Verleden week deed de politie van Istanbul een inval bij het nieuwskanaal odatv.com. Vier personen werden daarbij gearresteerd, onder wie eigenaar Soner Yalcin. Hen wordt lidmaatschap ten laste gelegd van Ergenekon, een netwerk dat volgens aanklagers van plan was de AK-partij van de troon te stoten.
Volgens documenten die bij odatv werden aangetroffen, zouden Yalcin en de anderen voornemens zijn geweest de rechtsgang in verband met Ergenekon te hinderen. Een van de documenten zou een verband aantonen tussen odatv en het boek Simons in de Gouden hoorn van de voormalige politiefunctionaris Hanefi Avci, die ondertussen zelf ook is gearresteerd. In dit boek schreef Avci dat de aanklagers in het Ergenekon-proces vooringenomen zijn door hun banden met de islamitische prediker Fethullah Gülen, die alom als de drijvende kracht achter de AK-partij wordt beschouwd. In een bij odatv gevonden document werd een plan verwoord om het boek van Avci voor het referendum van 12 september 2010 te publiceren, om zo de AK-partij dwars te zitten. Ook is sprake van een propagandacampagne die de geloofwaardigheid van Fethullah Gülen en diens beweging in twijfel moest trekken. Het boek van Avci speelde daarbij eveneens een centrale rol. Tijdens een verhoor ontkende Yalcin dergelijke documenten in zijn computer te hebben gehad.
Verder trof de politie volgens zeggen een brief aan van Yalcin gericht aan Kemal Kilicdaroglu, de leider van de Republikeinse Volkspartij (CHP). Deze partij staat bekend als uiterst kritisch ten aanzien van het initiatief van de AK-partij tegen Ergenekon. Volgens de bewuste brief deed Yalcin het voorstel aan Kilicdaroglu om het aan de CHP verbonden nieuwskanaal Haber-TV aan odatv te verkopen. Yalcin meende dat hij de populariteit van de CHP via Haber-TV effectiever kon vergroten als hij het kanaal zelf in handen had.
Ergenekon-verdachten zijn er in soorten en maten. Zo is er een afdeling die volgens de aanklagers betrokken was bij het plegen van politieke aanslagen, die een atmosfeer moesten creëren waarin een militaire staatsgreep een logisch vervolg zou worden. In verband daarmee is bijvoorbeeld de naam van voormalige gendarme-commandant Veli Kücük genoemd. Kücük heeft in Turkije een buitengewoon slechte naam en het is begrijpelijk dat de overheid de activiteiten van dergelijke lieden aan banden wil leggen om een volgende staatsgreep te voorkomen. Per slot van rekening kun je zoiets niet per definitie uitsluiten in een land dat een historie van verschillende militaire staatsgrepen met zich meedraagt. Dat de AK-partij daar geen risico’s mee neemt, valt op zich te billijken.
Volgens de aanklagers kent Ergenekon echter ook een propaganda-afdeling. Het ligt voor de hand dat Soner Yalcin daar nu mee in verband gebracht wordt. De propagandatak van Ergenekon wordt ervan verdacht informatie te verspreiden om de AK-partij, Fethullah Gülen en het Ergenekon-onderzoek in diskrediet te brengen. Daarmee hebben de aanklagers zich op dun ijs begeven, want het verspreiden van dergelijke informatie kan heel goed onder de vrijheid van meningsuiting worden gerangschikt. Gerechtelijke procedures tegen publicisten als Yalcin bevinden zich dan ook op wankele voet met het argument van de AK-partij dat de zaak tegen Ergenekon de democratisering van Turkije dient.
(Peter Edel)
