Aanslag op familielid mediamagnaat leidt tot controverse (COLUMN) Update

8
3

murat sancak images

Istanbul/Peter Edel (COLUMN) – Murat Sancak is voorzitter van de raad van bestuur van de regeringsgezinde krant Star. Warme gevoelens voor de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) en president Erdogan zijn diep in de familie Sancak verankerd. Sancaks oom, Ethem Sancak, de eigenaar van Star, ging eerder dit jaar zo ver in een liefdesbetuiging aan Erdogan dat sommigen het als homoseksueel getint interpreteerden.

Op 20 augustus jl. werd Murat Sancak door twee schutters onder vuur genomen toen hij met zijn auto door Istanbuls wijk Hadimköy reed. Hoewel het voertuig volgens de politie door 21 kogels werd getroffen bleven Sancak en een andere inzittende (zijn bodyguard) ongedeerd.

Regeringskringen en daaraan verbonden media betitelden het voorval een terroristische aanslag gericht tegen de mediavrijheid in Turkije. Murat Sancak zelf reageerde geëmotioneerd en legde een verband met de oorlog in Zuidoost Turkije tussen de Koerdische PKK en de Turkse strijdkrachten:

‘Mijn leven heeft geen waarde wanneer zoveel soldaten martelaar worden, we zullen ons redactionele beleid niet wijzigen en ik ben bereid mijn leven op te offeren indien noodzakelijk.’

Ahmet Hakan

President Erdogan verwees naar het incident met Murat Sancak toen hij op 4 oktober terugkeerde van een bezoek aan Frankrijk en stilstond bij de mishandeling drie dagen eerder van journalist en Tv-presentator Ahmet Hakan door een groep criminelen waarvan er minstens twee lid van de AKP waren.

Erdogan verweet journalisten alleen aandacht te hebben voor geweld tegen een collega die hun standpunten deelt en dat zij er het zwijgen toe doen wanneer het doelwit een vertegenwoordiger van de regeringsgezinde media is.

Er werden vijf verdachten aangehouden voor het lossen van de schoten op Sancaks auto. Vier daarvan kwamen op vrije voeten. Alleen een verdachte met de naam Turgut Güney werd gearresteerd. Vrijdag jl. werd hij voorgeleid en beschuldigd van poging tot moord.

Meydan

Een dag eerder meldde de krant Meydan al dat Güney geen terrorist is, maar lid is van de maffiaorganisatie Sarallar, die een illegaal casino bezit waar Sancak veel schuld heeft.

De columnist Ertugrul Özkök van de krant Hürriyet – waar ook de eerdergenoemde journalist Ahmet Hakan voor schrijft – sloot de volgende morgen aan bij het bericht in Meydan. Volgens Özkök lijdt Sancak aan een gokverslaving en heeft hem dat tot dusver meer dan tien miljoen euro gekost. Sancak zou Sarallar drie miljoen euro schuldig zijn die hij bij gokken verloor. Zo werd gesuggereerd dat de aanslag bedoeld was om hem onder druk te zetten dat bedrag af te dragen aan de maffia.

Aykut Erdogdu, een parlementslid van de oppositievoerende Republikeinse Volkspartij (CHP) mengde zich eveneens in de kwestie. Op Twitter schreef hij:

‘Ze zeiden dat de aanslag op Sancak hetzelfde was als de aanval op de columnist van Hürriyet [Hakan], maar nu blijkt dat het niets met mediavrijheid te maken heeft. Het ging om een gokschuld, het is een schande.’

Dogan Media Groep

Ondertussen opende Sancaks krant Star de aanval op de Dogan Media Groep, waar Hürriyet deel van uitmaakt. Volgens Star was Dogan betrokken bij de aanslag op Sancak. Het bestuurslid van Dogan Ahter Kutadgu reageerde in Hürriyet op de beschuldiging in Star:

‘We menen dat het reageren op deze irrationele, meedogenloze en zielige verklaring, die spot met de gemiddelde menselijke intelligentie, zonde van onze tijd is. We nemen het niet serieus.’

De aanklager in de zaak rond de aanslag op Sancak vond het daarop mooi geweest. Hij plaatste een beperking van vertrouwelijkheid rond de zaak, zei dat het onderzoek nog gaande is en ontkende dat een gokschuld van Sancak de aanleiding was tot het schietincident.

Die aanklager moest de zaak wel op slot gooien, of hij wilde of niet. Dat wil zeggen, als hij zijn baan wilde houden. Dat laatste blijkt uit het vervolg van dit artikel.

Sümeyye Erdogan

Star behoort samen met de eveneens tot het Sancak-imperium behorende Aksam en Günes tot de kranten waarin eerder dit jaar beweerd werd dat de beweging rond imam Fethullah Gülen samen met de CHP een complot beraamde om Sümeyye Erdogan, de dochter van de president, te vermoorden.

De CHP-volksvertegenwoordigers Umut Oran en Akif Hamzacebi, alsmede de journalist Emre Uslu van Gülens dagblad Zaman, werden in dit verband verdacht gemaakt in Star, Aksam en Günes.

Oran en Hamzacebi vonden dit onacceptabel en deden een beroep op de aanklagers Hüseyin Parlakkilic en Mustafa Gökay. De door hen ingediende aanklachten tegen Sancaks kranten werden vervolgens geaccepteerd door rechter Osman Burhanettin Toprak.

HSYK

De aanklagers Parlakkilic en Gökay hebben dit evenals rechter Toprak moeten bezuren. Eerder werd al bekend dat de door de AKP gecontroleerde Raad van Rechter en Aanklagers (HSYK) een onderzoek begon naar Parlakkilic en Gökay en dat zij vervolgens van hun taak werden ontheven. Deze week bleek vervolgens dat rechter Toprak eveneens is afgerangeerd.

Toprak behoort tot 156 rechters en aanklagers die in een verrassende beslissing van het HYSK werden overgeplaatst. Volgens de columnist van Gülens krant Zaman, Mümtazer Türkone, gebeurde dit in veel gevallen omdat zij zich niet naar de wensen van de AKP wensten te schikken.

De boodschap is duidelijk: rechters en aanklagers zijn van harte welkom om journalisten te vervolgen waar Erdogan zich door beledigd voelt. Ondernemen ze echter iets tegen Erdogans mediavrienden dan kunnen zij maatregelen verwachten.

Het is afwachten of het binnenkort te verschijnen voortgangsrapport van het Europees Parlement in verband met toetredingsproces van Turkije tot de EU bij dergelijke misstanden stil zal staan. Het valt te hopen, want op deze manier wordt het vertrouwen in het rechtssysteem zwaar aangetast.

Zie hier de Turkse rechtstaat anno 2015…

Update: in een verklaring heeft de poltie van Istanbul dat de personen die op Murat Sancak schoten lid zijn van een criminele organsaitie.

Volg Peter Edel op Twitter

Peter Edel is schrijver van De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije, (2012, Uitgeverij EPO, Antwerpen)

8 REACTIES

  1. We hebben reacties van Stratenmaker verwijderd. Niet omdat de inhoud een probleem was, maar omdat ze erg off topic waren. We hebben er geen probleem mee wanneer het in een discussie na verloop van tijd over iets anders gaat dan het oorspronkelijke onderwerp, maar niet direct al. De mogelijkheid om te reageren is er in de eerste plaats om iets te schrijven over een artikel, niet om betogen te houden die daar niets mee te maken hebben.

    • Ik zou graag zien dat de genomen maatregelen niet ieder keer alleen Stratenmaker treft, dat zou i.i.g. zeer triest zijn. We zijn alert…

    • @redactie
      .
      Ik heb enorm mijn best gedaan om op een nette manier een actuele kwestie aan de orde te stellen en de lezers hier op een informatieve manier op de hoogte te brengen van een ontwikkeling aangaande president Erdo?an.
      .
      Dat jullie van mening zijn dat dit weinig raakvlak heeft met bovenstaand onderwerp is correct.
      Maar om het gewoon achteloos te verwijderen vind ik respectloos.
      Had er dan voor mijn part een nieuwe column van gemaakt. Ik weet niet hoe ik een nieuwe column aan zou moeten maken.
      .
      Hierbij dan alsnog een verzoek daartoe.
      Ik heb de tekst desnoods hier nog als kopie.

      • Jij een column? Man wat verbeeld jij je wel? Jij stelt niks aan de orde. Jij mag een reactie geven die wel of niet gewaardeerd wordt. Thats it! En zo hoort het. Journalistiek handelen is voor behouden aan iemand met kennis en kunde en niet aan impulsieve klagers. 🙂

  2. tegenwoordig zijn journalisten rechercheurs geworden lijkt het.. en alles wat er vermoeden wordt, is in hun ogen de werkelijkheid

    • Eén van de taken van de journalist is het zoeken naar de waarheid. Uiteraard met hoor en wederhoor! Juist onderzoeksjournalistiek is belangrijk en blijkbaar heb jij daar in onwetendheid problemen mee? Kritische journalisten bewaken in feite de vrijheid! Dus ook hier is het van belang dat ze er zijn!

      • journalisten zijn niks anders dan propaganda verspreiders.. vooral als journalisten een relatie krijgen met de vijanden, dan zijn ze erg geil om onwaardheden te vertellen om zo hun liefje te plezieren (zie geerdink en peter)

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here