Er moeten meer vrouwen met een Turkse of Marokkaanse achtergrond in de zorg gaan werken. Dat blijkt uit het onderzoek ‘Een tipje van de sluier’. Op het fysieke contact met patiënten en de directe omgang met collega’s op het werk rust een sterk taboe in de meer traditionele Turkse en Marokkaanse gemeenschap.
Het onderzoek werd gedaan door het Amsterdams Instituut voor Arbeidsmarktstudies (AIAS) van de UvA en het Expertisecentrum Beroepsonderwijs (ecbo) in opdracht van de collega van ZW Haaglanden het bureau SIGRA Dienstverlening.
De conclusie is niet nieuw. Er wordt al jaren sterk gepleit voor de komst van allochtonen in de zorg. Maar op de een of andere manier trekt het Turkse of Marokkaanse vrouwen nauwelijks aan. Heel anders dan bijvoorbeeld vrouwen van Surinaamse of Antilliaanse komaf.
