De afgelopen dagen heeft zich een merkwaardig spel voltrokken rond het ongepubliceerde boek ‘De legers van de Imam’ van Ahmet Sik, de journalist die onlangs werd gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij Ergenekon. Over de inhoud bestaat nog steeds geen absolute duidelijkheid. Er wordt echter alom vanuit gegaan dat het gaat over een geheime organisatie binnen de politie onder controle van Fethullah Gülen, de als stuwende kracht achter de AK-partij beschouwde sekteleider.
Gedurende het weekend zijn delen van een politierapport over het manuscript van Sik naar regeringsgezinde kranten gelekt, waarbij de vraag gerechtvaardigd lijkt of dit opzettelijk is gebeurd ten einde de publieke opinie te beïnvloeden. In dat geval maken politie en justitie zich aan precies dezelfde praktijken schuldig als de Ergenekon-verdachten verweten wordt. Enerzijds suggereren de uitgelekte politiestukken dat Sik zijn boek schreef volgens Ergenekon-richtlijnen. Aan de andere kant wordt de indruk gewekt dat het manuscript van Sik door ‘ongeïdentificeerde personen’ is bewerkt en uitgebreid. Dat het in beslag genomen manuscript 302 pagina’s groot zou zijn, terwijl de oorspronkelijke tekst van Sik uit 189 pagina’s bestond, wijst in die richting.
Ondertussen hebben verschillende personen op Facebook gemeld over een kopie van Siks boek te beschikken. Verder spreekt de website van de Engelstalige krant Daily News van een Internetpagina die heeft aangekondigd Siks boek vanaf 11 april integraal te zullen weergeven (www.imamiordusu.com, we slaagden er niet in de site te openen). De beheerder van de site is volgens Daily News een volgeling van Fethullah Gülen. De informatieafdeling van Gülens verblijfplaats in de Amerikaanse staat Penssylvania zou erop vermeld staan.
Het is natuurlijk de vraag wat voor belang de Gülen-beweging erbij zou kunnen hebben om de inhoud van Siks boek prijs te geven. Per slot van rekening was Sik voornemens de vuile was over Gülen buiten te hangen. Dat wijst op desinformatie, waarbij een aangepaste versie van het boek ook in dit geval niet kan worden uitgesloten. Wat evenmin kan worden uitgesloten is dat Sik en zijn boek zich tussen twee vuren bevinden. Met aan de ene kant Ergenekon en aan de andere de beweging rond Fethullah Gülen, die zoals we eerder beschreven zelf ooit heel dicht in de buurt zat van de Turkse ‘deep state’.
Wat blijft is dat er door velen in Turkije nog steeds sterk wordt getwijfeld over de aantijging van aanklager Zekeriya Öz dat Sik deel uitmaakt van Ergenekon. Zij vragen zich waarom Sik Ergenekon als een samenzwering beschreef in zijn publicaties als hij er zelf deel van uitmaakte. Dat laat zich slecht rijmen met verklaringen van andere verdachten in deze zaak, die een samenzwering tegen de regering onder de naam Ergenekon zonder uitzondering ontkend hebben. Het spreekt voor zich dat we nog op deze kwestie terug zullen komen, want het einde ervan lijkt nog lang niet in zicht.
(Peter Edel/Istanbul)
