Huiszoeking bij theologen in verband met Ergenekon

0
1

Op de dag waarop aanklager Ergenekon-aanklager Zekeriya Öz werd weggepromoveerd, vonden in verschillende steden huiszoekingen plaats. Doelwit waren ditmaal een aantal theologieprofessoren. Er vonden geen arrestaties plaats, maar wel werden tal van documenten door de politie in beslag genomen.

De theologen worden in verband gebracht met de gruwelijke moord in 2007 op drie christenen in Malatya. Deze gebeurtenis is geassocieerd geraakt met Ergenekon en zou mede gericht zijn geweest op het in diskrediet brengen van de AK-partij. De theologen die een bezoek van de politie kregen deden allen onderzoek naar christelijke missionarissen in Turkije. Onder hen bevindt zich de aan de universiteit van Ankara verbonden Professor Abdurraham Kücük. Na de huiszoeking ontkende Kücük niet dat hij de activiteiten van christelijke missionarissen onderzocht, maar hij sprak tegen contact te hebben gehad met de eerder gearresteerde moordenaars van de drie christenen in Malatya.

Ook de van zijn TV-optredens bekende theoloog Zekeriya Beyaz kreeg politiebezoek. Beyaz heeft zich eveneens uitgelaten over christelijke missionarissen. Daarnaast deed hij een studie naar de religieuze leider Fethullah Gülen, die alom wordt gezien als drijvende kracht achter de AK-partij. Oktay Sahin, de schoonzoon van Beyaz, bevestigde dat de huiszoeking bij zijn schoonvader verband hield met de moorden in Malatya. Vermeldenswaardig is dat Sahin leider is van een afdeling in Istanbul van de nationalistische Turkse Arbeiderspartij (IP). De leider daarvan, Dogu Perincek, zit sinds enkele jaren in voorarrest op verdenking van betrokkenheid bij Ergenekon. Beyaz staat duidelijk aan de kant van zijn schoonzoon. In 2008 sprak hij zich uit tegen de arrestatie van Perincek. Bij die gelegenheid deed hij de opmerkelijke uitspraak ‘lid te zijn’ van Ergenekon.

De aanleiding tot de huiszoeking bij de theologen bestaat uit verklaringen van een anonieme getuige, die ‘Deniz Uygar’ genoemd wordt. Hij zou gezegd hebben dat hij als geheim agent pretendeerde christen te zijn geworden. Daarvoor werd hij naar zijn zeggen betaald door JITEM. Deze illegale afdeling van de Gendarme is in verband gebracht met duizenden politieke moorden in het oosten van Turkije, maar ook met Ergenekon. Over de voormalige commandant van JITEM, Generaal Veli Kücük, bestaat weinig twijfel dat hij veel Koerdisch bloed aan zijn handen heeft. Bovendien zit ook hij vast op verdenking van betrokkenheid bij Ergenekon. Volgens Uygar gaf JITEM hem verder opdracht boeken te schrijven en conferenties te organiseren over christelijke missionarissen. Hij verklaarde tevens dat de recentelijk in opspraak gekomen theologen een rol speelden bij de militaire campagne tegen christenen in Turkije.

Het is duidelijk dat christelijke missionarissen een steen des aanstoots zijn binnen het milieu waar Ergenekon zijn voedingsbodem kent. Eerder kwam dat al naar voren via uitlatingen van Ergenekon-verdachte Sevgi Erenol, die opmerkelijke genoeg zelf verbonden is aan een christelijke kerk. De ‘Turks orthodoxe kerk’ waar zij als woordvoerder voor functioneert is echter een merkwaardig verschijnsel. Dat laatste aangezien het een kerk is zonder volgelingen, anders dan leden van de familie Erenol zelf. Feit blijft dat met Ergenekon geassocieerde kringen weinig ingenomen zijn met christelijke missionarissen. Vraag is waar deze aversie vandaan komt. De kans dat Turken zich in groten getale tot christen zullen laten bekeren, is erg onwaarschijnlijk. Christenen maken nu minder dan een procent van de bevolking uit en zelfs in het denkbeeldige geval dat daar een paar procent bijkomt, zal dat van Turkije nog geen christelijke land maken. Het valt niet uit te sluiten dat de angst hier regeert.

Hetzelfde soort angst dat de indruk wekt als zouden de AK-partij en Fethullah Gülen er op uit zijn Turkije binnen de kortste keren in een tweede Iran te veranderen. Nu lijdt het geen twijfel dat de AK-partij tot op bepaalde hoogte uit is op de islamisering van Turkije. En natuurlijk moet het niet uit de hand lopen, want een Turkije waar homoseksuelen worden opgehangen is een weinig aanlokkelijk vooruitzicht. Het is echter duidelijk dat de AK-partij en Fethullah Gülen voor de weg van geleidelijkheid hebben gekozen, waardoor er alle tijd is om in te grijpen mocht het echt te ver gaan. Hetzelfde geldt in nog sterkere mate ten aanzien voor een massale kerstening van Turkije. Vooralsnog zijn het vermoorden van christenen, of een staatsgreep tegen de AK-partij, daarom middelen die vele malen erger zijn dan de mogelijke kwaal.

(Peter Edel/Istanbul)

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here