Istanbul – Zaterdagavond verscheen de twee weken geleden mishandelde journalist Ahmet Hakan voor het eerst weer op de Turkse TV. Onder andere omstandigheden had hij waarschijnlijk zijn kijk gegeven op het incident, waarbij hij zijn neus en een rib brak. Zijn terugkeer op de TV viel echter samen met de dag waarop de hoofdstad Ankara door de zwaarste terroristische aanslag in de geschiedenis van de Turkse Republiek werd getroffen. Onder die omstandigheden zweeg Hakan over wat hem zelf overkwam.
Hakan ontving tijdens zijn herstel echter veel bezoek. Daardoor weten we iets meer over hoe hij de aanval ervaren heeft.
Het viel zijn bezoek op dat Hakan nog veel pijn heeft, wat verklaarbaar is met een gebroken rib. Toch meent Hakan dat hij geluk heeft gehad, omdat hij na de eerste klappen te hebben ontvangen kon vluchten naar een tegenover zijn woning gelegen appartementencomplex, waar een bewaker de deur opende.
Het was, zo schatte hij in, niet de bedoeling van zijn belagers om hem te doden, maar om ervoor te zorgen dat hij voorlopig geen Tv-programma meer kon presenteren.
Hakan legde een direct verband tussen de aanval en de verkiezingen op 1 november a.s. Hij meent dat zijn aanvallers handelden in opdracht van kringen die meenden dat zijn kritische opinies invloed hadden op de stemmers en daarmee nadelig waren voor de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP).
Die kringen bestaan volgens Hakan uit leden van de AKP en medestanders daarvan binnen veiligheidsdiensten en (sociale) media. President Erdogan is daarvan volgens Hakan minstens op de hoogte, al houdt hij de mogelijkheid open dat diens rol verder ging. Van het feit dat Erdogan de aanval heeft afgekeurd, is Hakan dus kennelijk niet onder de indruk.
Hoewel er aangifte is gedaan wegens mishandeling, heeft Hakan er geen enkel vertrouwen in dat het tot een veroordeling zal komen (slechts een van zijn belagers werd gearresteerd, de anderen werden vrijgelaten).
Volgens Hakan was het resultaat van de aanval niet waar de daders en hun opdrachtgevers op hoopten. Omdat hij slechts twee weken niet in staat was Tv-proramma’s te presenteren en columns te schrijven, maar ook omdat het incident een discussie op gang bracht binnen de AKP. Veel betrokkenen van die partij stuurden hem ook steunbetuigingen. Hakan meent verder dat andere kritische journalisten zich niet geïntimideerd voelen door de mishandeling waar hij het slachtoffer van werd.
Het viel Hakans bezoek op dat hij zijn kritiek op de regering als niet provocerend omschreef en ook dat hij niet begreep waarom uitgerekend hij als doelwit werd gekozen. Toch ligt de reden voor de hand. In tegenstelling tot veel andere journalisten die kritiek uiten op de regering, kent Hakan zelf een islamistische achtergrond en steunde hij de AKP eerder. Daarom laat het zich raden dat hij als afvallige of verrader wordt beschouwd door de meest radicale elementen daarbinnen.
Istanbul/Peter Edel
