‘Ze’ hebben het gedaan voor Ibrahim Karagül [COLUMN]

[Door Peter Edel/Istanbul] – Dit artikel begin ik met een aantal citaten:

‘Ze vallen ons van alle kanten aan. Ze slaan toe met terrorisme. Ze slaan toe via de economie. Ze slaan toe via sekten. Ze slaan toe door onze waarden te beledigen. Ze slaan toe met scenario’s over een burgeroorlog.’

‘Ze roepen nieuwe terreurorganisaties in het leven en faciliteren die. Ze laten terroristen los op de straten om misdaden te laten plegen. Daarna zingen ze samen in hun kranten, tijdschriften en op hun Tv-kanalen een loflied op terrorisme en moord.’

‘Ze passen allerlei soorten kwaad en onheil toe, alsmede onvoorstelbare verraderlijke methoden om hun doel te bereiken. Iedere zin die ze schrijven, ieder artikel dat ze opstellen, de politieke macht en financiële kringen waarmee ze samenwerken, alles onthult het bestaan van deze alliantie.’

‘Zolang het bloed vloeit, zolang er terrorisme is, een crisis, zolang de economie ineenstort en er chaos in het land is, kunnen ze het land met chaos leiden, kunnen ze winnen, orders geven, de regering omverwerpen, hun eigen regering vestigen en de mensen wegjagen.’

Toen ik begon met lezen van het bovenstaande dacht ik aanvankelijk heel even dat ik de toespraak voor me had die de prediker Jim Jones in 1978 uitsprak, toen hij zijn volgelingen voorhield dat zelfmoord de enige ontsnappingsmogelijkheid was om aan naderend onheil te ontkomen.

Daarna meende ik dat het om een redevoering ging van de nationaalsocialistische propagandaminister Joseph Goebbels, waarmee hij zijn gehoor tot waanzin bracht over een samenzwering van Joden en Bolsjewisten tegen Duitsland.

Ik zat ernaast, want deze citaten zijn afkomstig uit een artikel van de columnist Ibrahim Karagül dat een paar dagen geleden verscheen in de regeringsgezinde Turkse krant Yeni Safak. Met dit soort publicaties wordt de stemming gezet voor de verkiezingen op 7 juni. Zaai angst en het volk wordt als was in je handen, Karagül is er een meester in.

‘Ze’; met dat woord beginnen veel zinnen van Karagül. ‘Ze’ zijn het grote kwaad, omdat ‘ze’ het volgens hem op Turkije voorzien hebben. Wie hij met ‘ze’ bedoelt verklaart hij maar ten dele. Karagül noemt de beweging van imam Fethullah Gülen en het daartoe behorende dagblad Zaman. Verder wijst zijn beschuldigende vinger naar de kranten Hürriyet en Sözcü.

Wie regelmatig de aan de regerende Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP) verbonden media volgt weet dat ‘ze’ meer inhoudt. Om te beginnen het bekende rijtje dat het in populaire samenzweringstheorieën altijd zo goed doet: vrijmetselaars, illuminaten, Bilderbergers, Joden (de ‘rentelobby’) en het Vaticaan.

Daarnaast bestaan ‘ze’ vooral uit de critici van de AKP: de media, de oppositie in het parlement, internationale mensenrechtenorganisaties, Washington, Brussel, de lijst is te lang om op te noemen. Kort gezegd, iedereen die meent dat het fout gaat in Turkije wanneer de door president Erdogan ingezette koers niet snel gewijzigd wordt. Wie aldus denkt is voor Karagül een samenzweerder en een verrader.

Indien Karagül mij kende, zou ik door hem ook tot ‘ze’ worden gerekend, daar ben ik gezien mijn kritiek op de AKP vrij zeker van. Toch was ik aanvankelijk minder tegen die partij dan medestanders daarvan in Nederland nu vaak denken. Wanneer de AKP terugkeerde naar het beleid uit de eerste jaren van haar bestuur, met democratisering, een verbetering van de mensenrechten, efficiënte armoedebestrijding en een gezond buitenlandbeleid, zou ik een gat in de lucht springen. Omdat ik dat nu niet doe behoor ik tot de ‘ze’ van Karagül. Het zal wel…

Die tijd van de hervormingsgezinde AKP is voorbij. We moeten het nu doen met wat Karagül het ‘Tweede Establishment’ noemt. Het Tweede…, het Nieuwe…, het Derde R…. Dergelijke megalomane termen doen me de rillingen over de rug lopen (en voor de tweede keer tijdens het schrijven van dit artikel moet ik aan Joseph Goebbels denken).

Karagül is een griezel, maar wie er plezier in schept dat hij me vrees aanjaagt is mogelijk nog enger dan hij.

Peter Edel/Istanbul

Van Peter Edel verscheen onlangs De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (Uitgeverij EPO, Antwerpen).

Volg Peter Edel op twitter.