conclusie is dus dat Kerim Palavraci nepnieuws verspreid. Hij doet mij denken aan de stalinistische bluffers die tegen beter weten volhielden dat de Sowjet-Unie een arbeidersparadijs was. En dat het daar dankzij de Partij ieder jaar een ‘stukje beter’ ging.
@Kees. Iemand die 15 jaar geleden geen kuru? had en nu nog steeds niet, heeft het in ieder geval dus niet slechter dan destijds.
Jij kent alleen armoedzaaiers blijkbaar die geen kuru? bezitten.
#
Blijkbaar zitten mijn kennissen in een andere categorie, meer in de middeninkomens van Turkije, en voor hen geldt mijn versie van het verhaal.
Doe nou niet alsof jij Turkije beter kent dan ik. Jij komt er pas een paar jaartjes. Jij hebt de crisisjaren 90 niet gekend en dus kun jij helemaal niet meepraten over toen en nu. Jij bent pas naar Turkije gekomen nadat de AKP een mooi bedje voor jou had gespreid en jou kom je hier interessant doen als wannabe Turkije-historicus.
#
Wanneer ik naar de lira-koers kijk op 4,08 dan zie ik gewoon een mooi inkoopmomemt voor nog wat lira’s om ze komende week voor een betere prijs weer om te wisselen naar euro’s. Pauper die jij bent, kunt alleen maar mijn succesvolle transacties lezen, terwijl jijzelf de ballen verstand hebt van economie, valuta transacties en technische analyse van grafieken.
#
Hopelijk kun je je frustraties een beetje kwijt door mij Palavraci te noemen, anders heb ik medelijden met je vrouw.
Het is typerend voor een palavraci om niet in te gaan op cijfers en feiten – in dit geval over de krimpende Turkse economie. Om dan vervolgens glashard te beweren dat de ander ‘de ballen verstand heeft van economie, valuta transacties en technische analyse van grafieken’.
Maak jezelf maar lekker belachelijk Kerim – dan hoef ik het niet te doen.
.
Onze speculant weet ook te vertellen dat ik pas naar Turkije ben gegaan nadat de AKP een mooi bedje voor mij had gespreid. Ik zal hem uit de droom helpen. In 1986 bezocht ik Turkije voor het eerst en vanaf 1992 ieder jaar. Dus ik herinner mij wel degelijk de economische crisis van 1995/96. Ik had er zelf ook last van, want de bouw van mijn vakantiehuis lag plat. Maar afgezien van dit ongemak is er nooit een Turkse regering geweest die bedjes voor mij heeft gespreid. Dat was en is ook niet nodig. Het is juist andersom; de tienduizenden Europese bezitters van vakantiewoningen geven veel geld uit in Turkije waarvan supermarkten, bakkals, slagers, bakkers, woninginrichters, garages, horeca, tekelwinkels en bouwvakkers voordeel hebben. Ook de Turkse schatkist heeft er flink baat bij, zeker nu de goedkope toeristenmarkt is ingestort – doch dit terzijde.
.
Toen ik in 1992 voor het eerst met Izmir kennis maakte, viel het mij op dat er veel bedelende vrouwen waren. Maar ook haveloze mannen en zelfs kinderen die overdag en ’s avonds in vuilcontainers graaiden. Plus een grote menigte ambachtslieden die zich voor een appel en ei uit de naad werkten. Ik herinner mij de gierende inflatie die vooral de armen trof. Ook de onafzienbare en armoedige gecekondus maakten op mij veel indruk. In 1998 bezocht ik een bejaardenhuis waar arme ouderen met vier, vijf mensen op een kamertje sliepen en waar het onderbetaalde personeel voor een handvol extra lira’s beloofde om opa een extra scheerbeurt te geven. Dat was dus in de tijd dat Yilmaz nog premier was. Sindsdien is het er voor de Turkse armoelijders niet beter op geworden. In 2010 leefde 16,9 % van de Turken onder de armoedegrens. In 2014 ging het volgens het Turkse Instituut voor de Statistiek (TürkStat) om 22,4 % van de Turkse huishoudens. Een groot deel van de bevolking kampt dus met een dalende levensstandaard. Overigens beperkt dit verschijnsel zich niet alleen tot Turkije. Het doet zich ook voor in de westerse wereld waar het neoliberalisme tot nog meer competitie tussen en uitbuiting van de laagstbetaalden leidt.
.
Is er, sprekend over armoede in Turkije, dan helemaal geen verschil tussen 1998 en 2017? Jawel, want in 1998 konden politici, vakbonden en journalisten de crisis, de heersende armoede en het economisch beleid van de toenmalige regering nog vrij bekritiseren. Wanneer zij dat nu doen is de kans vrij groot dat zij van ‘terrorisme’ worden beschuldigd. Dat zal Kerim Palavraci een rotzorg zijn, want deze o zo vaderlandslievende Turk die alles zegt te weten van cijfers en statistieken, droomt liever over ‘inkoopmomentjes’. Bah.
@kees
Je hebt inderdaad de ballen verstand van economie. Je hebt ook een Turks woordje Palavraci geleerd en komt hier nu interessant doen alsof je tot de Turkse Taalunie hoort en alles over Turkije weet.
#
Kinderachtig om het krimpcijfer van 1 enkel kwartaal – nota bene het kwartaal volgend op een militaire coup – naar voren te schuiven als zijnde representatief voor de lange termijn economische trend in Turkije.
Je zet jezelf bovendien te kakken met deze doorzichtige Edel-tactiek, die zich op exact dezelfde wijze van de ‘pincet-tactiek’ bedient. Dat betekent dat hij met zijn pincet uit een grote berg positief nieuws nèt dat ene negatieve berichtje er uit weet te vissen om Turkije er slecht op te laten staan.
Alles om de jullie niet goed gezinde akp-regering weg te krijgen.
#
Je praat teveel over statistieken vriend. Ga jij vandaag de dag nog eens naar Izmir om te kijken hoe het is met de bedelaars aldaar. Ik was er een maand geleden nog, ik heb er geen 1 gezien en ik ben toch de hele stad door gestruind.
Wat mij wel opviel waren de bijzonder mooi architectonisch vorm gegeven gloednieuwe wolkenkrabbers, die het nieuwe gezicht van Izmir bepalen.
Allemaal vooruitgang.
Blijf jij maar hangen in je nietszeggende statistieken.
#
Als je de ondergrens van de armoedegrens optrekt naar Europese richtlijnen, dan vallen er al snel hele groepen statistisch gezien ineens onder de armoedegrens, al merken ze er zelf in de praktijk helemaal niks van, want in de praktijk hebben ze het gewoon stukken beter dan 15 jaar geleden, al is het slechts uitgedrukt in leefgenot in een mooie opgeruimde hygiënische stad als Izmir. Daar kunnen ze al van genieten zonder een lira uit te hoeven geven.
Maar dat soort niet in lira’s uit te drukken aspecten zou jij compleet over het hoofd.
#
Maar maakt niet uit. Zolang jij je westerse eurootjes netjes in ons mooie land uit blijft geven rekenen we jou tot de brave westerlingetjes. Ga zo door Kees!
Maar mijn mening over jou verandert er niet door.
#
Oh ja, vandaag helaas geen transacties, ondanks de sterke fluctuaties tijdens de bekendmaking van de rentewijziging.
Alles staat weer in eurootjes gereed om.de volgende aanval op de lira af te slaan.
Palavraci Kerim kon het niet laten.
@ Kerim Palavraci
Geen bedelaars en vervuilde (Syrische) kinderen in Izmir gezien? Dan wordt het hoog tijd dat je bij Specsavers langsgaat.
.
Maar Palavraci overtreft zichzelf met de giller van de dag wanneer hij opmerkt: ‘… in de praktijk hebben ze (dus de bedelaars en andere onrendabelen – kees) het gewoon stukken beter dan 15 jaar geleden, al is het slechts uitgedrukt in leefgenot in een mooie opgeruimde hygiënische stad als Izmir. Daar kunnen ze al van genieten zonder een lira uit te hoeven geven.’
Dat doet mij denken aan een uitspraak van Marie Antoinette, de vrouw van Lodewijk XVI. Toen zij vernam dat het volk van Parijs geen geld meer had om brood te kopen, reageerde zij laconiek met de opmerking: ‘Dan kunnen zij toch gebak eten?’
Een andere geestverwant van Palavraci was de vrouw van Hendrik Colijn, achtereenvolgens koloniaal oorlogsmisdadiger, Shell-directeur en Nederlands premier. Evenals ‘onze president’ misleidde hij zijn achterban (de z.g. ‘kleine luyden’) met behulp van Allah, eh…pardon, God. Zijn echtgenote legde tijdens de crisis van de jaren dertig uit dat het voor de armen zeer wel mogelijk was om uit vissenkoppen een voedzame soep te bereiden…
.
Overigens ben ik het wel met Palavraci eens dat Izmir een prachtige stad (en nog steeds een vrijheidslievend, anti-Erdoganbolwerk) is. Maar als de armoede daar al zo zichtbaar is, hoe erg moet het dan niet voorbij Ankara zijn?
O ja, nog een vraagje. Wanneer ga je je Turkse landgenoten weer steunen met valutaspeculaties, Kerim? Ik zou nog maar even wachten. Toen ik aan dit bericht begon stond de lira op 4,106 voor 1 euro – maar een half uur later al op 4,122. Peter Edel voorzag deze ontwikkeling trouwens reeds een jaar geleden.
Het is ‘Palavraci Kerim’ in het Turks, en niet ‘Kerim Palavraci’.
#
Zo kan ie trouwens wel weer hè met je gedefinieer. Je hebt nu je punt wel gemaakt.
#
Als ik zeg dat ik geen bedelaars gezien heb, dan is dat zo. Of noem jij mij een leugenaar?
#
Palavraci Kerim heeft intussen een hele bak euro’s klaar staan (meer dan jij in je hele leven bij elkaar hebt gezien) om in te zetten bij de volgende stijgingsgolf.
Knap zeg van Edel, dat hij golvingen op de valutamarkt heeft voorzien. Een ware profeet.
Belangrijker is dat hij er geen cent aan verdiend heeft en ondergetekende de afgelopen maand al 7,3 % (in euro’s) in de plus staat. En in dit geval is die 7,3 % in absolute cijfers meer dan jouw (niet-geïndexeerde) jaarpensioen.
Voorzien is 1, geloven in jezelf en ernaar handelen is 2. Er (veel) geld mee verdienen is 3. Edel blijft steken bij 1.
Gedefinieer = gedenigreer