Mythes over de Turkse economie (COLUMN)

17
36

myth-index

Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – De Turkse economie is omgeven door veel mythes. In de loop der jaren heb ik daar het een en ander over uit de doeken gedaan, maar deze informatie is verdeeld over tal van artikelen en daardoor nogal versnipperd. Mede omdat ik door reacties van een lezer die onlangs bij Turksnieuws binnenkwamen merk dat deze mythes erg hardnekkig zijn kan een overzicht geen kwaad. Een overzicht dat uitkomt in het heden, want de economie is meer dan ooit een hot item in Turkije.

Nadat de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) in 2002 voor het eerst aan de macht was gekomen werd voortgeborduurd op het economiebeleid van de daaraan voorafgaande regering. Dat betekende dat het programma dat met het IMF was overeengekomen werd voortgezet.

Een belangrijke richtlijn van het IMF-programma bestond uit het privatiseren van staatsondernemingen. Dat bracht veel geld in het laatje, maar maakte de staat niet echt rijker. Je zou het kunnen vergelijken met iemand die zijn huis verkoopt, om met de opbrengst daarvan zijn hypotheek in een klap af te lossen. Geen schuld, maar ook geen huis.

Neemt niet weg dat het IMF-programma succesvol werd. Het leidde ertoe dat de overheid het huishoudboekje op orde kreeg en dat de door het IMF verstrekte lening terug betaald kon worden. Dat is mooi, maar ook al jaren geleden, waardoor het niets zegt over de huidige toestand van de Turkse economie. Zo zien we dat de begroting van de regering nu weer onder druk komt te staan, maar daarover later meer.

Buitenlands kapitaal

Rond de tijd waarin de AKP aan het roer kwam te staan in Ankara begon een bloeiperiode voor opkomende economieën. Daar vloeide door ontwikkelingen in de wereldeconomie veel buitenlands kapitaal naartoe, wat visueel tot uiting kwam in een forse uitbreiding van de infrastructuur.

Turkije plukte eveneens de vruchten van de gunstige internationale klimaat voor emerging economies. Er was weinig waarin Turkije in dit opzicht verschilde van andere landen, al was er een psychologisch voordeel ten opzichte van andere landen met een islamitische signatuur. Omdat Turkije vergeleken met andere islamitisch georiënteerde landen als meer betrouwbaar naar voren kwam na de 9/11-aanslagen.

De AKP voerde een aantal wetten in om de komst van buitenlands kapitaal te stroomlijnen. Dat was verstandig, maar ook niet meer dan dat. Ik heb medestanders van de AKP horen beweren dat het geld kwam door die wetten, maar zo zat het niet. Met die wetten, maar zonder de gunstige internationale economische ontwikkelingen, was de komst van buitenlands kapitaal in deze mate uitgebleven.

Vast staat dat de Turkse economie zo snel kon groeien. Daar profiteerde aanvankelijk iedereen in min of meerdere mate van. Geheel volgens de IMF-richtlijnen bleven de lonen laag, maar de armoede werd in de eerste AKP-jaren minder. Dat wil zeggen, tot 2007, want vanaf dat jaar stabiliseerde de armoede. Later nam die weer toe. Volgens het Turkse bureau voor statistiek (TUÏK) ook vorig jaar. Uit de cijfers van TUÏK blijkt verder dat de bovenlaag rijker is geworden. Neoliberalisme ten voeten uit dus.

Vette jaren

Hoewel de economische groei het gevolg was van het voor opkomende economieën gunstige economische klimaat, eigende de AKP zich alle eer toe. Toch viel er veel aan te merken op het beleid van de regering. Vooral omdat men naliet zich tijdens de vette jaren in te dekken tegen de magere jaren die zeker zouden volgen, want zo steekt de economie nu eenmaal in elkaar.

Dat had de AKP kunnen doen door de industrie te stimuleren, in de richting van voor export geschikte hoogkwalitatieve producten. Een belangrijke eerste stap daartoe is het verbeteren van het onderwijs. Daar kwam het echter niet van. Er werden weliswaar talloze onderwijshervormingen doorgevoerd, maar die hadden alleen tot gevolg dat de invloed van het geloof op het onderwijs toenam. Door dat beleid nam de kwaliteit van het onderwijs zelfs af.

President Erdogan zag daar geen bezwaar in. Hij hecht vooral aan ‘religieuze generaties’. Logisch vanuit zijn optiek, want van religieuze generaties valt niet te verwachten dat ze snel zullen protesteren.

Om ieder risico uit te sluiten greep de AKP de na de mislukte staatsgreep van 15 juli jl. afgekondigde noodtoestand aan om er een wet door te jagen die hem het recht geeft om rectors van universiteiten te benoemen. Zelfs privé universiteiten vallen in die zin daardoor nu onder zijn gezag. Rectors worden nu benoemd op basis van hun loyaliteit ten aanzien van Erdogan, en niet vanwege hun kwaliteiten. Dat zal de kwaliteit van het wetenschappelijk onderwijs niet bevorderen, maar dat is precies de bedoeling.

Een nadruk op de industrie zat er in ieder geval niet in. In plaatst daarvan bleef de binnenlandse consumptie de peiler van de Turkse economie. Zolang de economie fors bleef groeien was dat geen probleem, met een consument die zich steeds dieper in de schulden stak. Het ging goed met de economie, dus alom leefde de veronderstelling dat die schuld eenvoudig afbetaald kon worden.

Omslag

Een omslag kon echter niet uitblijven, zowel in binnen- als buitenland. Het herstel van de Amerikaanse economie bracht de Federal Reserve Bank (Fed) in de VS tot het besluit om het beleid van monetaire expansie af te bouwen. Bovendien besloot de Fed om de Amerikaanse rente in stappen te verhogen.

Rond dezelfde tijd begon president Erdogan zich steeds meer als een autocratisch heerser te manifesteren. Hij suggereerde een einde van de scheiding der machten en bracht de onafhankelijkheid van de rechtelijke macht steeds verder in het geding. Als gevolg ontstonden twijfels over de Turkse rechtsstaat onder buitenlandse investeerders. Daarnaast schrokken zij van de instabiliteit als gevolg van de opgelaaide oorlog met de Koerdische PKK, de aanslagen door Islamitische Staat (IS) en diverse spanningen in de regio. De samenzweringstheorieën van de AKP konden hen niet overtuigen.

Het gevolg was dat de kapitaalstroom uit het buitenland sterk afnam en dat er zelfs sprake was van kapitaalvlucht, met een negatieve uitwerking op de economische groei als consequentie. Er ontstond een vicieuze cirkel, want door de lagere groei nam vervolgens het vertrouwen onder buitenlandse investeerder af.

Olieprijs

Een meevaller was er ook, want de olieprijs daalde drastisch. Daardoor verminderde het tekort op de handelsbalans, zonder dat er meer geëxporteerd werd. Daardoor hoefde er minder geleend te worden om het gat te dichten. Als ergens het gezegde meer geluk dan wijsheid op van toepassing is het hier wel. Niemand wil er echter aan denken hoe de Turkse economie er nu bij zou staan als de olie nog zo duur was als een paar jaar geleden. De daling van de olieprijs zorgde er voor dat de neergang van de economie zich minder snel voltrok dan veel economen aanvankelijk veronderstelden.

De groei van de economie bleef echter onverminderd onder druk staan. Dat weegt zwaar voor de AKP, want de groei is in propagandistisch opzicht erg belangrijk voor de regeringspartij. Niet alleen ten aanzien van buitenlandse investeerders, maar vooral ook richting de achterban.

De groei bedroeg nog altijd meer dan in veel Europese landen. Geen probleem dus, meenden pleitbezorgers van de AKP. Dat is echter een misvatting, want de groei van opkomende markten kan niet vergeleken worden met die van ontwikkelde economieën. Wat voor Nederland een aardige groei is, is voor een opkomende economie met een jonge bevolking als Turkije simpelweg onvoldoende. Omdat circa 3 procent groei onvoldoende is om de werkgelegenheid op hetzelfde niveau te houden. De werkloosheid is de laatste jaren dan ook toegenomen in Turkije. De cijfers daaromtrent zijn overigens nogal geflatteerd, bijvoorbeeld omdat daarin niet de werkloosheid onder de vele ‘ongeregistreerde arbeiders’ (lees: zwartwerkers) in is opgenomen.

Gülen

Voor dit jaar wordt uitgegaan van 3,2 procent groei, maar of dat gehaald gaat worden is hoogst twijfelachtig. Over de eerste zes maanden bedroeg de groei namelijk slechts 2,5 procent en in juli en augustus zelfs maar 1,4 procent.

Daarnaast is er de aard van de groei. De regering tracht die dit jaar met veel overheidsbestedingen kunstmatig hoog te houden. Die bestedingen gaan vooral naar de militaire sector. Oorlogseconomie wordt het al genoemd en de geschiedenis leert waar dat toe kan leiden. Daar komt bij dat al die overheidsbestedingen de begroting onder druk zetten, waardoor die een tekort is gaan vertonen.

De tijd waarin de begroting de rots in de branding was dreigt zo snel tot het verleden te behoren, maar de AKP ziet licht aan het einde van de tunnel. De mislukte staatsgreep leidde tot een noodtoestand die gehakt maakt van wat er nog over was van de rechtsstaat, waardoor nog meer twijfels onder buitenlandse investeerders ontstonden. Zoals vaker blijkt heeft ieder nadeel echter een voordeel.

Dat voordeel bestaat er uit dat de couppoging de AKP een vrijbrief gaf om rigoureus de hand te leggen op ondernemingen behorend tot volgelingen van Fethullah Gülen, de in de VS woonachtige imam die verantwoordelijk wordt gehouden voor de couppoging.

Tegen de 600 ondernemingen zijn zo sinds juli in handen van de staat gekomen, met een totale waarde van zo’n 8,5 miljard euro. Daarnaast is voor ongeveer 4,3 miljard euro aan scholen, stichtingen en onroerend goed in handen van de staat gekomen.

Veel daarvan gaat in de verkoop. Het moet gezegd dat potentiële kopers nog niet in de rij staan, maar ze wachten waarschijnlijk af tot aandeelhouders en andere betrokkenen van Gülen-ondernemingen zijn veroordeeld. Is dat eenmaal zo ver, dan bestaat de verwachting dat ze hun slag slaan en is het kassa voor de staat. Door de opbrengst aan overheidsuitgaven te spenderen kan de economische groei gestimuleerd worden.

Donkere wolken

De verkoop van de Gülen-ondernemingen is wat dit betreft waarschijnlijk echter niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat. Er zullen veel meer overheidsbestedingen nodig zijn om de groei nog iets voor te laten stellen en de indruk in stand te houden dat het goed gaat met de Turkse economie.

Er hangen namelijk meer donkere wolken boven de economie dan ooit tevoren onder de AKP. Te denken valt aan Erdogans ambitie naar een presidentieel systeem. Krijgt hij die vorm van bestuur, dan valt te vrezen dat hij korte metten zal maken met de resterende spoortjes van de rechtsstaat, met nog meer kapitaalvlucht als gevolg. Dat laatste valt ook te verwachten als de ruzie tussen Turkije en de EU verder escaleert en de Europese leiders besluiten tot economische sancties tegen Erdogans regime.

Tot overmaat van ramp wordt er over gespeculeerd dat de Fed in december tot een volgende renteverhoging zou kunnen beslissen. Bovendien doet het gerucht de ronde dat de Europese Centrale Bank het beleid van monetaire expansie wil afbouwen. Komt het daarvan dan zou dat slecht zijn voor de Turkse economie.

Ondertussen valt op dat er niet meer wordt gepraat over economische hervormingen om de Turkse economie structureel gezonder te maken. Niemand minder dan vicepremier Mehmet Simsek benadrukte daar vorig jaar nog het belang van, maar het is thans een onbesproken thema. Erdogan heeft dan ook voor een ander pad gekozen. Een waarin het draait om de korte termijn benadering waar hij het patent op heeft. Voorlopig zal hij zich er alleen om bekommeren of er groei is tegen de tijd dat er een referendum komt over een presidentieel systeem. Dat kan echter alleen met meer overheidsuitgaven en dat betekent dat er meer kapitaal gegenereerd moet worden.

Ülker

Er zwemmen echter nog een paar grote vissen rond die gevangen kunnen worden. Vissen die vooralsnog niet met de Gülen-beweging in verband werden gebracht, maar recentelijk wel in dat verband worden genoemd.

Een zo’n vis is de Yildiz-groep, die de snoepgigant Ülker beheert. Ülker is het laatste decennium berengroot geworden, met de aankoop van onder andere grote namen als Godiva en United Biscuits.

De columnist Dilek Güngor suggereerde in de regeringsgezinde krant Sabah dat Yildiz geheime aandelen heeft in een grote, tot de Gülen-beweging behorende onderneming. Yildiz ontkent en er loopt ook nog geen justitieel onderzoek naar de groep in verband met banden met de Gülen-beweging, maar Güngor wekt de indruk dat dit slechts een kwestie van tijd zou kunnen zijn.

De aanval wordt op alle fronten op Yildiz geopend. In de al even regeringsgezinde krant Star schreef Erdogans adviseur, Yigit Bulut, een column onder de titel ‘Zij die hun kinderen liefhebben moeten dit lezen’. Volgens Bulut worden bij de productie van chocolade en koekjes kankerverwekkende stoffen gebruikt. Ülker noemde hij niet, maar dat veranderde toen zijn artikel werd overgenomen door Duvardibi.tv, een door medestanders van Erdogan gerunde website die eerder AKP-politici aanviel die door de president als hinderlijk worden beschouwd. Zoals voormalig premier Davutoglu en oud-president Gül. Op Duvardibi kreeg het artikel van Bulut opeens ‘Bescherm je kinderen tegen Ülker’ als titel mee.

Aan de religieuze affiniteit van de Yildiz-groep kan het niet liggen. Toen seculier-nationalistische militairen in de jaren negentig van leer trokken tegen islamitische georiënteerde ondernemers behoorde Yildiz tot hun doelwitten.

Een anoniem gebleven bankier in Londen waar de columniste Amberin Zaman mee sprak suggereerde dat Yildiz zich volgens Erdogan onvoldoende ondergeschikt opstelt in zijn richting. Daarmee zijn banden met de Gülen-beweging feitelijk al bewezen in Turkije anno 2016 en loopt een onderneming het risico een prooi te worden.

Een andere bankier waar Amberin Zaman mee sprak bracht het als volgt onder woorden:

‘Terwijl eigendomsrechten afdoende zijn omschreven, worden ze niet langer nageleefd. Er is geen rechtsstaat meer in Turkije. Het komt regelrecht uit het handboek van Wladmir Putin. Erdogan creëert zijn eigen oligarchie.’

Volg Peter Edel op Twitter

Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)

17 REACTIES

  1. Fijn om te lezen dat er nog mensen zijn met een beetje gezond verstand die in staat zijn een onderbouwde analyse te maken. Het is droevig gesteld met andere Nederlandstalige turkse ‘nieuws’sites.

  2. Ik snap heus wel dat je mij bedoelt en dat je deze hele column nodig had om mijn korte bijdrage te ontkrachten.
    Maar ik stelde je 6 vragen, en op geen een heb je direct geantwoord, of je het er wel 5 ongegronde mitsen en maren aan gehangen. En je verhaal staat zo vol met onjuistheden, dag ik niet weet waar te beginnen met ons ontkrachten. Ik heb er ook geen zin in, aangezien ik geen column schrijver ben en niet de hele dag de tijd heb net als jij om mijn punt te maken Daarom ga ik maar 1 ding zeggen op al jouw kortzichtige gepraat:
    Volgens jou is alle voorspoed in Turkije dus allemaal toeval omdat Turkije ’toevallig’ profiteerde als opkomende economie en heeft de AKP er niks aan bijgedragen.
    Vraag:
    Leg mij dan eens uit hoe het komt dat Turkije wél nog steeds goed loopt en andere BRICS-achtige landen zoals Brazilië, Mexico, Zuid-Afrika, Rusland niet goed gaan de afgelopen jaren?
    Toeval zeker?
    Ik hou het op ’teveel foute (linkse) democratie’.
    Alleen landen die iets van een centraal geleide overheid hebben als China en Turkije gaan gestaag verder.
    En als je tijd hebt, beantwoord gewoon even meteen ja of nee (of A of B) mijn 6 vragen, zonder er een verhaal van 8 kantjes aan vast te plakken en uitleg waarom je weliswaar A antwoord, maar het eigenlijk toch B is.
    Feit is gewoon dat het steeds beter gaat met Turkije en dat de mensen in meerderheid al 15 jaar blijven kiezen voor de AKP en Erdo?an.
    Jij kunt jaloers praten wat je wilt, maar geen enkele regering blijft zolang aan de macht als het volk zou vinden dag ze het slecht zouden doen. Ook niet in Turkije, want je zegt wel dat de democratie niets meer voorstelt, maar voorlopig wordt ik nog bij iedere verkiezing gewoon opgeroepen om mijn mening te geven.
    Jij als Nederlander niet trouwens. Gelukkig maar.

    • Dat ik Savas bedoelde zal voor iedereen die mijn artikelen en de reacties volgt volstrekt duidelijk zijn. Uit principe weiger ik echter naar pseudoniemen te verwijzen.

      Savas leeft in een droomwereld. Hij denkt dat economie een zwart wit kwestie is waar vragen met een simpel ja of nee beantwoord kunnen worden. Terwijl het juist in de ‘mitsen en maren’ is waar hij zijn ongelijk vindt.

      Het loopt nog steeds goed in Turkije (met de economie) schrijft Savas. Het gaat zelfs steeds beter. Je moet wel erg grote oogkleppen op hebben om dat vol te houden. Ik bedoel, over een land waar winkelcentra steeds meer van die onplezierige donkere plekken krijgen omdat winkels met de regelmaat van de klok vertrekken.

      Ook het IMF stelt dat Turkije dit jaar niet aan de 3 procent groei komt, wat zoals ik uitgelegd heb op zich al niet voldoende is. Met angst en beven wordt gewacht op de cijfers over het derde kwartaal. Daarin liep niet alleen de export terug, maar ook de binnenlandse vraag. Alles staat op min en economen willen daarom niet uitsluiten dat het derde kwartaal een negatief groeicijfer op gaat leveren. Is dat tijdelijk? Te vrezen valt van niet, want november biedt nu al een soortgelijk beeld op wat betreft export en binnenlandse vraag, wat een veeg teken is voor het volgend jaar.

      Echt, het gaat steeds beter met Turkije…
      Die indruk kan zoals ik al schreef alleen in stand blijven door de overheidsbestedingen rigoureus op te jagen. Kost veel geld, wat er niet is. Maar dan confisceren we toch gewoon nog een paar ondernemingen. Ik ben geen vriend van de Gülen-beweging, dat weet iedereen, maar het onteigenen van daartoe behorende ondernemingen, die op zich legitiem zijn, is volstrekt illegaal.

      Uiteindelijk grijpt Savas terug op het aloude argument dat de AKP al erg lang veel stemmen krijgt en daarom wel gelijk moet hebben. Ik vraag me af of hij volgend jaar ook gaat schrijven dat Wilders gelijk heeft wanneer de PVV de grootste partij in Nederland is geworden…

      • Vandaag daalde de TL even tot onder de 3,40 ten opzichte van de dollar. Het werd later 3,38, maar dat is nog altijd een nieuw diepterecord. Savas zal daar verheugd over zijn, want voor zover ik van hem begrepen toont de vrije val waar de TL in terecht is gekomen hoe gezond de Turkse economie is. Daarmee is voor mij het moment gekomen om een punt achter het onderwerp Savas te zetten. Ik heb de laatste tijd sowieso teveel tijd aan hem gespendeerd.

      • Peter een mooi stuk geschreven ik volg je al een tijd en vind dat je uit een ander bril kan kijken dan de menige Nederlandse media ons toebrengen.
        Alleen ben vind ik dat je soms bij bepaalde berichten over Turkije niet de hele wereld danwel een vergelijking met het Nederlandse maakt zoals de economie we weten dat de wereld economie nog steeds niet uit de crisis is kunnen komen dan is het logisch dat het in Turkije ook te voelen is buiten dat om Turkije haalt en koopt zijn energie duur omdat het wordt gewonnen met fossiele brandstoffen en een aantal stuwdammen in vergelijking met Europese landen dat aanzienlijk veel kerncentrales bezit en heel goedkoop zijn energie krijgt dus nihiel uitgaven aan energie Turkije kan pas aan zijn eerste kernreactor bezitten in 2023 dat zal betekenen dat de groei beperkt zal blijven tenslotte heeft de zware industrie energie nodig wat de kosten op schroeft dus is het niet zo vreemd dat de Turkse economische groei stagneerde.

    • Teveel linkse democratie? Wat als de Pvv aan de macht komt in Nederland. Ga jij dat toejuichen? Nee want dan is het anders natuurlijk. Je bent een dwaas savas net als de rest van de Akp en Mhp aanhangers. Turkije staat op een rand van de afgrond. Met dank aan de rechtse politiek. Want van de andere partijen mochten jullie natuurlijk geen moslim zijn en jullie vrouwen moesten naakt over de straat heenlopen toch? De gebedsoproep was ook niet te horen. Ga lekker je eigen soldaten doden joh en “DEMOCRATIE” erbij roepen. AKP= NAZI

      • Houdt jij ff lekker je grote smoel joh ?zmir, legerhond. Soldaten due een coup plegen huren opgeknoopt te worden aan de hoogste boom. En als jij ze verdedigt hoor jij ernaast, smerige Gezi-anarchist die je bent, denk maar niet dat we dat vergeten zijn, vatan haini seni.

        • Het taalgebruik in de laatste reacties heeft ons doen besluiten een punt te zetten achter deze discussie. Reageren mag en wordt ook aangemoedigd, maar als het op deze manier gaat is voor ons de grens bereikt.

        • Dat zegt de Islamist? Jullie zijn geen Turken man. Kijk maar naar Afghanistan, Iran, Egypte allemaal kapot gemaakt door jullie soort. Nu ook nog nieuwe wet in Turkije er doorheen drukken. Verkrachter kan trouwen met slachtoffer. Waar gaan wij heen in de wereld. Door elke dag Allah te zeggen maakt je geen Moslim.Turkije zal uitelkaar vallen. Schrale troost is dat de Egeische zee gebied schoon zal worden gemaakt van jullie soort.Insallah!!

      • De populatie van de PVV is te verwijten aan de linkse partijen en media wat vol leugens staan men word in de maling genomen en de stemmers zien dat en natuurlijk dhr Wilders ook en die erop inspeeld en zegt wat men wil horen ook al is dat onzin maar heeft wel een punt nu zie je dat zelfs linkse partijen verechtst zoals de woorden en daden van dhr Ascher niet alleen in Nederland maar in heel Europa gebeurt dit waar Turkije de voorloper van is met zijn AKP daar is het zelfde gebeurt als wat nu hier speelt extreem linkse media dat de bevolking uitmaakt als dom en de les probeert te lezen en leugens verzend was men zat en populist dhr Erdogan heeft zoals nu dhr Wilders doet geroepen wat het volk wil horen.
        En terugkomen op je beeld van Turks links zoals men in Turkije kijkt is open duidelijk dat het CHP extreem links is en onderdak geeft aan verboden groepen zoals PKK Tak DHKPC dit is te zien bij demonstraties maar ook in het kabinets uitspraken wat nog veel erger is dat ze de stichter van Turkije Mustafa Kemal Ataturk gebruiken als schild wanneer ze worden aangesproken.

  3. Je ontwijkt dus mijn 6 vragen.
    Dat zegt genoeg.
    Ga vooral verder met je monologen, waar niemand kritiek op mag hebben.
    Maar ik spreek je nog wel als in 2017 blijkt dat de groei boven 3,2 procent is uitgekomen.
    Koers van lira is niet relevant. Turkije is een zelfvoorzienend land. Jammer dan voor iemand die perse een Mercedes wil rijden. Zo iemand is rijk zat trouwens.

    Natuurlijk, je hebt genoeg tijd aan Sava? besteed. Hoe anders ontwijk je mijn 6 vragen.
    6 vraagjes maar. Ja of nee. Duurt geen 2 minuten.
    Maar je bent vast druk. Tuurlijk.

    • Als Savas goed leest zal hij zien dat hij op alle vragen antwoord heeft gekregen. Alleen niet op de manier die hij eist. Natuurlijk mag hij kritiek hebben. Zijn reacties verschijnen hier toch? Het is in Turkije waar meningen de kop in worden gedrukt en waar journalisten worden opgesloten. Dus hij mag reageren en het is aan mij om te bepalen hoe ik daar een antwoord op geef. Dat heet VRIJHEID. Laat Savas maar eens in het woordenboek opzoeken wat dat woord betekent. Hij kletst. Een zelfvoorzienend land? Alleen al door het feit dat Turkije geen olie heeft zal het altijd van het buitenland afhankelijk blijven. De koers van de TL is niet relevant? Begrijpt hij niet hoe duur het voor ondernemingen wordt om op deze manier grondstoffen te importeren. Hij heeft het over Rusland, Mexico en andere landen. Maar geen munteenheid gaat op het moment zo sterk onderuit als de TL. De situatie is zorgwekkend, en wordt met de dag zorgwekkender. Niet in de laatste plaats door figuren als Savas die hun kop in het zand steken en zich door sprookjes laten misleiden.

    • Beste Savas,

      Het is niet zo dat wanneer u vaak genoeg dezelfde vragen stelt, het antwoord u op den duur zal bevallen.
      Met wat ik van u lees, heb ik het idee dat u moeite heeft om kritisch te kunnen kijken naar het Turkse economische beleid. Kritisch betekent niet ’tegen zijn’ maar ‘het in staat zijn om te onderscheiden’.
      Ik daag u uit om naast NederTurkse nieuwsbronnen ook andere nieuwsbronnen objectief te raadplegen. Het Turkse economische beleid is erg op korte termijn en de binnenlandse markt gericht. U kunt zelf op internet opzoeken wat in het algemeen het effect is van bovenstaande koers. Misschien dat u dan tot een andere vraagstelling kan komen.
      Sluit ik af met een herhaling: Kritisch betekent niet ’tegen zijn’ maar ‘het in staat zijn om te onderscheiden’.

  4. Als je heel kort en snel de kracht van een economie en het vertrouwen in deze economie wilt inschatten, dan kijk je naar de kracht van de munteenheid. De Turkse Lira rent omlaag en dit gaat ook erg snel nog grotere nadelige effecten geven op industrie (inkoop en verkoop positie), daardoor op de werkgelegenheid en dat wordt dan weer gevolgd door besteedbaar inkomen van de bevolking (nog meer werklozen en/of nog lagere lonen). Ik zag dat de lira al door de 3,55 gaat tegen 3,35 een maand geleden.

    Als je denkt dat de koers van de munteenheid geen gevolgen heeft op de economie… dan hoef je niet lang te wachten, want met een daling met deze snelheid… Dan staat de waarheid erg snel voor je deur!!

    (al hoop ik dit eigenlijk niet voor de meeste inwoners van Turkije, maar ik vrees dat de er verkeerde keuzes zijn gemaakt en dat het effect hiervan snel merkbaar zal zijn (of al merkbaar is)).

    Dan laat ik de effecten van de “oorlogseconomie” nog buiten beschouwing. Dit kan op korte termijn wel bijdrage aan de groei van de economie (productie van oorlogsmaterieel), maar resulteert altijd tot nog grotere hopen ellende.

    • Economie is een vak vraag aan een econoom wat er nu speelt kun je horen en lezen dat er momenteel een valuta oorlog gaande is als je kijkt naar de laatste jaren van de vergelijking dollar Euro zul je zien wat ik bedoel de euro dollar koers heeft een grote klapper gemaakt en dat voor een zogenaamd sterke euro met een sterke economie.
      Wat je over Turkije zegt klopt niet helemaal

      • Alle munteenheden van emerging economies gaan recentelijk onderuit tov de dollar. Daarom is het van belang niet alleen naar de koers ten aanzien van dollar te kijken, maar ook wat betreft munteenheden van andere opkomende markten onderling. Dan zien we dat de afgelopen maand geen munteenheid van opkomende markten zoveel te verduren kreeg als de TL. Daarmee blijft het een indicatie van de problemen waar de Turkse economie zich in bevindt. Overigens is het einde nog niet in zicht. De Turkse Centrale Bank weigert de rente te verhogen om de TL te beschermen. Dus zit er voor de komende tijd meer verlies in.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here