Erdogans presidentiële strapatsen [COLUMN]

23
6

nethan[Door Peter Edel/Istanbul] – Verschillende keren schreef ik het al: president Erdogan wil een presidentieel systeem in Turkije. Hij is niet de eerste. Tugrut Özal en Süleyman Demirel suggereerden deze bestuursvorm ook al tijdens hun presidentschappen, al maakten zij er geen groot punt van. Het werd eerder dan ook geen inzet van Turkse parlementsverkiezingen, zoals dat op 7 juni wel het geval zal zijn.

Erdogan noemt het presidentiële systeem een kenmerk van ontwikkelde landen. Dan moet Europa een grotendeels onderontwikkeld gebied voor hem zijn, want met uitzondering van Frankrijk, Portugal en Roemenië, waar men een semipresidentieel systeem kent, gaan alle Europese landen uit van een parlementair systeem.

Nog gekker werd het toen Erdogan volhield dat Groot-Brittannië een semipresidentieel systeem kent, met volgens hem een dominante koningin Elizabeth als president.

Authentiek Turks
Evenals nogal wat ontwikkelingslanden kennen ook de Verenigde Staten een volledig presidentieel systeem. De controle over de Amerikaanse president door een structuur met twee ‘huizen’ en de verregaande bevoegdheden van afzonderlijke staten gaan Erdogan echter te ver. Dergelijke democratische tierelantijnen ziet hij als overbodige ballast. De stemmers hebben voor hem gekozen en daarmee basta.

Controle door het parlement vindt Erdogan ver genoeg gaan. Het doet er niet eens toe hoeveel rekenschap hij daar af wil leggen, want het parlement wordt gedomineerd door zijn Partij voor Gerechtigheid en Ontwikkeling (AKP), waar hij ondanks wat tegengas links en rechts nog altijd het onbetwiste opperhoofd is.

In plaats van het Amerikaanse model wil Erdogan een ‘authentiek Turks presidentieel systeem.’ Bijzonder, want de Turkse Republiek heeft nooit een presidentieel systeem gekend. Heeft hij het dan over het Ottomaanse Rijk? Daar ontstond met de eerste grondwet van 1876 echter ook al een parlementair systeem.

Twee jaar later maakte sultan Abdülhamid II korte metten met ‘de eerste constitutionele periode’ en keerde terug naar het absolute leiderschap. Niet uitgesloten dat Erdogan hier zijn inspiratie tot het presidentieel systeem van zijn dromen vond; hij wordt vaker met Abdülhamid II vergeleken.

De sentimenten van Erdogan en de AKP over het Ottomaanse Rijk gaan steeds verder. Bezoekende staatshoofden worden tegenwoordig in Erdogans megapaleis verwelkomd door een in Ottomaanse klederdracht gestoken erehaag. En een AKP-kandidaat voor het parlement zei zich op een verkiezingsposter eveneens in Ottomaanse kledij te zullen hullen. Hilarisch, op de sociale media werden er veel grappen over gemaakt.

Opiniepeiling
Erdogan kan het dan graag willen, maar de Turken zijn verre van unaniem over een presidentieel systeem. Uit een opiniepeiling blijkt dat 42,2 procent het niet ziet zitten. 34,3 procent is voor, terwijl de rest het niet weet.

Onder AKP-stemmers ligt de verhouding uiteraard meer in het voordeel van Erdogan, maar partijcoryfeeën zijn verdeeld. Oud-president Abdullah Gül sprak zich er zelfs regelrecht tegen uit. Toen Gül in 2007 president werd waren seculiere nationalisten zwaar tegen hem gekant. Nu zal menigeen onder hen met een zekere weemoed aan zijn presidentschap terugdenken.

Gül hield zich aan de neutraliteit die traditioneel aan een Turkse president is verbonden. Erdogan heeft daar lak aan en voert schaamteloos campagne voor de AKP. Door zijn assertieve opstelling, waarbij hij er niet voor schroomt om wetsvoorstellen te torpederen, is er in veel opzichten nu al een presidentieel systeem in Turkije. 78,6 procent van de Turken vindt dan ook dat Erdogan de regering leidt en niet Davutoglu. Maar Erdogan wil meer, zoals supervisie over staatsinstanties als het Constitutioneel Hof, die nu nog onafhankelijk zijn.

TCB
De Turkse Centrale Bank (TCB) valt in dezelfde categorie. Eerder schreef ik al over Erdogans tirades in de media tegen TCB-gouverneur Erdem Basci, die weigert de rente rigoureus te verlagen, omdat het gekkenwerk zou zijn de Turkse lira volledig ten prooi te laten vallen aan de dure dollar. Zeker met een hogere Amerikaanse rente op til, valt de logica daarvan niet te ontkennen.

Erdogan volhardt echter in zijn alom door economen bestreden standpunt dat een lagere rente tot minder inflatie leidt. Onlangs zette hij een tandje bij en beschuldigde Basci ervan zich door ‘externe factoren’ te laten leiden. Wat hij daarmee precies bedoelde, zei hij niet, maar het zal wel weer om de ‘rentelobby’ gaan. Dit gezelschap, dat hij nimmer nader omschrijft, noemde hij ook al als duistere macht achter het Geziparkprotest in Istanbul.

Voor Erdogan maken Basci en andere tegenstanders van een drastisch lagere rente zich schuldig aan ‘verraad’. Een duidelijke sneer aan het adres van vicepremier en economiesupervisor Ali Babacan, die het rentebeleid van Basci steunt.

Babacan
Als het aan Erdogan had gelegen zat Babacan waarschijnlijk nu niet meer in de regering. Ahmet Davutoglu zou aan zijn premierschap echter de voorwaarde hebben verbonden dat Babacan bleef. Daar had Davutoglu goede redenen voor, want hij weet dat Babacan onder buitenlandse investeerders veel vertrouwen geniet als architect van het economische succesverhaal van Turkije tot 2013.

De AKP-statuten sluiten uit dat Babacan nogmaals in de regering komt. Wanneer hij in een volgend kabinet vervangen wordt door een vertrouweling van Erdogan, en Basci onder de druk zwicht, dan zou de lira wel eens de status van monopoliegeld kunnen krijgen.

Nu al zorgen toespraken van Erdogan waarin Basci en Babacan op hun falie krijgen voor waardeverlies van de lira. Een speculant zei Erdogans publieke optredens nauwkeurig te volgen. Krijgen Basci en Babacan ervan langs, dan koopt hij snel dollars. Steevast krijgt hij daar de volgende dag meer lira’s voor terug.
Probeer met een president die het gerespecteerde financiële team van de regering in de media aanvalt maar eens buitenlands vertrouwen te behouden. Premier Davutoglu, Babacan en minister van Financiën Simsek doen daartoe deze week een poging in New York, maar zolang Erdogan niet bij zinnen komt blijft het dweilen met de kraan open.

Ontslag
Omdat hij wegbleef bij een belangrijke TCB-vergadering ging het gerucht dat Basci zijn ontslag aan zou bieden. Hetzelfde werd gezegd over Babacan, nadat hij volgend op een lang onderhoud met Davutoglu opvallend lang telefonisch onbereikbaar bleef.

Het bleef bij geruchten. Als verklaring voor de situatie werd gegeven dat Basci zich medisch had laten onderzoeken. Aangezien hij daar een belangrijke vergadering voor liet schieten moet het droef gesteld zijn met zijn gezondheid. Te vrezen valt dat de man op de rand van een zenuwinzinking staat als gevolg van Erdogans hetze.

Timothy Ash van de Standard Bank in Londen voorzag al dat kredietbeoordelaars als Fitch en Moody’s op het ontslag van Basci en Babacan zouden reageren met een radicaal lagere beoordeling van de Turkse economie, waardoor de lira in een nog dieper dal was gevallen.

Logisch dat Basci en Babacan dit niet op hun geweten willen hebben. Overeenstemming met Erdogan is er echter verre van. De president bevestigde dat toen hij op weg naar Saoedi Arabië zei dat ‘het economische bestuur haar zaken op orde moet krijgen.’ En hup daar ging de lira weer.

De lira is echter niet het enige probleem. Het jaar is nog vroeg, maar een herstel naar vier procent economische groei in 2015 is met de verwachting van 2,7 procent over januari nog niet in zicht. Dat komt deels door de teruggelopen export in de regio. Curieus genoeg gaat het alleen goed met de afzet naar het door Erdogan verguisde Israël.

Een nieuw probleem is Libië. Ankara weigert om de door de VN geaccepteerde regering in Tobruk te aanvaarden, omdat men daar af wil rekenen met de door Erdogan geliefde Moslim Broederschap. De consequentie is miljardenverlies voor Turkse ondernemers.

Gezici
Terug naar Erdogans streven naar een presidentieel systeem. Daarvoor moet de AKP in juni minstens 330 zetels halen, wat zoals de zaken er momenteel voor staan niet gaat lukken.

Op 22 februari maakte het onderzoeksbedrijf Gezici bekend dat wanneer er nu verkiezingen zouden zijn, de AKP niet meer, maar minder stemmen krijgt dan de 49,83 procent van 2011. De partij zou maar liefst tien procent inleveren en daardoor minder zetels overhouden dan de 327 van nu.

Dit werd Gezici niet in dank afgenomen. Twee dagen later onderwierpen inspecteurs van het ministerie van Financiën het bedrijf aan een nauwgezet onderzoek. Er werd niets gevonden dat Gezici ten laste kon worden gelegd, maar eigenaar Murat Gezici weet hoe de vork in de steel zit:

‘Het doel was om ons onder druk te zetten, om ons te intimideren en te weerhouden van het openbaar maken van onderzoeksresultaten. De regering voelt zich kennelijk oncomfortabel bij ons werk.’

Peter Edel/Istanbul

Van Peter Edel verscheen onlangs De diepte van de Bosporus, een politieke biografie van Turkije (Uitgeverij EPO, Antwerpen).

Volg Peter Edel op twitter.

23 REACTIES

  1. Zeg Edel,
    Heb je zelf ook in de gaten dat jij je verheugt over het vermoeden dat de AKP geen 330 zetels gaat halen en misschien tot wel 10 procent zetels gaat verliezen?
    .
    Wat ik daar erg grappig aan vind is het feit dat een fervent tegenstander van de AKP, die stelselmatig alles wat met de AKP door de stront trekt of in ieder geval continu verdacht maakt, blijkbaar allang heeft geaccepteerd dat de AKP ook de komende 4 jaar gewoon de alleen heersende partij blijft in Turkije, zelfs met 10 procent minder zetels.
    .
    Natuurlijk trek ik jouw veronderstellingen en die van Gezici in twijfel, want was jij bij de vorige verkiezing ook niet de uitgesproken persoon die het zeker wist dat de AKP enorm zou inkrimpen? En hoe pakte dat ook alweer uit?
    Maar ook al zou je deze keer dan wel een keertje gelijk hebben – iedereen krijgt immers ergens een keer in het leven gelijk – dan nog teken ik voor dat resultaat.
    En voor jou betekent dat resultaat nog eens 4 jaar van je leven in ergernis leven.
    Voor mij betekent het uiteraard nog eens 4 jaar zoete vruchten plukken en jou irriteren!
    Heerlijk… ik verheug me er nu al op!
    .
    Of ik ook nog even inhoudelijk op je stuk wil reageren?
    Dacht het niet vriend!
    Lees het zelf even door. Hoeveel zinnen staan erin met uitspraken als ‘…zou wel eens…’, ‘…er wordt gezegd…’ etc. etc.
    Je hele stuk is 1 grote aaneenschakelingen van suggestieve uitspraken, gedachtenspinsels en onbewezen veronderstellingen die in jouw hoogstpersoonlijke hersenpan zijn ontstaan. En dan kan je het wel larderen met allerlei historische weetjes en onbenulligheden om je stukje zogenaamd wetenschappelijk en historisch te onderbouwen, maar ook die waslijst is voor 80% onbewezen en suggestief. Bovendien shop je feitjes in de historie die jou mening onderbouwen, maar laat je al te graag andere feiten die het tegendeel aantonen weg.
    .
    Ach, we zijn het gewend van je.
    Verder heb ik in de gaten dat je zonder mijn tegengas wat al te veel tijd over houdt om je gal te spuien. Je gemiddelde productie van indoctrinerende columns gaat mij iets te hard omhoog, dus het wordt met de naderende verkiezingen zo langzamerhand weer tijd om jou maar eens terug op je plek te zetten.
    Maak je borsten maar nat vriend…!

  2. Je kan zeggen wat je wil Stratenmaker, maar ik ben het volledig eens met Peter Edel. Hij heeft precies verwoord wat er momenteel gaande is in Turkije, je zou blind moeten zijn om het niet te kunnen inzien. Een AKP-aanhager niet onbekend verschijnsel naar mijn idee.

    • Beste Demirci,
      Al zou je het willen, je kúnt het niet met Edel eens zijn, om het even met welke partij je sympathiseert.
      Dat komt omdat Edel simpelweg geen keiharde stellingen neerlegt. dat doet hij expres niet, omdat je een keihard standpunt kunt gaan onderzoeken en vervolgens met bewijzen tegen dat standpunt te komen.
      Maar dat wil edel juist niet, want in het verleden heeft hij al te vaak het onderspit gedolven in dat soort discussies, en heeft hij herhaaldelijk witheet de discussie verlaten.
      .
      Vandaar dat hij zich nu bedient van verdachtmakerijen en suggestieve zinsbouw.
      Favoriete zinsbouw van Edel:
      – Toch is het vreemd…
      – Het zou mij niet verbazen als…
      – Iemand anders suggereerde ook al eens…
      – Waarom zou hij anders…
      .
      Joh, kom nou eens gewoon met een duidelijk standpunt voor de dag denk ik dan bij mezelf. En dan liefst een standpunt wat je keihard kunt onderbouwen, en dan niet met doofpot- en complottheoriën.
      .
      Want zeg mij eens beste Demirci, met welk onomstotelijk standpunt in bovenstaand stuk van Edel ben jij het nou echt eens?
      Of ben je het alleen maar met de algemene strekking van verdenkingen en verdachtmakerijen van Edel eens?
      Onderbuikgevoel, zeg maar?

  3. Naschrift

    AKP-minister van Economische Zaken Zeybekci doet voorkomen alsof het een goede zaak is dat de lira veel waarde verliest. Hij beroept zich daarbij op de theorie dat devaluatie van een munteenheid de export bevordert. Als dat niet direct gebeurt wordt vaak gewezen op de zogenaamde J-curve. Die leert dat de inkomsten als gevolg van devaluatie eerst teruglopen, wat vervolgens meer dan gecompenseerd wordt door de toegenomen export.

    Deze theorie gaat echter alleen op voor ontwikkelde landen, en zelfs daar niet eens
    altijd. Voor opkomende economieën als Turkije geldt dat zij teveel moeten importeren om profijt te kunnen trekken van toegenomen export als gevolg van devaluatie. Voor dergelijke landen zal devaluatie vooral resulteren in meer inflatie. En daar heeft Turkije als gevolg van de recent sterk gestegen voedselprijzen al genoeg last van. Een complicerende factor is daarbij dat het consumentenvertrouwen de laatste tijd is afgenomen, waarbij de gedevalueerde lira zeker een rol speelt.

    De missie van Davutoglu, Babacan en Simsek om in New York het vertrouwen te herstellen van buitenlandse investeerders levert ondertussen weinig op. Een pijnlijke ontwikkeling tijdens hun verblijf in de VS was dat de Amerikaanse Citibank haar aandeel in de Turkse Ak-bank verkocht, wat de lira evenmin goed deed. Daar komt bij dat Babacans dagen (en mogelijk ook die van Davutoglu) in de AKP-regering geteld zijn, waarmee de vragen van buitenlandse
    investeerders over de toekomst van de Turkse economie niet worden beantwoord.

    Dat de paniek in Ankara is toegeslagen blijkt uit Erdogans poging om de agenda weer eens te veranderen. Dat deed hij vandaag door opnieuw de aandacht te vestigen op een vermeend incident in 2013, toen ‘halfnaakte mannen’ in Istanbuls wijk Kabatas een vrouw met hoofddoek zouden hebben aangevallen. Ik schreef daar eerder over in https://www.turksnieuws.nl/2014/03/06/erdogans-werkelijkheid-column/

    Sindsdien is niet het geringste bewijs geleverd dat dit incident inderdaad plaatsvond. Sterker nog, er is alleen bewijs geleverd dat het niet plaatsvond. Dit weerhield Erdogans media er niet van om het nogmaals in de arena te gooien. Columnisten van de krant Yeni Safak gingen zelfs zo ver om hier eensgezind onder dezelfde titel een column aan te wijden. Vandaag sloot Erdogan daar dus bij aan. Dat het allemaal centraal gecoördineerd was droop er vanaf, maar tegelijkertijd was het niets minder dan een signaal van zijn wanhoop.

    • ‘Dat het allemaal centraal gecoördineerd was droop er vanaf, maar tegelijkertijd was het niets minder dan een signaal van zijn wanhoop.’
      .
      In jouw ogen is dat wanhoop.
      Ik weet niet of je het in de gaten hebt, maar Erdogan heeft helemaal geen reden om wanhopig te zijn. De enigen die terecht wanhopig zijn, zijn al die partijen die de AKP / Erdogan weg willen hebben, maar dat doel via democratische weg niet kunnen bereiken.
      Wat rest is dan alleen nog modder gooien. En dat is wat ze dan ook volop doen, in de hoop dat het op een dag een keer aanslaat.
      Op hun hufterige legervriendjes hoeven ze niet meer te rekenen, wat nog eens tot extra wanhoop leidt.
      .
      Op je economische uiteenzettingen reageer ik niet, want je inzichten zijn ronduit lachwekkend, en ik wil je niet steeds weer op dit onderwerp makkelijk afzeiken, want op dit gebied ben je echt een paar klassen te groen.
      Alleen al het feit dat je je betoog zogenaamd durft te onderbouwen met de opmerking over CitiBank en Akbank is ZÓÓÓ DOM. Ieder dag kopen en verkopen grote bedrijven belangen in andere bedrijven. Ook vandaag dus. Daarnaast is het tegenwoordig meer in de mode dat Turkse bedrijven belangen kopen in buitenlandse bedrijven. Dus misschien is de volgende logische stap wel dat Akbank een belang in CitiBank koopt.

  4. Naschrift II

    Het lijdt bijna geen twijfel dat waneer er een partij in de Turkse oppositie zou zijn met een gedegen visie over de Turkse economie, de AKP fors verlies zou lijden bij de verkiezingen in juni. Een dergelijke partij is er echter niet, waardoor de AKP wel weer de meerderheid zal houden. Of die meerderheid genoeg is voor Erdogan om een presidentieel systeem te kunnen forceren, blijft zoals ik in dit artikel al stelde echter zeer de vraag.

    De peiling door Gezici werd in AKP-kringen verworpen omdat het de oppositie zou steunen. Maar met oppositie heeft de AKP het over het algemeen over de Republikeinse Volkspartij. Die komt er in de peiling van Gezici echter niet best af. In plaats daarvan gaat het verlies van de AKP naar twee tegengestelde richtingen. Naar de Koerdisch georiënteerde Democratische Volkspartij (HDP) en de anti-Koerdische rechts-nationalistische Partij van de Nationale Beweging (MHP).

    Kortom, de peiling van Gezici moet wel degelijk serieus genomen worden. Er kan tot juni echter nog veel gebeuren. Zo verwacht ik dat de AKP in april, wanneer ‘de gebeurtenissen van 1915’ (in de rest van de wereld ‘de Armeense genocide’) voor de honderdste maal herdacht worden, zal trachten de nationalistische neuzen dezelfde kant op gericht te krijgen. Dat kan stemmen opleveren.

    • ‘Het lijdt bijna geen twijfel…’
      Oh nee? Volgens wie?
      Ik ben dit niet met je eens. Ook al zou de oppositie wel alternatieven op tafel leggen, dan is het nog altijd niet gezegd dat die alternatieven ook beter zullen werken voor Turkije. De AKP-regering bewijst al 13 jaar het juiste te doen voor Turkije, en welke oppositie dan ook moet dat eerst nog maar eens bewijzen.
      Waarom zouden wij bestaande partijen vertrouwen? Zij hebben allemaal de kans gehad in het verleden om het juiste te doen en hebben aangetoond niet voor het volk te willen werken.
      Daarom staan zij per definitie met 1-0 achter en moeten zij dubbel hun best doen.
      .
      Het lijdt dus wel degelijk twijfel.
      Alleen in jouw suggestieve gedachten niet, maar je hebt al zo vaak bewezen Turkije niet te doorgronden.
      .
      Verder suggereer je er weer lustig op los, dat de AKP alleen de CHP als serieuze oppositie zou beschouwen.
      Daarna filosofeer je driftig verder dat de peiling van Gezici wel degelijk serieus genomen moet worden ‘omdat de de CHP er ook niet zo goed vanaf komt’.
      Volgens mij moet jij tijdens het schrijven af en toe even tot 10 tellen en diep adem halen, voordat je met je oogkleppen er maar wat op los schrijft.
      Ook de MHP en HDP zijn oppositie. En als de AKP iets niet expliciet gezegd heeft, ben jij niet de aangewezen persoon die de stippellijntjes aan zou moeten vullen. Daar ben je veel te bevooroordeeld voor en daardoor ongeloofwaardig.

  5. in de Volkskrant van vandaag staan een aantal interviews met slimme mensen die de profeet eren.
    Zij doen dat op een wijze waar menigeen van kan leren. En…Bliksemschicht, jouw doodswens naar de ander is niet acceptabel. Gedraag je een beetje!

  6. Bliksemschicht,
    .
    Mijn standpunt is inderdaad duidelijk, zoals dat altijd zo is bij AKP-ers. Wij staan voor wat we zeggen en schrijven.
    Een typische eigenschap die seculiere Turken ontberen. Zij hebben sowieso geen ruggegraat, want hun doel is toch vooral om Westerlingen te imiteren en hopen er dan bij te mogen horen. Daarbij verloochenen jullie je echte rijke en waardevolle Anatolische roots.
    .
    Wanneer iemand jullie op deze pijnlijke tekortkoming wijzen, is schelden enige verdediging die je kunt bedenken. Niks constructieve tegenargumenten of alternatieve zienswijzen met onderbouwingen. Daartoe zijn jullie zogenaamd ‘intellectueel en ontwikkeld Turkije’ niet toe in staat. Gewoon botweg schelden. En hoe:
    ‘een langzame kankerdood sterven…’
    Realiseer je je eigenlijk wel wat je daar schrijft?
    .
    Izmir, zelfde laken een pak. Ook uit jouw kamp.
    .
    Jongens, kom nu eens met iets constructiefs dat jullie zelf bedacht hebben. Op deze manier zullen jullie de rest van je leven onder het ‘juk’ van de AKP moeten doorbrengen in Turkije. Je moet met iets beters komen.

    • Dat zegt degene die eerdere discussies uit de weg ging?? Kom kom nou leugenaar, enige wat jij kan is kritiek spruien. Vandaar dat jij een separatistische partij steunt. Ik ben geen anatolier ik ben van de zwarte zee. Inderdaad hwt plek waar de eerste vrijheidsstrijders vandaan kwamen. Ondertussen was jou haatbaard opa allah aan het roepen en aan het collabareren met de vijand. Ik ben heel trots op mijn roots , dat heb ik meerdere malen bewezen doordat ik onze historie beter ken dan jij. Ik ben overigens helemaal niet tegen Koerden maar jij daarentegen wel tegen de grieken en alles wat geen moslim of een andere mening heeft. Heb je meerdere malen bewezen dus hou op met je hypocrisie. Ik ben ook niet tegen de anatolier maar hun/ jij wel tegen ons. Termen als ongelovigen en grieken komt opvallend vaak uit de monden van jou volk.

  7. overigens ,Hr Stratenmaker, is het geen schande een westerling te zijn, en evenmin een oosterling. Ieder zijn/haar eigenheid. De geïnterviewden zijn trouwens zonder hun identiteit op te geven opgegaan in de Nederlandse maatschappij en een verrijking! Zij dragen bij aan de kwaliteit in onze maatschappij. Ik hoop dat ik dit ook hier mag aantreffen?

    • Grinslander,
      .
      Heb ik gezegd dat het een schande is om wat dan ook te zijn?
      Het punt is dat je in eerste instantie jezelf moet durven zijn, en dat is wat personen als Bliksemschicht en Izmir niet durven. Ze schamen zich voor hun afkomst en voor hun eigen mensen. Izmir heeft met name Anatolische Turken ontelbare keren weggezet als achterlijke schapen en (Turkse) Koerden zijn in zijn ogen amper mensen.
      Hoe Bliksemschicht over zijn medelanders denkt maakte hij in zijn vorige bericht reeds duidelijk (de moderator heeft dat schandelijke bericht overigens verwijderd, waarvoor dank).
      .
      In het openbaar heeft iedereen zich aan algemene fatsoensnormen te houden. Ik ben echter van mening dat een ieder ook uitdrukkelijk zijn eigen identiteit en achtergrond moet koesteren. Je kunt hielelikken wat je wil, ontkennen wat je wil, je afzetten tegen je soortgenoten wat je wil, maar afstand doen van je genen kun je niet. Dat moet je zelf accepteren, en een ieder ander heeft dat te accepteren. Op het moment dat mensen jou proberen te veranderen, dan zegt dat meer iets over de arrogantie van die andere persoon. En als jij daar ook nog is in mee gaat, dan zegt dat iets over je eigen zwakke karakter en doe je jezelf tekort.
      .
      Mensen als Izmir en Bliksemschicht doen zichzelf tekort.
      .
      Tot slot nog een vraag:
      Wie bedoel je met ‘de geïnterviewden’? In het hele artikel wordt niemand geïnterviewd, dus waar verwijs je nu naar? Wie zijn een verrijking voor de NL samenleving?

      • Ik verwees naar een stuk in de Volkskrant waarin meerdere mensen juist datgene zeiden wat jij betoogt. En het respect voor alles was zo mooi aanwezig dat ik dit een verrijking vind voor Nederland. Niet inleveren maar gewoon geven vanuit het hart.

        • Duidelijk. Je verwijst naar een artikel dat alleen voor volkskrant abonnees is te lezen, vandaar de verwarring.

          • Nog eens nalezend zie ik dat seculiere Turken er bij jou niet goed af komen. Vanwaar beste. Een ieder met positieve instelling is toch welkom in Nederland? Juist hun ruggengraat is vanuit overtuiging gesterkt. No problem zou ik zeggen. Niemand iets opdringen!

          • @Grinslander:
            Seculiere Turken voelen zich traditioneel verheven boven hun meer traditionele landgenoten.
            .
            Het feit dat Izmir hierboven denkt dat ik afgunstig ben op zijn positie bewijst dit. Immers, hij voelt zich de betere ten opzichte van mij en mijn soortgenoten.
            Nu is dit slechts een gevoel dat in zijn hoofd leeft, want in werkelijkheid is hij een Judas. Izmir en zijn soortgenoten zijn in feite heel gewone Turken met hun roots in dezelfde Anatolische aarde als alle andere Turken, alleen menen zij zich arrogant te kunnen gedragen, omdat zij zogenaamd ‘modern’ zijn. Normale Turken noemen dat ‘verwesterd’, wat zich kenmerkt door een slijmerige houding ten opzichte van Westerlingen. Maar zoals je zelf al aangaf en waar ik het volmondig mee eens ben, een Westerling is een Westerling, en een Oosterling is een Oosterling. Je zou je niet anders voor moeten willen doen dan degene die je bent.
            Izmir-achtigen doen zich wel anders voor dan ze zijn en denken bovendien ook nog eens dat ze door zich zo te gedragen meer waard zijn en beter zijn dan de Turken die zich gedragen zoals ze zijn.
            Dat is toch echt het tegenovergestelde van ruggegraat mijn beste Grinslander.
            .
            In min of meer het gehele 2e gedeelte van de 20e eeuw heeft de seculiere minderheid met behulp van de Turkse legerhufters in Turkije de dienst uitgemaakt en zich verrijkt ten koste van de traditionele minderheid (‘het voetvolk’ zou Izmir ze noemen).
            .
            Misschien als je je iets meer zou verdiepen in de recente Turkse geschiedenis en sociale verhouding binnen de Turkse bevolking, dat je het met mij eens zou zijn dat Izmir-achtigen ook echt de behandeling verdienen die ze van mij krijgen.
            Deze lui moeten eigenlijk heropgevoed worden en weer leren hun eigen landgenoten te waarderen in plaats van vreemdelingen boven hun landgenoten te stellen.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here