Istanbul – Normaal gesproken gaat president Erdogan voor het vrijdaggebed naar een moskee in Bestepe, de wijk van Ankara waar ook het presidentieel paleis gelegen is. Gisteren trok Erdogan echter naar de moskee in het Cankaya paleis, het voormalige onderkomen van de president waar tegenwoordig de premier woont. Erdogan had iets te bespreken met premier Davutoglu.
Het was dan ook een bijzondere dag, want voor 17.00 moesten de kandidatenlijsten voor de verkiezingen op 1 november ingeleverd worden bij de verkiezingsraad (YSK).
Het liep uit op een verrassing, met de kandidatuur voor Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) van voormalige vicepremier en economiesupervisor Ali Babacan. Voorheen was dat onmogelijk geweest, omdat een statuut van de AKP bepaalde dat een kandidaat slechts drie keer aan verkiezingen deel kan nemen. Na drie termijnen als minister leek het doek te zijn gevallen voor Babacan.
Hoewel dit statuut onlangs werd geschrapt, verscheen de naam van Babacan toch onverwacht op de kandidatenlijst. Tijdens het AKP-congres vorig weekend werd hij namelijk gepasseerd voor een positie in het beleidscomité van de partij (MKYK), waardoor waarnemers meenden dat zijn rol in de partij voorbij was. Aangenomen werd dat Babacans bezwaren tegen de door Erdogan gewenste renteverlaging daar debet aan waren.
Dat Babacan er op 1 november toch bij zal zijn is een indicatie dat de zorgen over de Turkse economie verder gaan binnen de AKP dan economieminister Nihat Zeybekci toe wil geven. Babacan heeft de voorkeur van buitenlandse investeerders en kennelijk bestaat de hoop dat hij er voor kan zorgen dat de teruggelopen kapitaalstroom uit het buitenland weer aantrekt.
Hiermee komt een einde aan de verwachting over een nadrukkelijke rol binnen het economiebeleid van de AKP voor Erdogans schoonzoon Berat Albayrak. Hij zou Babacan opvolgen en werd in verband gebracht met de introductie van een nieuw economiesysteem, dat volgens Erdogans economieadviseur Yigit Bulut het neoliberalisme zou gaan vervangen. Met Babacan nemen Erdogan en Davutoglu echter het zekere voor het onzekere, wat ook betekent dat Turkije voorlopig nog van het neoliberalisme kan blijven genieten. Een mede door Yigit Bulut vormgegeven economiebeleid blijft de Turken echter bespaard.
Boynukalin
Naast de aanwezigheid van Babacan verrast de kandidatenlijst van de AKP ook in een ander opzicht, want de naam van Abdurrahman Boynukalin ontbreekt. Twee weken geleden gaf hij leiding aan een groep woedende Erdogan-supporters bij een gewelddadige aanval op het gebouw van de regeringskritische krant Hürriyet.
Toen Boynukalin vorige week een plaats kreeg binnen de MKYK werd dat geïnterpreteerd als een beloning voor zijn optreden. Nadien verscheen echter een video waarop hij zei dat journalisten van Hürriyet ‘al veel eerder in elkaar geslagen hadden moeten worden’. Daarmee moet voor verschillende AKP-prominenten de grens bereikt zijn geweest en zo te zien heeft Erdogan dat ter harte genomen. Exit Boynukalin dus.
Hetzelfde geldt voor Ugur Isilak, een voormalige zanger die het tot AKP-volksvertegenwoordiger wist te schoppen. Hij zou zich naar eigen zeggen volop inzetten voor kunst en cultuur, maar verspeelde zijn politieke carrière nadat hij in het parlement in slaap was gevallen. Op Isilak zal dus op 1 november evenmin gestemd kunnen worden.
Türkes
Wat al verwacht werd was dat Tugrul Türkes, een voormalige volksvertegenwoordiger namens de Partij van de Nationale Beweging (MHP), kandidaat zou worden voor de AKP. Tot grote woede van MHP-leider Devlet Bahceli accepteerde Türkes het aanbod van premier Davutoglu om een ministerspost op zich te nemen in de tijdelijke regering die Turkije tot de verkiezingen bestuurt. Türkes werd vervolgens uit de MHP gezet en nu komt hij dus voor de AKP uit.
MHP-volksvertegenwoordigster Meral Aksener kreeg ook een ministerspost aangeboden door Davutoglu, maar in tegenstelling tot Türkes sloeg zij het aanbod af. Dat zij door Davutoglu werd benaderd was echter al genoeg voor wantrouwen bij Bahceli en hij schrapte haar als kandidaat voor de MHP.
CHP en HDP
De Republikeinse Volkspartij (CHP) en de Democratische Volkspartij (HDP) wijzigden de kandidatenlijst slechts minimaal vergeleken met de verkiezingen op 7 juni. Bij de CHP ontbreekt de naam van vicevoorzitter Murat Özcelik.
Naar verluidt zou Özcelik toegegeven hebben dat hij en zijn familie op 7 juni HDP stemden om die partij te helpen de kiesdrempel te halen. Hoewel binnen de CHP zeker de wens leefde dat de HDP het zou halen, zal de keuze van Özcelik toch niet op prijs zijn gesteld bij het partijbestuur, wat het ontbreken van zijn naam op de CHP-lijst verklaart.
De HDP zag af van de kandidatuur van Levent Tüzel. In zijn geval ligt de verklaring in zijn weigering om een ministerspost op zich te nemen in de tijdelijke regering, waarmee hij afweek van het besluit door het partijbestuur over deelname daaraan.
Istanbul/Peter Edel
Devlet Bahceli is ook een proleet, alsof hij de luxe heeft om Meral Aksener te schrappen als je kijkt wat in de gelederen heeft.. vooral zich zelf ook .Mischien is hij ook bang voor haar omwille zijn positie. Die Tugrul Turkes is de naam Tugrul en Turkes niet waard de oppurtunist. Die arme Babacan ook hij zwicht voor de druk van de Yezid , persoonlijk had ik liever Bulut gezien de illusionist dan was de poppenkast compleet geweest.